Doktryna Szoku (The Shock Doctrine) to film dokumentalny z tezą, zrealizowany na podstawie bestsellerowej książki (pod tym samym tytułem) kanadyjskiej dziennikarki i aktywistki społecznej Naomi Klein. Jest to dokument polityczny, przedstawiający mechanizmy tego, w jaki sposób współczesny kapitalizm wykorzystuje wojny i katastrofy dla swoich celów. Konsekwentnie przytaczane w filmie fakty naukowe i historyczne dają obraz świata, w którym kapitalizm służy nie dobru i wolności jednostek, ale interesom (pieniądzom i władzy) bardzo wąskiej grupy światowych oligarchów, głównie potężnych, międzynarodowych korporacji, ale też i państw o kapitalistycznych, mocarstwowych ambicjach (przede wszystkim Stanów Zjednoczonych).Film ma przemyślaną, logiczną konstrukcję. Otwierają go oryginalne materiały filmowe z nieetycznych, szokujących, wręcz nieludzkich eksperymentów amerykańskiego psychologa Ewana Camerona, który w latach 50’ XX wieku, korzystając z dotacji CIA i rządu kanadyjskiego, poddawał pacjentów psychiatrycznych (a więc osoby bezbronne wobec praktyk lekarskich) działaniu deprywacji sensorycznej*, wydłużonego snu, dużych dawek środków uspokajających, pobudzających i halucynogennych, oraz elektrowstrząsom o sile i natężeniu przekraczającym ówczesne standardy. Celem tych okrutnych zabiegów było wywołanie dezorientacji, a w konsekwencji – osłabienie zdolności obronnych umysłu (w tym krytycznego myślenia) do tego stopnia, by było możliwe usunięcie z pamięci śladów przeszłości i zastąpienie ich nowymi myślami i wspomnieniami, czyli osiągnięcie pełnej podatności pacjenta na manipulację.
