Kino Venus to kontynuacja kryminalnego cyklu rozpoczętego powieścią Morderstwo pod cenzurą.
Sięgając po następny tom jakiegoś cyklu, czytelnik ma zazwyczaj jedno pragnienie – by późniejsza część przynajmniej utrzymywała poziom poprzednich. Do drugiego tomu serii o komisarzu Maciejewskim pod tytułem Kino Venus, jak do każdego wydania wielotomowego, podchodziłam z dozą sceptycyzmu. Na ile spełnił moje oczekiwania?
Torebki i trucizna to druga odsłona przygód Haley Randolph, bohaterki cyklu poręcznych, idealnie mieszczących się w torebce kryminałów autorstwa Dorothy Howell. Poprzednia powieść z serii, Torebki i morderstwo, zaprezentowała nam sympatyczną bohaterkę wraz z jej niemal obsesyjnym uwielbieniem dla markowych torebek i… tendencją do pakowania się w dziwne sytuacje. Tak, właśnie tendencją, bo okazuje się, że „szczęście” do odnajdywania zwłok naszej bohaterki nie opuszcza.
Trup – tego właśnie było mi potrzeba po tej nudnej przerwie majowej, podczas której nigdy nie dzieje się nic prócz leżenia pępkiem do góry, grillowania i spania do południa. Co za okropność! Na szczęście szybko przyszedł mi z pomocą pan Jacek Rębacz, a właściwie jego nowa powieść Aż po ciemny las, dzięki której mogłam przez kilka godzin pobawić się w detektywa próbującego rozwikłać sprawę. Dostałam wszystko czego chciałam – trupy, śledztwo i kilka godzin rozrywki na dobrym poziomie.
Choć w naszych opanowanych przez paranormalne romanse czasach, Zmierzch kojarzy się tylko ze świecącymi się wampirami wegetarianami, to miło mi poinformować, że nie tylko grafomańska szmira kryje się pod tym tytułem. Szwedzki pisarz – Johan Theorin – pod tym, cieszącym się w niektórych kręgach złą sławą tytułem, zamieścił prawdziwie mroczną i świetne napisaną powieść, która potrafi zachwycić, choć nie ma w niej ani wampirów, ani wilkołaków.
Co prawda nie jestem zwolenniczką stereotypu, jakoby istniały książki kobiece i męskie – jednakże ta pozycja do łez rozbawi panie, które zapewne doskonale zrozumieją główna bohaterkę. Oczywiście głęboko wierzę, że przypadnie ona do gustu także męskiej części czytelników.
Każde porządne miasto prócz zagadkowej historii i niesamowitych zabytków powinno mieć swój kryminał – ta myśl towarzyszyła Marcinowi Wrońskiemu od czasu studiów. Nawet krótkie, aczkolwiek całkiem owocne romanse z innymi gatunkami literatury nie zgasiły w nim chęci napisania mrocznej opowieści o jego rodzinnym mieście. I tak oto od kilku lat Lublin ma swoją serię retro kryminałów z komisarzem Maciejewskim w roli głównej – a my z okazji niedawnej premiery czwartego jej tomu pt. Skrzydlata trumna postanowiliśmy przybliżyć Wam poprzednie części cyklu, zaczynając od pierwszej: Morderstwo pod cenzurą.
Kiedy w moje ręce trafiła powieść Śmiertelnie proste rozwiązanie Ellory’ego, wiedziałam czego należy się spodziewać – co najmniej jednego trupa, dochodzenia i zagadki trudnej do rozwiązania. Jednak, gdy zaczęłam czytać, byłam pewna, że będzie to dla mnie, jako recenzentki, prawdziwa zagwozdka. Niby jest dobre, a jednak coś nie gra. Niby tak, ale… I jak tu napisać recenzję?
Hipnotyzer to pierwsza powieść Larsa Keplera. Pod tym pseudonimem kryje się para szwedzkich pisarzy: Alexander Ahndoril i Alexandra Coelho Ahndoril (nie obawiajcie się, w tym wypadku nazwisko Coelho nie implikuje pseudo-inteligenckich aforyzmów). Jako że ostatnimi czasy przeżywamy prawdziwy boom na szwedzkie kryminały, z nieskrywaną ciekawością zagłębiłam się w tę powieść, oczekując misternie utkanej intrygi i mrocznego klimatu, tak charakterystycznego dla skandynawskich pisarzy. Nie zawiodłam się.
Leo Kessler to jeden z kilku pseudonimów Charlesa Whitinga – bardzo płodnego, uznanego brytyjskiego pisarza, a przy tym historyka i germanisty oraz byłego żołnierza, który brał udział w II wojnie światowej. Jego dorobek liczy ponad 350 książek, z których większość to beletrystyka, choć tworzył też niemało literatury faktu. Powieść Operacja Leopard. Gorzkie zwycięstwo to pierwsza z serii Edelweiss Strzelcy Alpejscy poświęconej specjalnemu, niemieckiemu oddziałowi szturmowemu, który specjalizuje się w realizacji „misji niemożliwych”…
Z profesorem Uniwersytetu Harwarda, Thomasem Lourdsem, czytelnik miał już szansę spotkać się przy okazji powieści Kod Atlantydy. Nowa książka Charlesa Brokawa rzuca tego sympatycznego znawcę starożytnych języków na pole nowych przygód.
Tym razem bohater trafia do Stambułu, zaproszony przez przyjaciółkę, profesorkę Olimpię Adnan, która prosi go, by wygłosił cykl wykładów na tamtejszym uniwersytecie. Wszystko zaczyna się jednak dość burzliwie, bo od uprowadzenia profesora przez „przypadkowo” napotkaną na lotnisku młodą, piękną kobietę (a, jak wiadomo, nasz bohater na wdzięki takich kobiet nie jest obojętny), która podała się za wielbicielkę jego książek…
