Alexander Khan urodził się w Anglii w 1975 roku. Jest synem Angielki i Pakistańczyka. Książka Islamski bękart opowiada prawdziwą historię opartą na wydarzeniach z jego życia.
Gdy Mohammed ma trzy lata, on i jego młodsza siostra zostają uprowadzeni przez ojca i wywiezieni podstępem do Pakistanu. Po jakimś czasie wracają do Anglii, lecz nie mają żadnego kontaktu z matką, mieszkając z ojcem i jego rodziną. Mohammed czuje, że nie jest akceptowany przez tę rodzinę, niektórzy jej członkowie dają mu to zresztą wyraźnie odczuć. Jako syn białej kobiety uważany jest za kogoś gorszego. Chłopiec z całych sił stara się przystosować do życia, jakie stało się jego udziałem, choć nie jest to łatwe.
Czytaj dalej →
Moje pierwsze skojarzenia, gdy pada nazwisko Diane Keaton: energia, radość życia, siła, kobiecość, talent. W swojej autobiografii zatytułowanej Wciąż od nowa, aktorka nie tylko udowadnia, że te skojarzenia są słuszne, ale odsłania przed czytelnikiem znacznie więcej, zdradza charakter, przekonania, marzenia i opowiada o swoim życiu, a to było barwne i ciekawe, choć niepozbawione problemów, dramatów i rozterek. Książka stała się bestsellerem uznanym za jedną z najlepszych publikacji książkowych 2011 roku przez The New York Times, People, Financial Times czy Voque. Intrygująca rekomendacja.
Historia antykoncepcji to książka, która oferuje dużo więcej, niż może sugerować tytuł. Ana Martos w swoim eseju nie tylko opisuje ewolucję metod antykoncepcji na przestrzeni wieków, ale oferuje też coś znacznie więcej – pogłębioną, pełną celnych i interesujących spostrzeżeń analizę sposobu, w jaki przez setki czy tysiące lat postrzegano ludzkie ciało, sprawy prokreacji i cielesnej rozkoszy, planowanie rodziny – i w jaki sposób te ważne obszary życia usiłowano podporządkować (perswazją, podstępem lub siłą) rozmaitym systemom religijnym, państwowym, obyczajowym. Nie brak tu także refleksji na temat sytuacji i roli kobiet, które ze względów biologicznych ale i kulturowych w zdecydowanie większym stopniu ponosiły konsekwencje niechcianej ciąży. Marto zaproponowała czytelnikom i czytelniczkom książkę wciągającą, naszpikowaną historycznymi faktami, a przy tym taką, którą znakomicie się czyta, choć wnioski z lektury nie zawsze są wesołe.
Mimo swego znaczącego tytułu książka Opowieść niewiernej nie oscyluje wokół opisów wyrafinowanych zdrad. Historia Ewy jest czymś więcej, a zdrada w niej jest skutkiem nieudanych prób poszukiwania w życiu przede wszystkim szczęścia…
Czy prawdą jest, że niektórzy ludzie przypominają modliszki? Że pożerają drugiego człowieka żywcem, kiedy ten odda już wszystko, co miał do zaoferowania? W jaki sposób ludzka modliszka namierza swoją ofiarę? Czy zwraca szczególną uwagę na to, co jest w stanie odebrać, i wyczekuje momentu słabości, zanim uderzy? A może modliszka tkwi w każdym z nas i tylko bodźca trzeba, by się uaktywniła? O tym, a także o innych życiowych rozterkach dojrzałej i mądrej, choć nieco naiwnej kobiety opowiada najnowsza książka Ireny Matuszkiewicz, Modliszka.
Entuzjastyczne głosy krytyków i zachwyty recenzentów towarzyszą najnowszej książce Joanny Fabickiej Second Hand od czasu jej premiery. Tym razem nie mamy jednak do czynienia z książką adresowaną do młodzieży z których jest znana (należą do nich min. Szalone życie Rudolfa, Świńskim truchtem czy Tango ortodonto), a do dorosłego czytelnika. Agnieszka Holland na okładce Second Handu sugeruje, że to polski Almodovar, a Marcin Dorociński chciałby zobaczyć film na jego podstawie, a ja? Ja jestem zdania, że ta powieść o ogromie nieszczęścia, braku miłości, niesprawiedliwości i samotności rozgrywająca się gdzieś na głębokiej polskiej prowincji, tam, (…) gdzie podłe życie wiodą podli ludzie o sercach jak grudka gliny, nie pozostawi Was obojętnymi, zapewniam.
Wszędzie śnieg to bardzo realistyczny, mroczny thriller amerykańskiego pisarza Gregga Olsena, opowiadający o makabrycznych wydarzeniach, które miały miejsce na pewnej farmie w zimową noc…
Sama prawie w to nie wierzę, ale autorowi tej książki udało się zainteresować mnie polityką. Oczywiście nie tą spędzającą w chwili obecnej sen z powiek sporej części ludzkości, lecz polityką, która w XX wieku miała swoje pięć minut, ale już przeminęła – zatrzasnęła za sobą oprawy podręczników do historii. Nie bywam raczej zainteresowana takimi wydarzeniami jak zimna wojna, ówczesne walki na Dalekim Wschodzie, powstanie rozdartej na pół Korei, itp. Aż tu nagle pojawia się książka szwedzkiego autora, która miała być jeno lekkim, kryminalnym, zabawnym przerywnikiem na jeden wieczór. Spełniła swoje zadanie, ale oprócz tego zaserwowała mi fantastycznie podaną i umiejętnie dawkowaną wiedzę o tematach będących dotąd białymi plamami na mapie moich zainteresowań.
W 2009 roku po raz pierwszy ukazał się zbiorek utworów Ireneusza Iredyńskiego: Dzieła zebrane tom I. Słowo: dzieła, dające obietnicę czegoś wyjątkowego, a zarazem docenionego, w zestawieniu z nazwiskiem, które nie wywołało we mnie najmniejszych skojarzeń, wzbudziło we mnie spore zaciekawienie, a chwilę potem konsternację. Czy twórca o niezwykle bogatym dorobku artystycznym może ot tak, po prostu zniknąć z życia publicznego, a jego utwory ze spisu lektur? Czy aura skandalu zwykle nie wpływa zasadniczo na popularność artysty? Co się przyczyniło do tego, że artysta, który był poetą, dramaturgiem, pisarzem, scenarzystą, autorem piosenek, twórcą słuchowisk radiowych; z drugiej strony zaś przyczepioną miał etykietkę: awanturnika, outsidera, skandalisty, nihilisty, alkoholika, brutala, gwałciciela, a dodatkowo w PRL-u: wroga ustroju i partii – został nagle otoczony zmową milczenia i po latach – zapomniany?
Wiem, że tworzymy swoją własną rzeczywistość i zawsze mamy jakiś wybór, ale jak dużo jest z góry przesądzone? Czy zawsze jest rozwidlenie drogi i są dwie predestynowane ścieżki na równych prawach? Mogłyby być setki ścieżek, którymi można by pójść w tę czy w inną stronę – istnieje wybór i czasami to jest bardzo dziwne.