Nie miałam czasu na to, by się tą książką delektować. Jej się nie smakuje, jej się nawet nie czyta. Trzy odbicia w lustrze pożera się, pochłania. Bez rozglądania się na boki i wychodzenia do kuchni po przekąskę. A muszę przyznać, że byłam sceptyczna. Pierwsza myśl – saga rodzinna o kobietach napisana przez faceta? To nie może być dobre, nie może być prawdziwe – takie cuda zdarzają się w przyrodzie nader rzadko… Zaczęłam czytać, skuszona wizją „zagubionego wśród wołyńskich pól dworu”… i tym razem cud się zdarzył i to jeszcze jaki!„Trzy odbicia w lustrze”, Zbigniew Zborowski – recenzja
Nie miałam czasu na to, by się tą książką delektować. Jej się nie smakuje, jej się nawet nie czyta. Trzy odbicia w lustrze pożera się, pochłania. Bez rozglądania się na boki i wychodzenia do kuchni po przekąskę. A muszę przyznać, że byłam sceptyczna. Pierwsza myśl – saga rodzinna o kobietach napisana przez faceta? To nie może być dobre, nie może być prawdziwe – takie cuda zdarzają się w przyrodzie nader rzadko… Zaczęłam czytać, skuszona wizją „zagubionego wśród wołyńskich pól dworu”… i tym razem cud się zdarzył i to jeszcze jaki!
Na rynku księgarskim co rusz pojawiają się kolejne pozycje mówiące o roku 1944. Opisujące, gloryfikujące, krytykujące – najróżniejsze. Patrzę na nie i niezmiennie przychodzi mi do głowy myśl: co jeszcze nowego można dodać w tej tematyce? Wspomnienia po jakimś czasie zaczęły się powielać, a komentatorzy historyczni co rusz usiłują napisać coś oryginalnego, choć w rzeczywistości przerabiają tylko na nowo to, co zostało już powiedziane wcześniej…
Bitwa o Anglię lub, zwłaszcza w historiografii brytyjskiej, bitwa o Wielką Brytanię (Battle of Britain) – kampania powietrzna głównie nad południową i centralną Anglią, toczona między niemieckim lotnictwem Luftwaffe a brytyjskim RAF w czasie II wojny światowej, w okresie od 10 lipca do 31 października 1940 roku. Była to pierwsza kampania toczona wyłącznie za pomocą lotnictwa. (…)
Jerzy Besala przyzwyczaił nas do tego, że sięgając po jego książki, znajdujemy w nich ogrom informacji dotyczących dziejów Polski oraz ludzi, którzy przez wieki kreowali świat będący dla nas nie tylko minioną przeszłością, ale także czymś, co nas ukształtowało, co nas określa jako Polki i Polaków. Intrygujące ciekawostki, znakomite szkice biograficzne, powiązania, które nigdy w życiu same by nam do głowy nie przyszły, a to wszystko napisane stylem przystępnym, lekkim, pozbawionym patosu – oto czego gwarancją jest nazwisko tego autora.
Graham Masterton znany jest czytelnikom przede wszystkim jako autor horrorów i powieści grozy. Ma on jednak na swoim koncie również utwory należące do innych gatunków literackich, m.in. powieści historyczne. Jedną z nich jest książka, która niedawno ukazała się na polskim rynku wydawniczym – Imperium.
Miłość i strach. Dzieje uczuć kobiet i mężczyzn to znakomity cykl autorstwa znanego historyka i publicysty Jerzego Besali, powstały na bazie zainteresowania zagadnieniami z pogranicza historii, socjologii, psychologii i antropologii. Jego motywem przewodnim jest ludzka obyczajowość i uczuciowość oraz to, jak kształtowała się ona na przestrzeni wieków; każdy z tomów, a mam właśnie w rękach czwarty, jest wnikliwym, analitycznym spojrzeniem na kulturę i historię człowieka przez pryzmat stosunków międzyludzkich oraz uczuć towarzyszących nam od zarania dziejów. Poprzednie części serii skupiały się na cywilizacjach starożytnych oraz okresie średniowiecza; niniejszy tom, zatytułowany Uwolnienie i konsumpcja żądz, pozwala bliżej przyjrzeć się przemianom obyczajowym – z naciskiem na relacje damsko-męskie i kwestię uczuć – charakterystycznych dla XVI, XVII i XVIII wieku.
Rzut okiem na okładkę i… przede wszystkim zachwyt nad uroczym zdjęciem przepięknej kobiety. W tle transparentna twarz Adolfa Hitlera, którą zauważyłam dopiero po jakimś czasie, gdyż do tego stopnia oczarowała mnie fotografia Stephanie von Hohenlohe. Jej twórca skomponował niezwykle sugestywny obrazek – delikatna, eteryczna, a jednocześnie przepełniona erotyzmem. Femme fatale. Kim była w rzeczywistości? Jaką rolę odegrała w historii? Książka Jima Wilsona odpowiada na wiele pytań, choć po tylu latach mnoży się ich zbyt wiele, by prawdę poznać w całości.
Po bardzo udanych 
Iwona Kienzler znów zagląda do królewskiej alkowy. Wyraźnie obrała ją sobie za cel – to nie pierwsza i nie ostatnia jej książka poświęcona intymnemu życiu wielkich postaci w historii polski. Tym razem jednak autorka kieruje swoje zainteresowanie nie ku królom, którzy przecież bardzo często stanowią obiekty badań historyków i historyczek, ale ku ich zwykle stojącym w cieniu żonom, a konkretnie – żonom polskich królów elekcyjnych.
Bezpotomna śmierć Zygmunta II Augusta w 1572 roku ostatecznie zakończyła panowanie dynastii Jagiellonów. Po okresie bezkrólewia, w czasie obrad pierwszego w historii Polski sejmu elekcyjnego, szlachta wybrała na króla Henryka de Valois, czwartego syna francuskiego władcy Henryka II i Katarzyny Medycejskiej. Pozostawił on daleko w tyle pozostałych kandydatów do polskiej korony: arcyksięcia Ernesta Habsburga, cara Iwana IV Groźnego i Jana III Wazę, szwedzkiego króla, męża siostry Zygmunta Augusta, Katarzyny Jagiellonki. Zwycięstwo frakcji francuskiej było zarazem wielkim sukcesem ambitnej Medyceuszki, która za wszelką cenę dążyła do osadzenia wszystkich swych synów na tronie i gdy nie powiodły się próby ożenienia Henryka z Elżbietą I i królową Szkotów – Marią, zaczęła starać się dlań o polską koronę. Nasz pierwszy król elekcyjny nie był specjalnie zachwycony faktem, że musi opuścić ukochaną Francję i udać się do kraju, o którego historii i obyczajach nie miał najmniejszego pojęcia…