Michał Anioł, Michelangelo Buonarroti – wśród nazwisk artystów na przestrzeni wieków to należy do najbardziej znanych – i nie bez przyczyny. Michał Anioł to wybitny włoski malarz, rzeźbiarz, poeta i architekt epoki Odrodzenia.

Jest, między innymi, autorem fresków w Kaplicy Sykstyńskiej. Wśród jego rzeźb najbardziej znane są Pietà i Dawid. Z dzieł architektonicznych – projekt kopuły bazyliki świętego Piotra. Jego działalność artystyczna jest związana z Bolonią, Florencją a przede wszystkim z Rzymem, gdzie twórczość artysty objęta została mecenatem papieskim. Kształcił się we florenckim warsztacie malarza Domenico Ghirlandaio, a w dziedzinie rzeźby w pracowni Bertolda di Giovanniego. Jednak – wbrew obiegowym opiniom – to nie Michał Anioł zaprojektował mundury Watykańskiej Gwardii Szwajcarskiej.

Jan Marcin Szancer, grafik i ilustrator, który wprowadzał magię do dzieciństwa kolejnych pokoleń dzieci w Polsce, urodził się 12 listopada 1902 w Krakowie.

Edvard Munch – norweski malarz i grafik przyszedł na świat 12 grudnia 1863 w Løten (Oslo) jako drugie dziecko lekarza wojskowego Christiana Muncha i Laury Bjølsen. Matka Muncha zmarła na gruźlicę, kiedy jej syn był jeszcze dzieckiem. Kilka lat później ta sama choroba zabrała starszą siostrę – Johanne Sophie. Zetknięcie się ze śmiercią bliskich zaważyło na rozwoju duchowym i artystycznym malarza. Motyw śmierci jest bardzo częsty w twórczości tego artysty.

Tworzył symboliczne kompozycje figuralne, dając w nich w ekspresyjny sposób wyraz obsesjom erotycznym, uczuciom samotności, przygnębienia, lęku przed chorobą i śmiercią.

Edvard Munch był pod wieloma względami nowatorskim artystą, zwłaszcza w dziedzinie grafiki, której technikę znacznie rozwinął. To on po raz pierwszy zastosował na szeroką skalę grafikę barwną.

Jego styl charakteryzuje silny kontur, płynna secesyjna linia, zróżnicowany koloryt i ekspresja. Po 1909 rozjaśnił paletę wykorzystywanych barw.

Wojciech Kossak, herbu Kos był popularnym polskim malarzem, przedstawicielem nurtu malarstwa o tematyce historycznej i batalistycznej. Autor wielu obrazów przedstawiających wydarzenia z okresu wojen napoleońskich i powstania listopadowego, scenki rodzajowe i portrety; wraz z Janem Styką stworzył monumentalne dzieło malarskie – Panoramę Racławicką. Oczywiście nie malował wyłącznie koni, jednak motyw tych zwierząt pozostaje dla niego charakterystyczny, podobnie jak dla jego ojca i syna. Był człowiekiem temperamentnym i patriotą, miał duszę artysty.

*Obok – Autoportret z papierosem.

Był ojcem trojga wielkich talentów: Jerzego Kossaka, który, idąc w ślady ojca i dziadka, zajął się malarstwem (i malował m. in…. konie), Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej – pisarki, poetki oraz Magdaleny Samozwaniec, także pisarki, a przy tym – wybitnej satyryczki.

Ferdynand Ruszczyc herbu Lis urodził się 10 grudnia 1870 w Bohdanowie – polski malarz, grafik, rysownik, scenograf, pedagog.

Malował głównie krajobrazy. Był jednym z najwybitniejszych reprezentantów symbolicznego nurtu Młodej Polski. Był autorem ilustracji, winiet i okładek książkowych. Projektował m.in. plakaty, ekslibrisy i znaczki. Pisał też artykuły o zabytkach Wileńszczyzny. Na gruncie grafiki artystycznej Ruszczyc podejmował eksperymenty z barwną akwatintą i dwubarwnym linorytem; był ponadto pionierem w dziedzinie fluoroforty, wykonując syntetyczne pejzaże o wąskiej gamie kolorystycznej.

Józef Pankiewicz, znakomity polski malarz i grafik, urodził się 29 listopada 1866 w Lublinie. Był też jednym z pierwszych impresjonistów i symbolistów w polskiej sztuce przełomu XIX i XX w.; inicjator kolorystycznego nurtu w polskim malarstwie lat 20. i 30. Prywatnie był młodszym bratem Eugeniusza Pankiewicza, kompozytora i pianisty.

W latach 1884 – 1885 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, następnie wraz z Władysławem Podkowińskim wyjechał do Petersburga aby w latach 1885 – 1886 przebywać na stypendium w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W 1889 obaj artyści udali się do Paryża. Tam jego obraz Targ na jarzyny na placu za żelazną bramą (1888, realistyczny, zdradzający wpływ Aleksandra Gierymskiego) został nagrodzony srebrnym medalem na Wystawie Powszechnej.

Wojciech Fangor – polski malarz, grafik, plakacista i rzeźbiarz, współtwórca polskiej szkoły plakatu urodził się w Warszawie 15 listopada 1922 roku.

Śledząc rozwój niebywale różnorodnej twórczość tego artysty, nie sposób nie zauważyć, że Fangor nigdy nie porzucił myślenia o przestrzeni, traktowanej jako obszar doznań fizycznych albo metaforycznie. Jej badanie można uznać za najważniejszy motyw twórczości artysty.

Po prywatnych studiach u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego Wojciech Fangor otrzymał w 1946 roku zaocznie dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na początku lat pięćdziesiątych tworzył obrazy zgodne z wymaganiami realizmu socjalistycznego, m.in. Matkę Koreankę (obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie).

8 listopada 1929 roku urodził się w Warszawie jeden z najwybitniejszych twórców polskiej szkoły plakatu, Jan Młodożeniec. Autor ponad 400 plakatów, okładek książkowych, ilustracji, rysunków. Wybitny projektant graficzny i malarz, syn futurystycznego poety Stanisława Młodożeńca.