Kiedy na świat w dramatycznych okolicznościach przychodzi chłopiec – Bartholomew Lampion, psychopatyczny morderca, Junior Cain, dowiaduje się, że ma śmiertelnego wroga o tym właśnie imieniu. Odtąd celem jego życia staje się odnalezienie i zabicie człowieka, który – jak sądzi – może mu zagrozić. Z kolei jego tropem podąża tajemniczy i charyzmatyczny policjant, Tom Vanadium. Jak się wnet okaże, Bart obdarzony jest niezwykłymi zdolnościami, podobnie jak urodzona prawie w tym samym czasie i w równie tragicznych okolicznościach dziewczynka o imieniu Angel. Już wkrótce drogi tych czworga przetną się, a spotkanie to zaowocuje serią zdumiewających i nieprawdopodobnych wręcz wydarzeń.„Kątem oka”, Dean Koontz – recenzja
Kiedy na świat w dramatycznych okolicznościach przychodzi chłopiec – Bartholomew Lampion, psychopatyczny morderca, Junior Cain, dowiaduje się, że ma śmiertelnego wroga o tym właśnie imieniu. Odtąd celem jego życia staje się odnalezienie i zabicie człowieka, który – jak sądzi – może mu zagrozić. Z kolei jego tropem podąża tajemniczy i charyzmatyczny policjant, Tom Vanadium. Jak się wnet okaże, Bart obdarzony jest niezwykłymi zdolnościami, podobnie jak urodzona prawie w tym samym czasie i w równie tragicznych okolicznościach dziewczynka o imieniu Angel. Już wkrótce drogi tych czworga przetną się, a spotkanie to zaowocuje serią zdumiewających i nieprawdopodobnych wręcz wydarzeń.
Dinah i White są szczęśliwymi rodzicami pięcioletniego Robbiego. Pewnego słonecznego popołudnia ich poukładane życie zmienia się na zawsze – chłopiec zostaje porwany, a matka próbująca ochronić swojego syna ledwo uchodzi z życiem. Oszpecona i okaleczona przez kolejne dni czeka na wieści o swoim synu. Dni zamieniają się w miesiące, a potem lata… Robbiego jednak upatrzył sobie podobno sam Bóg, a którego Tatulo za jego wezwaniem musiał wyrwać z objęć złej matki.
Każdy naród, mała czy duża społeczność, a nawet zapomniane przez resztę świata plemię podlega skomplikowanym regułom życia społecznego. Dla rożnych nacji te same zachowania mogą przybierać inne formy, których badaniem zajmuje się m.in. antropologia. Okazuje się jednak, że wcale nie trzeba udawać się w sam środek amazońskiej puszczy, by zetknąć się z zupełnie egzotycznymi dla nas praktykami życia codziennego. Wielkie narody w swoich wielkich miastach również potrafią być fascynujące!
Coś zaczyna budzić się w pewnym starym domu… Jego mieszkaniec twierdzi, że dom oddycha, a czasem ze ścian słychać dźwięk, który przypomina bicie serca. John Hyatt z wydziału sanitarno-epidemiologicznego początkowo sceptycznie podchodzi do opowieści staruszka, ale już niedługo na własnej skórze przekona się, z czym tak naprawdę ma do czynienia.
Jeffery Deaver to jeden z najbardziej poczytnych pisarzy thrillerów psychologicznych, których na swoim koncie ma już kilkadziesiąt. Jego ostatnia powieść – Październikowa lista różni się od pozostałych, gdyż… napisana została od końca.
Dyskretny bohater to druga powieść Mario Vargasa Llosy napisana po otrzymaniu literackiej Nagrody Nobla. U niektórych czytelników znów skutecznie wzrosły literackie apetyty i obudziły się wielkie oczekiwania, którym niełatwo sprostać nawet nobliście. Czy wydana niedawno na polskim rynku powieść obyczajowa z wyczuwalną nutą rozrywki, w której króluje wątek sensacyjno-miłosny spełnia pokładane w niej nadzieje? Czy równolegle opowiedziane dwie historie (które na końcu pięknie się łączą), ze znanymi z poprzednich książek Llosy barwnymi bohaterami (z Zielonego domu, Pochwały macochy, Kto zabił Palomina Molero?, Litumy w Andach), napisane żywym językiem zadowolą nawet najbardziej wybrednych recenzentów? Wreszcie, czy wartka akcja, wielkie pieniądze, ogromne namiętności i bolesne zdrady wystarczą, by ta proza nie pozostawiła ich rozczarowanymi? Najnowszej powieści daleko do genialnej Rozmowy w katedrze, ale kto odważny, niechaj czyta…
Po autobiograficznej książce 
Dziecko ciemności to opowieść grozy, którą angielski pisarz 
Dookoła trąbią, że mamy za sobą 25 lat wolności. Prezydent sadzi drzewa, liczni naukowcy debatują, prelegenci referują, co się zmieniło, co zyskaliśmy, i co by było gdyby się nie udało. Autorzy pracy zbiorowej o intrygującym tytule Pies też człowiek? idealnie wpasowali się w tę ogólnopolską dysputę. Analizując zmiany, jakie zaszły w Polsce od 1989 roku w relacji ludzie-psy, stworzyli publikację bezprecedensową i innowacyjną zarazem – przeznaczoną nie tylko dla właścicieli czworonogów, ale wszystkich, którym owa tematyka jest bliska lub też dla tych, którzy zechcą dać jej szansę…
Kiedy w moim domu pojawiła się najnowsza powieść Miniera, na którą czekałam od momentu ukończenia Kręgu, wszystko poszło w odstawkę – rozpoczęta powieść Fuentesa, jedzenie, spanie. Nie ma w tym nic dziwnego. Francuski autor zdążył już pokazać swoim czytelnikom, że od jego powieści nie sposób się oderwać.