De Sade to francuski pisarz, filozof, seksuolog, psychoanalityk, który bulwersował i fascynował, wzbudzał podziw i odrazę. Zaglądając do ludzkiej podświadomości, ujawnił, jak marny jest człowiek i jak niskie są jego potrzeby, będąc przy tym niezwykle luźnym w sferze seksualnej. Elwira Watała w swej książce Mój chory de Sade próbuje przekonać czytelnika do tego znanego libertyna. Zadanie to niełatwe…

Czytaj dalej

Nie będę wypierał się tego, że Kolory sztandarów – których kontynuacją jest Schwytany w światła – bardzo przypadły mi do gustu. Ich autorowi, Tomaszowi Kołodziejczakowi, udało się tam niemal idealnie wyważyć wszystkie elementy, dzięki czemu czytelnik otrzymał powieść z dobrą fabułą, ale jednocześnie pełną akcji i trzymającą w napięciu, z ciekawymi postaciami i pełnym detali, intrygującym uniwersum Dominium Solarnego. Oczywiście, można by nieco utyskiwać na dość czarno – biały podział racji czy też głównego bohatera, który zawsze wiedział, co dobre a co złe; nie ulega jednak wątpliwości, że dobrze skonstruowana historia, świetne opisy i znakomity styl wynagradzały wszelkie mankamenty. Czy ze Schwytanym w światła jest podobnie?

Czytaj dalej

Kolory sztandarów to nagrodzona Zajdlem w 1996 r. powieść T. Kołodziejczaka z gatunku science – fiction. Po czternastu latach ukazała się w reedycji. Akcja Kolorów…, główną miarą, rozgrywa się na Gladiusie – planecie potomków wolnych kolonistów, która jako jedna z nielicznych zachowała niezależność i nie podporządkowała się imperialistycznemu Dominium Solarnemu. Gladius jednak padł ofiarą ataku korgardów – obcej cywilizacji o dalece bardziej rozwiniętej technologii niż gladiańska czy nawet, uważana za nowoczesną, solarna.

Czytaj dalej

Literatura niemiecka. Moja ukochana, tak często czytana, rozpowszechniana i polecana innym. Wśród jej przedstawicieli ktoś wyjątkowy: pisarz naznaczony dwiema wojnami światowymi oraz bólem emigracji. Bojowy pacyfista, człowiek o barwnym życiu, klasyk – Erich Maria Remarque i jego pisany podczas śmiertelnej choroby testament – Na ziemi obiecanej. I już na samym wstępie cytat – taki, który pokaże kierunek, w którym zmierza proza tego wybitnego Niemca: Życie nie ma prawa toczyć się dalej, dopóki przeszłość nie zostanie rozliczona. Rozliczona, nie odpokutowana. (str. 305) Literatura wybitna – bez dwóch zdań.

Czytaj dalej

W wojnie z królem orków Obouldem osiągnięto impas. Krasnoludy w Mithrilowej Hali, wraz ze sprzymierzeńcami, przygotowują się jednak do starcia, które prawdopodobnie nastąpi w pierwszych dniach wiosny. Tymczasem jednego z największych bohaterów – mrocznego elfa Drizzta Do’Urdena – nachodzą wątpliwości. Czy ostrożne posunięcia króla orków nie świadczą o chęci zaniechania wojny i założenia państwa, które nie opierałoby swojej polityki na podboju i grabieży? Czy to możliwe, aby pokojowe nastawienie zwyciężyło z instynktem, który od zawsze pchał orków do wojaczki? Mimo że Drizzt bardzo chciałby w to wierzyć, doświadczenie mówi mu, że tak się nie stanie, szczególnie iż na powierzchnię wyłania się klan Karuk – najokrutniejszy i najpodlejszy gatunek orków. Skrzyżowane z ogrami potwory szybko zaczynają wprowadzać chaos zarówno w szeregach elfich sprzymierzeńców krasnoludów, jak i w swoich własnych.

Czytaj dalej

smierc-letniaporaSzwedzkie kryminały od jakiegoś czasu zaczęły sukcesywnie podbijać całą Europę. Któż nie słyszał o Stiegu Larssonie (Millenium), Henningu Mankellu (saga o Kurcie Wallanderze), czy Camilli Laeckberg (Syrenka, Latarnik), która uznawana jest za „królową szwedzkiego kryminału”. Do tego towarzystwa należy dodać Monsa Kallentofta, który na polski rynek książkowy wkroczył dzięki powieści Ofiara w środku zimy. Jak autor tego kryminału wypada w tak znakomitym towarzystwie? Niestety dość blado.

Czytaj dalej

W marcu 2012 nakładem wydawnictwa Zielona Sowa ukaże się książka Marcina Mortki przeznaczona dla najmłodszych czytelników (od szóstego roku życia) zatytułowana Przygody Tappiego z Szepczącego Lasu.

W pięknym, magicznym Szepczącym Lesie mieszka sympatyczny wiking Tappi. Ma wielu przyjaciół, równie magicznych jak on. Jest renifer Chichotek i kruk Paplak, myśliwy Haste i kowal Sigurd, są Elfy i pradawne duchy lasu – Dziadek Wodospad, Dąb Starodziej… Ale jest też zły jarl Surkol, który mieszka na Ostatnim Morzu, w zamku wzniesionym na grzbiecie wieloryba, i który zamyka Sigurda w lochu. Tappi i jego przyjaciele ruszają niezwłocznie w niebezpieczną podróż, aby uwolnić przyjaciela. Po drodze spotyka ich wiele przygód, z których szczęśliwie wychodzą cali… Magiczny Las pomaga tym, którzy mają dobre serca…

Czytaj dalej

Oto kolejne spotkanie z niepokorną Cat w drugiej odsłonie cyklu Nocna Łowczyni.

Od ostatnich wydarzeń minęły cztery lata. Cat pod zmienionym nazwiskiem przewodzi grupie specjalnej zajmującej się likwidacją wampirów. Sam oddział to swoista mieszanka Z Archiwum X z Nikitą. Nasza bohaterka otrzymała bowiem propozycję nie do odrzucenia, a w trosce o najbliższych podjęła właśnie taką decyzję. Od czterech lat robi to co lubi – likwiduje złe wampiry. Dziewczyna pogodziła się już z faktem, że są i dobrzy krwiopijcy, a przynajmniej był taki jeden. Bones. Wampir, który nauczył ją wszystkiego. Wampir którego porzuciła. Jedyny mężczyzna jakiego kiedykolwiek naprawdę kochała.

Czytaj dalej