Bohdan Butenko to znany i lubiany polski ilustrator i grafik, autor komiksów oraz książek, scenarzysta, projektant lalek i dekoracji dla teatrów lalkowych. Jest jednym z najpopularniejszych ilustratorów książek dla dzieci i młodzieży oraz laureatem Orderu Uśmiechu z 2012 roku.
Urodził się 8 lutego 1931 roku w Bydgoszczy. Jest absolwentem Warszawskiej ASP (pracownia Jana Marcina Szancera), którą ukończył w 1955 roku.
Stanisław Wyspiański zasłynął przede wszystkim jako dramaturg i malarz, był jednakże również poetą, grafikiem, architektem a nawet projektantem mebli. Jako pisarz związany był przede wszystkim z dramatem symbolicznym. Tworzył w epoce Młodej Polski; nieoficjalnie nazywa się go niekiedy Czwartym Wieszczem Polskim.
Dorobek artystyczny Wyspiańskiego jest bardzo bogaty i obejmuje dzieła różnego typu: malarstwo (rysunki, szkicowniki, obrazy olejne, pastele) przedstawiające widoki Krakowa, portrety i autoportrety, rośliny, projekty witraży i malowideł, ilustracje; grafika; projekty mebli i wnętrz; architektoniczny projekt zabudowy Wawelu; dramaty, wiersze i inne.
Hans Rudolf Giger urodził się 5 lutego 1940 roku w Szwajcarii i już od najmłodszych lat wyposażony był w osobowość mroczną i tajemniczą. W roku 1970 zaczął studia z architektury i wzornictwa przemysłowego. Wykreował swój własny, niepowtarzalny, surrealistyczny styl bazujący na lękach i futurystycznej wizji świata, w której nad człowiekiem panuje maszyna.
Włoski malarz Giorgio de Chirico to przede wszystkim znany twórca koncepcji malarstwa metafizycznego, które wywarło ogromny wpływ na rozwój surrealizmu. Już około 1910 r. nastąpiły bowiem próby ukazania metafizycznych treści świata i marzeń sennych. Malarstwo Giorgia de Chirico ujawnia pewne cechy nadrealistycznej wizji rzeczywistości, mimo że powstało wiele lat przed ukształtowaniem się grupy surrealistycznej.
Przez pokolenia czytelniczek i czytelników znany jako Papcio Chmiel – Henryk Jerzy Chmielewski to polski grafik, rysownik i publicysta, któremu zawdzięczamy powołanie do życia jednej z najbarwniejszych postaci polskiego komiksu – Tytusa de Zoo.
Paul Gauguin – malarz francuski, postimpresjonista o charakterystycznym stylu twórczym, jeden z najbardziej uznanych artystów końca XIX wieku.
Agata Rome-Dzida (historyk sztuki, doktor nauk humanistycznych, absolwentka Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu i stypendystka Herder Insitut w Marburgu) to związana z Dolnym Śląskiem animatorka kultury, która zajmuje się szeroko rozumianą promocją i popularyzacją tego regionu. Wraz z mężem zrewitalizowała zabytkowy pałac w Staniszowie, a następnie przekształciła go w hotel i w centrum artystyczne. Jest prezeską zarządu fundacji, której celem jest krzewienie kultury Dolnego Śląska i Karkonoszy, ochrona dziedzictwa regionu oraz promocja lokalnych artystów. Do dziedzictwa kulturowego w dużej mierze zalicza się dorobek przedwojennego niemieckiego środowiska artystycznego, który został częściowo przejęty i wchłonięty przez polską kulturę; z jego korzeni bezpośrednio wyrasta współczesna twórczość na terenie Karkonoszy. Autorka w sposób szczególny zainteresowała się tym tematem. Efektem jej badań naukowych jest właśnie książka Niemieccy artyści w Karkonoszach w latach 1880-1945.
Leonardo da Vinci (właściwie Leonardo di ser Piero da Vinci) urodził się 15 kwietnia 1452 w Anchiano niedaleko Vinci we Włoszech. To najbardziej znany włoski renesansowy malarz, architekt, filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca, geolog.
Urodził się i wychował niedaleko miasta Vinci, będąc nieślubnym synem notariusza ser Piera da Vinci i chłopki Cateriny. W rozumieniu współczesnym nie miał nazwiska, człon „da Vinci” oznacza bowiem „z miasta Vinci”. Jego pełne nazwisko, nadane mu przy narodzinach, to „Leonardo di ser Piero da Vinci”, czyli „Leonardo, syn ser Piera z miasta Vinci”.
Leonardo często był opisywany jako archetyp „człowieka renesansu”, którego wydawałoby się niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności. Szeroko uważa się go za jednego z największych malarzy wszech czasów i prawdopodobnie najwszechstronniej utalentowaną osobę w historii.
Maja Berezowska – polska malarka, graficzka, karykaturzystka i scenografka, najbardziej znana dzięki swoim subtelnym, erotycznym grafikom. Posługiwała się także pseudonimem Ditto.
Francisco José de Goya y Lucientes – hiszpański malarz, grafik i rysownik okresu romantyzmu, nadworny malarz Karola III Burbona, Karola IV Burbona i Ferdynanda VII Burbona, wybitny portrecista i malarz scen rodzajowych.
Francisco Goya był najwybitniejszym malarzem hiszpańskim od czasów tzw. hiszpańskiego złotego wieku (XVI-XVII wieku). Kształcony za młodu na malarza klasycystycznego był jednocześnie kontynuatorem tradycji weneckiej i barokowej, co zawdzięczał kontaktowi z Giovannim Tiepolo, a jeszcze bardziej z twórczością Velázqueza. Wykreował nowe oblicze sztuki, aż po wiek XX. Stał się źródłem inspiracji dla malarzy XIX w. Delacroix, Maneta, Daumiera i XX w. Muncha, Otto Dixa, oraz Pabla Picassa i Francisca Bacona. Inspirował też impresjonistów, symbolistów, ekspresjonistów, fowistów i surrealistów.
