Syberia to kraina zupełnie nieprzewidywalna – potrafi każdego dnia zaskakiwać czymś nowym. Jednocześnie jest to miejsce, w którym można się zakochać i wciąż pragnąć do niego powracać. Bardzo dobrze przekonał się o tym Jakub Rybicki, który poznawał te tereny z perspektywy siodełka rowerowego.„Po Bajkale. Rowerem przez Syberię”, Jakub Rybicki – recenzja
Syberia to kraina zupełnie nieprzewidywalna – potrafi każdego dnia zaskakiwać czymś nowym. Jednocześnie jest to miejsce, w którym można się zakochać i wciąż pragnąć do niego powracać. Bardzo dobrze przekonał się o tym Jakub Rybicki, który poznawał te tereny z perspektywy siodełka rowerowego.
Najważniejszym powodem jechania z jednego miejsca do drugiego jest chęć zobaczenia tego, co jest pomiędzy nimi. Te słowa najlepiej oddają charakter wyprawy, jaką w 2014 roku odbył Tomasz Gorazdowski, siadając za kierownicę samochodu terenowego, by przebyć nim – przez trzy Ameryki – ponad trzydzieści tysięcy kilometrów.
Czy góry mają duszę? Wprawiona w górskich wędrówkach Monika Witkowska uważa, że tak. O tym wszystkim, co się na nią składa, dokładnie opowiada ona w swojej książce Góry z duszą.
Kolej Transsyberyjska to najsłynniejsza i najdłuższa linia kolejowa na świecie, obejmująca kilka tras (w tym transmandżurską, transmongolską oraz bajkalsko-amurską). Tradycyjny szlak prowadzi z Dworca Jarosławskiego w Moskwie do Władywostoku. Podczas podróży trzeba pokonać 9288 km, przekraczając 8 stref czasowych, drogę można przebyć w ciągu 6 dni. Można ją także rozciągnąć w czasie, wysiadając na dowolnym postoju, by podziwiać malownicze krajobrazy i najbardziej reprezentatywne miasta Rosji. Kolej powstała z potrzeby połączenia ośrodków bogatych w surowce mineralne, rozrzuconych po krańcach kraju, a przy okazji miała podnieść prestiż imperium. Dziś stanowi najwygodniejszy sposób pokonywania bezkresnych przestrzeni dla Rosjan, coraz częściej staje się modnym i egzotycznym sposobem spędzenia urlopu dla cudzoziemców.
Dotychczas pisałem książki o Indianach z Amazonii – było dziko i egzotycznie. Ta jest o kowbojach z Arizony, i też będzie dziko i egzotycznie. Południe Stanów Zjednoczonych oraz dawny Dziki Zachód są zupełnie inne niż Nowy Jork, Chicago, Floryda i Kalifornia. Preria zadziwia nawet tych, którzy dobrze znają Amerykę.
Jarosław Molenda w swojej książce Wyspy greckie. Przewodnik historyczny ukazuje nam Helladę, jakiej jeszcze nie znamy. Niejeden zapalony podróżnik, zbieracz kulturowych ciekawostek i miłośnik historii zapyta pewnie – czy to w ogóle możliwe? O Grecji tyle już przecież powiedziano, tyle napisano, że wszelka oryginalność w ujęciu tematu wydaje się mało prawdopodobna. A jednak! Warto sięgnąć po Wyspy greckie, by dowiedzieć się co nieco o nieznanych dziejach ojczyzny Arystotelesa, poznać kilka zaskakujących faktów z historii greckich wysp, o których nie przeczytacie w żadnym innym opracowaniu, a także po to, by przekonać się, że Grecja wciąż stanowi niewyczerpane źródło inspiracji, motywów i wątków. I że w istocie jest kolebką europejskiej kultury.
Jeżeli sądzicie, że W drodze na Hokkaido to nic innego, jak kolejny przewodnik turystyczny po Japonii, z rozbudowanymi opisami zabytków i egzotycznej przyrody, jesteście w błędzie. Obszerne dzieło Willa Fergusona zasługuje raczej na miano powieści drogi. Wszystko tutaj jest – znakomity język, doskonałe prowadzenie akcji i konstrukcja fabuły (tak, tak, ta książka naprawdę ma fabułę!), zjadliwe poczucie humoru i oryginalne spojrzenie na japońską kulturę. A przy okazji jeszcze garść celnych obserwacji psychologiczno-antropologicznych, nienachalna mądrość życiowa (sam Ferguson pewnie by tak tego nie nazwał) i duży autorski dystans – do opisywanego świata i samego siebie.
Brazylia jest obecnie krajem bardzo na topie. I nic dziwnego. To właśnie tam odbywają się Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014. Być może warto zatem dowiedzieć się czegoś więcej o tej specyficznej przestrzeni, wypełnionej melodią śpiewających stadionów, rozbrzmiewającej dźwiękami samby i bossa novy, pachnącej nagrzanym piaskiem i rzecznym mułem mętnej Amazonki? Smakującej empanadas i gazowaną guarana jesus? Być może warto również dowiedzieć się czegoś więcej o Brazylijczykach – narodzie wielce tolerancyjnym i radosnym, o którym piłkarz Sokrates mówi: przebiegły, próżny i wesoły? Jeżeli czujecie głód wiedzy na temat Brazylii, wybierzcie się w podróż razem z Michaelem Palinem. Z nim na pewno traficie na właściwe ścieżki.
Amitav Ghosh to hidusko-bengalski pisarz i antropolog. Studiował w Delhi, Oksfordzie i Aleksandrii. Pisząc pracę doktorską z dziedziny antropologii, zamieszkał w Egipcie, miał więc okazję dobrze poznać kulturę tego kraju. Studiował średniowieczne dokumenty, a jednocześnie uczył się języka i uczestniczył w życiu współczesnych Egipcjan. Doktorat poświęcił postaci XII-wiecznego kupca i podróżnika. Jego życie zrekonstruował na podstawie dokumentów i listów, które cudem przetrwały do dziś. Kwerenda, jaką prowadził, w dużej mierze dotycząca migracji ludności w średniowieczu, a także jednoczesna obserwacja tego samego zjawiska w warunkach współczesnych, zmusiły go do refleksji na temat natury człowieka. Swoje spostrzeżenia i wrażenia z pobytu w Egipcie postanowił opublikować w formie książki.
Idź, czyli o sztuce dzikiego i poetyckiego życia bez zgłębiania treści: piękna, barwna okładka. Zachęcający tytuł, mobilizujący zimą, bo chodzenie to dość przyjemny i darmowy sposób na zrzucenie kalorii. Nazwisko autora – kompletnie nieznane – Tomas Espedal. Po krótkim czasie już wiem, że to Norweg, dla którego chodzenie stało się inspiracją i bezpośrednią przyczyną powstania tejże książki, dedykowanej ojcu autora. Espedal to człowiek, który podróżował w garniturze i martensach, a kiedy ciążył mu plecak zwyczajnie wyrzucał z niego przybory toaletowe, książki Virginii Woolf i Thomasa Manna oraz inne zbędne rzeczy. Oto wędrowiec-myśliciel, który chce nas przekonać, że [i]dąc myśli się lepiej. Inaczej. Oto artysta, który pojmuje życie w drodze jako idyllę, jako kształcącą podróż, prowadzącą do wiedzy i wolności. Czy uda mu się do tego namówić swoich czytelników? Mając do dyspozycji swój wielki zapał do wędrowania wyrażony wylewnie na 160 stronach, ma duże szanse.