W historii kina niewiele jest takich ikon jak Elizabeth Taylor – ceniona, utalentowana i obdarzona wyjątkową urodą hollywoodzka aktorka, wyróżniona wieloma nagrodami, w tym dwoma Oscarami: w 1961 roku za rolę Glorii Wondrous (BUtterfield 8) i w roku 1967 za rolę Marthy (Kto się boi Virginii Woolf?).
Określa się ją mianem ostatniej z wielkich gwiazd Hollywood. Jej imponujący dorobek to ponad 100 filmów i wiele niezapomnianych ról. W 1999 roku Amerykański Instytut Filmowy (AFI) umieścił ją w pierwszej dziesiątce największych aktorek wszech czasów.
Elizabeth Rosemond Taylor urodziła się 27 lutego 1932 roku w Hampstead w Wielkiej Brytanii. Jej rodzice byli Amerykanami zamieszkałymi w Anglii. Jej starszy brat Howard urodził się w roku 1929. Ojciec aktorki był handlarzem sztuki, a matka aktorką. Już w wieku 3 lat zaczęła brać lekcje baletu. Rok przed wybuchem II wojny światowej rodzice zdecydowali o powrocie do Stanów Zjednoczonych.
Zadebiutowała w 1942 roku, mając 10 lat, w There’s One Born Every Minute, a nakręcony rok później kultowy Lassie, wróć (Lassie Come Home) przyniósł jej prawdziwą popularność. Pierwszą wielką rolę otrzymała w melodramacie Miejsce pod słońcem (A Place in the Sun). Szczytowy okres jej kariery przypadł na koniec lat 50’, kiedy to w za udział w trzech kolejnych filmach otrzymała nominacje do Oscara, a w 1960 roku, za BUtterfield 8 – statuetkę. Jej najwybitniejsze kreacje to bohaterki filmów Kto się boi Virginii Woolf? (Who’s Afraid of Virginia Woolf?) i Poskromienie złośnicy (The Taming of the Shrew) (obydwa z 1966 roku). Z kolei jej najsłynniejszą rolą była tytułowa Kleopatra z filmu Josepha L. Mankiewicza z 1963 roku. Niezapomniane kreacje stworzyła także w filmie Kotka na gorącym, blaszanym dachu (1958) oraz Ojciec panny młodej (1950).
Pod koniec życia coraz rzadziej pojawiała się w filmach, można ją było jednak oglądać w programach rozrywkowych. Oddawała się wówczas także publikowaniu wspomnień oraz działalności charytatywnej. Na przykład w latach 90′ wielokrotnie organizowała zbiórki funduszy na walkę z AIDS.
W listopadzie 2004 Taylor przyznała, że miała niewydolność serca. Przeżyła operacje guza mózgu i raka skóry, a także zmagała się z zapaleniem płuc. Pod koniec życia była samotniczką. W 2005 opowiedziała się po stronie Michaela Jacksona w jego procesie w Kalifornii pod zarzutem seksualnego wykorzystania dziecka. Piosenkarz został uniewinniony.
Aktorka była mężatką ośmiokrotnie, raz owdowiała (jej mąż Michael Todd zginął w katastrofie lotniczej), zaś pozostałe małżeństwa zakończyły się rozwodem.
Taylor miała problemy zdrowotne przez wiele lat. W 2004 oficjalnie ogłosiła, że cierpi na przewlekłą niewydolność serca, a w 2009 przeszła operację zastawki serca. W lutym 2011 trafiła na leczenie do szpitala w Los Angeles z objawami niewydolności serca. Aktorka zmarła 23 marca 2011 roku w otoczeniu rodziny w szpitalu w Los Angeles w wieku 79 lat. Została pochowana 25 marca 2011 w obrządku żydowskim na cmentarzu Forest Lawn w Glendale. Uroczystości pogrzebowe prowadził rabin Jerry Cutler.
Źródło: Wikipedia.org, Interia.pl