Czy po takiej zapowiedzi nie chcielibyście wiedzieć, co tam się stało? Zaczęłam czytać z wielkim zainteresowaniem. Poznawałam bohaterów – policjanta prowadzącego dochodzenie, lekarza badającego Cathy po przywiezieniu jej do szpitala, panią psycholog – wszak tej dziewczynie była potrzebna natychmiastowa pomoc psychologa – wyobrażacie sobie gorszy stres? Dziewczynka obudziła się między zakrwawionymi zwłokami rodziców!

Dalszy ciąg powieści pisany jest z perspektywy tej właśnie pani doktor – Grace. Ona bierze chyba najbardziej czynny udział w dojściu do prawdy, to jej nieprawdopodobne hipotezy i przypuszczenia zmuszają wydział śledczy do wytężonej pracy i szukania niemożliwego.

W życiu Sama i Grace Becketów niedawno pojawiło się nowe dziecko. Ukochany syn nie daje jednak swym rodzicom wytchnienia. Dlatego kobieta cieszy się, że odwiedziła ją siostra. Claudia jednak nie przyjechała po to by pomóc Grace, ale by uciec przed własnymi kłopotami. Ta stateczna matka i żona wdała się bowiem w romans, w dodatku została na tym przyłapana. Teraz, stając się ofiarą szantażu, postanowiła skryć się pod skrzydłami siostry i jej męża.

Andrzej Ziemiański jest autorem licznych opowiadań, zbiorów oraz powieści. W swoim dorobku ma zarówno powieści fantastyczne – jak trylogia „Achaja” czy „Toy Wars” jak również sensacyjne – jak chociażby „Breslau forever”. Najnowsza książka tego autora to swoista mieszanka Dana Browna, „Z Archiwum X” oraz „Kroniki filmowej” czasów PRL, a to wszystko osadzone w naszych rodzimych realiach.

Elżbieta Potocka – z tych Potockich – jest policjantką oddaną swojej pracy. Nie zawsze jednak spotyka się z akceptacją kolegów po fachu. I wcale nie chodzi tu o jej słabość do seksu. Wręcz przeciwnie, Ela jest bowiem… czarna. Majchrzak, nowy partner Eli jest starym wyjadaczem o podejrzanych plamach w przeszłości. Ten nietypowy duet zajmie się sprawą, w którą wmieszana jest jedna z najbardziej nietykalnych instytucji w naszym kraju – kościół katolicki. Okazuje się, że casus z jakim przyjdzie im się zmierzyć, ma swoje korzenie w czasach PRL. Co więcej, jest w niego zamieszana Bestia.

Patrick Kenzie jest prywatnym detektywem. Jego niewielka agencja liczy łącznie dwóch pracowników – z czego jednym jest Kenzie. Jednak detektyw nie narzeka. Praca daje mu satysfakcję, oraz wystarczające środki finansowe by związać koniec z końcem. Nowe zlecenie wydaje się być atrakcyjną ofertą, choć Patrick liczy się z komplikacjami. W końcu gdy mowa o politykach, można spodziewać się wszystkiego. Gdy okazuje się, że chodzi o odnalezienie sprzątaczki, która jest podejrzana o kradzież tajnych dokumentów, Kenzie ma pewność, że sprawa jest dużo bardziej zagmatwana. Nie ma nawet pojęcia jak bardzo.

Angie Gennaro wraz z Patrickiem prowadzi agencję detektywistyczną. Atrakcyjna, wysportowana, będąca doskonałym strzelcem, radzi sobie z każdym wrogiem.

Pierwszy tom cyklu o Hanne Wilhelmsen, śledczej z Komendy Okręgowej Policji w Oslo, „obdarzonej intuicją, jaką  posiada tylko jeden na stu policjantów”.

Anne Holt pisze znakomite historie, które są czymś pomiędzy powieściami detektywistycznymi a politycznymi kryminałami […]. Ta świetna powieść ukazuje nam, do jakiego stopnia społeczeństwo może nie być idealne…
La Repubblica

Lublin na kilka dni przed 11 listopada 1930 roku jest ogarnięty przygotowaniami do patriotycznego święta. Tymczasem redaktor naczelny lokalnej prawicowej gazety zostaje brutalnie zamordowany we własnym mieszkaniu. Śledztwo prowadzi Zygmunt „Zyga” Maciejewski, 30-letni policjant, od którego odeszła żona, za to nie opuściły go skłonności do abnegacji i pociąg do alkoholu oraz słabość do boksu. Pierwsze podejrzenia padają na redaktorów naczelnych dwóch innych lubelskich gazet. Tym bardziej, że jeden z nich to komunistyczny agitator, a o drugim krążą pogłoski, jakoby deprawował młodych chłopców. Maciejewskiemu nie ułatwia pracy ani nowy współpracownik, przydzielony mu z komendy wojewódzkiej, ani dość niesubordynowani podwładni. Kiedy rankiem w samo święto zostaje odnalezione ciało cenzora prasowego, sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje.

W mieście panuje strach przed zbliżającym się nieuchronnie konfliktem zbrojnym; strach przed wojną, która ma być ostatnią.

W tej atmosferze dochodzi do okrutnej zbrodni – ktoś zabija i brutalnie okalecza nastoletnią dziewczynkę, po czym porzuca jej zwłoki na Wasserstrasse. Śledztwo przydzielone zostaje komisarzowi Heinrichowi Windelbandowi z poznańskiej Kriminalpolizei. Tymczasem wyniki sekcji zwłok budzą wątpliwości przeprowadzającego ją lekarza sądowego, Anzelma Schoena. Ciało ofiary oraz zadane rany wskazują, że nie było to zwykłe morderstwo. Patolog kontaktuje się z przyjacielem, doktorem psychiatrii Sigmundem Jeremiasem, i razem postanawiają przeprowadzić własne śledztwo. Wkrótce detektywi-amatorzy łączą siły z komisarzem Windelbandem i odkrywają, że wszystkie poszlaki wskazują na wroga, z którym niełatwo się zmierzyć.

Czyżby widmo wojny i jej okrucieństw wyzwalało w mieszkańcach miasta demony?

Po świetnej serii wrocławskich kryminałów, akcję najnowszej powieści Marek Krajewski osadził we Lwowie. Podobnie jak w cyklu „Breslau”, gdzie pierwsze skrzypce grał niezapomniany Eberhard Mock, w „Eryniach” głównym aktorem dramatu jest policjant kryminalny – komisarz Edward Popielski, znany już fanom Krajewskiego z „Głowy Minotaura”.

Przestępstwo stanowiące punkt wyjścia historii to sprawa elektryzująca cały powieściowy Lwów. Nie dość, że chodzi o brutalne morderstwo, to jeszcze  przekracza ono wszystkie granice i pojęcia, nawet wątpliwe etycznie kodeksy przestępczego podziemia. Chodzi bowiem o bestialsko okaleczone i torturowane przed śmiercią dziecko. W obliczu presji Popielski po prostu nie ma wyboru – musi „wziąć” tę sprawę i zaangażować się w nią całkowicie.

Dwunastoletni Steven Lamb kopie doły na terenie Parku Narodowego Exmoor. Szuka ciała. Dzień w dzień po szkole i w weekendy także. Chce przywrócić spokój duszy wujka, którego nie dane mu było poznać. Zmarły zniknął mając jedenaście lat. Przyjęto, że padł ofiarą seryjnego mordercy, Arnolda Avery’ego.

Granatowa krew

Bardzo współczesny i bardzo warszawski kryminał, napisany z lekkością i swadą, kipiący humorem, ciągle wodzi czytelnika za nos. I gwarantuje prawdziwe emocje, bo nic tu nie jest oczywiste, no może z wyjątkiem zakorkowanych warszawskich ulic oraz pasji kucharskiej prowadzącego śledztwo komisarza…
Główny bohater Granatowej krwi – Robert Nemhauser – jest ojcem bliźniaków (Cyryla i Metodego), wspaniałym mężem i funkcjonariuszem stołecznej policji, który musi wieczorami dorabiać jako… kucharz w restauracji – skądinąd bardzo ceniony! Nudę i rutynę jego pracy biurowej przerywa śledztwo związane ze śmiercią żony znanego prezentera telewizyjnego z czasów PRL-u. Dochodzi do dwóch kolejnych zabójstw, powiązanych z pierwszym. Poszlaki prowadzą na manowce, okoliczności popełnienia zbrodni są pełne absurdów.
Robert, wraz ze swoim policyjnym partnerem Mariem, który jest jego zupełnym przeciwieństwem, zaczyna odkrywać klucz, według którego morderca wybiera swoje ofiary. Sprawę zaciemniają tajemnice przeszłości, walka o pieniądze i wpływy polityczne oraz machinacje światka mediów.
Akcja kryminału Wiktora Hagena toczy się w Warszawie 2009 roku, lecz jej źródła tkwią w latach 70. Pełno tu szczegółów topograficznych, realiów ze świata polityki i medialnych elit oraz przebrzmiałych gwiazd. Autor osadził w przestrzeni miejskiej silnie zindywidualizowane  i interesujące postacie, które wiążą oparte na przeciwieństwach relacje, czy to małżeńskie, czy zawodowe.