Małgorzata Baranowska – polska poetka, pisarka, krytyczka i historyczka literatury, a także varsavianistka. urodziła się 15 marca 1945 w Krakowie. Była także autorką słuchowisk dla dzieci i audycji literackich w Polskim Radiu.

W Warszawie ukończyła podstawową szkołę muzyczną i liceum a także studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Sympatyczną ciekawostką jest fakt, że podczas studiów pracowała w obserwatorium Astronomicznym UW i zupełnie „niechcący” weszła do światowej literatury astronomicznej: współpracując z prof. Konradem Rudnickim, kreśliła mapki statystyczne i w ten sposób została współuczestniczką odkrycia obłoku międzygalaktycznego „Rudnickiego i Baranowskiej”.

Po ukończeniu studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim pracowała w Instytucie Wydawniczym Nasza Księgarnia. Od 1972 pracowała w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, gdzie obroniła pracę doktorską p.t. Surrealna wyobraźnia i poezja. Była członkinią Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Publikowała w czasopismach Teksty Drugie, Res Publica Nowa, Twórczość, Konteksty. W 2000 otrzymała nominację do nagrody literackiej Nike za książkę Prywatna historia poezji. W 2004 otrzymała nagrodę Ministra Kultury.

Małgorzata Baranowska wydała m.in. kilka tomików wierszy, książek dla dzieci, książek poświęconych sztuce surrealistycznej oraz poezji Wisławy Szymborskiej.

Przez 30 lat ciężko chorowała (na toczeń rumieniowaty układowy), a swoim zmaganiom poświęciła wyjątkową książkę To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej (1994). Małgorzata Musierowicz napisała w recenzji:

Siłą tej książki jest połączenie doświadczeń konkretnego człowieka, zmuszonego żyć ze swoją chorobą na co dzień – z opisem postawy duchowej pozwalającej udźwignąć ciężar tego szczególnego doświadczenia. (…) Opis cierpienia nie dominuje w tej książce, raczej stanowi rodzaj przykładu na to, że los ludzki niesie w sobie zarówno szczęście, jak nieszczęście.

Małgorzata Baranowska zmarła 22 stycznia 2012 roku. Pogrzeb pisarki odbył się 27 stycznia 2012 na Starych Powązkach.

baranowska

Twórczość:

Miasto (1975) – wiersze
Zamek w Pirenejach (1980) – wiersze
Surrealna wyobraźnia i poezja (1984)
Pamiętnik mistyczny (1988)
Jak słońce pilnowało żyrafek (1988) – dla dzieci
Pawie oczka (1988) – dla dzieci
To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej (1994)
Warszawa: miesiące, lata, wieki (1996)
Prywatna historia poezji (1999)
Powrót (2002) – wiersze
Posłaniec uczuć: prywatna historia pocztówki (2003)
Tylko się rozejrzeć. Szczęście codzienne (2004)

Źródła: Wikipedia.org, Culture.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *