…A panu Tuwimowi napiszę prawdę, że jestem tylko wróżka, a nie poetka…
Bronisława Wajs, urodziła się pewnego dnia. Po prostu kiedyś. Bo kto by w taborze sprawdzał rok w kalendarzu. Ze względu na urodę nazywano ją Papusza, co po cygańsku znaczy Lalka. Jednak to nie dzięki urodzie i wróżbom ją zapamiętano, a umiejętności widzenia, opisywania i zapisywania świata wierszem. Angelika Kuźniak w swojej książce stara się opowiedzieć o losie osoby skazanej na najokrutniejszą cygańską karę: zapomnienie.
Kiedy pojawia się na czerwonym dywanie, trudno odwrócić od niej wzrok. Elegancka, zmysłowa, temperamentna i czarująca swoim niezwykle szczerym uśmiechem. Danuta Stenka – aktorka filmowa, teatralna i radiowa. Kobieta, którą podziwiam nie tylko jako wspaniałą artystkę, ale i jako osobowość pozasceniczną. Flirtując z życiem to wywiad rzeka, jakiego udzieliła Łukaszowi Maciejewskiemu, wybitnemu recenzentowi i krytykowi teatralnemu. Książkę przeczytałam jednym tchem, nie tylko dlatego, iż dotyczy tej właśnie nieprzeciętnej, cenionej wysoko przeze mnie postaci; przede wszystkim dlatego, że jest zapisem niezwykle wyrównanej rozmowy – mądrej, skromnej i doświadczonej rozmówczyni, z inteligentnym, wytrwale drążącym temat pytającym. Mieszanka idealna.
Pendereccy. Saga rodzinna to wywiad-rzeka przeprowadzony przez Katarzynę Janowską i Piotra Mucharskiego, dziennikarzy znanych z rozmów z wybitnymi przedstawicielami polskiej kultury, religii i nauki emitowanych przez TVP (m.in. Rozmowy na koniec wieku). Wywiadu udzielił im kompozytor, który został okrzyknięty jednym z najważniejszych twórców muzyki XX wieku. Życie i twórczość Krzysztofa Pendereckiego stała się już tematem licznych książek i fachowych opracowań. Najnowsza książka powstała jednak bez pretensji do muzykologii, nie została napisana skomplikowanym językiem, nie zawiera naukowej nomenklatury. Stanowi zapis rozmowy z kompozytorem i jego żoną i jest zaproszeniem dla szerokiego kręgu odbiorców do prywatnego życia, którego dotąd mistrz zbyt często nie upubliczniał.
Był 6 stycznia 2002 roku. Trzynaście sekund później niemiecki zawodnik Sven Hannawald przeszedł do historii jako zwycięzca wszystkich czterech konkursów rozgrywanych w ramach prestiżowego Turnieju Czterech Skoczni. Tego dnia był na szczycie. 841 dni później, przyjęty na oddział w prywatnej klinice, został zdiagnozowany jako „ciężki przypadek depresji z syndromem somatycznym”, „nietypowa anorexia nervosa”, „wyraźny syndrom wypalenia”. Tego dnia był na dnie. W swojej autobiografii postanowił opowiedzieć o tym, jak dotarł na szczyt, po czym spadł z niego w przepaść. I co najważniejsze, opowiada również i to, w jaki sposób wrócił. Nie na szczyt. Do szczęśliwego, normalnego życia.
Zdecydowana, uparta i złośliwa od dziecka. Miała żywy temperament i bujną wyobraźnię odziedziczoną po matce. Cechowały ją silny charakter i nieugięta wola. Lubowała się w przyjemnościach. Pyszałkowata, sentymentalna, niepunktualna. Emocjonalnie oziębła, choć pełna wdzięku. Budziła podziw i strach zarazem. Twarda i nieugięta, a postrzegana jako dobrotliwa i łagodna. Pewnie dlatego, że miała talent do tworzenia wokół siebie pozytywnego rozgłosu. Oto Królowa-Matka, Elżbieta Aniela Małgorzata Bowes-Lyon. Żona Jerzego VI, matka królowej Elżbiety II i księżniczki Małgorzaty, ukochana babcia księcia Karola, prababcia księcia Williama i Henryka. Jestem świeżo po lekturze niezwykle obszernej biografii tej nieprzeciętnej kobiety. Królowa. Nieznana historia Elżbiety Bowes-Lyon została napisana przez Colin Campbell, brytyjską pisarkę, dziennikarkę, autorkę książek i artykułów o tematyce związanej z brytyjską rodziną królewską.
W latach 90’, kiedy byłem nastolatkiem, Liroy (czyli Piotr Marzec) był dla nas – to znaczy dla mnie i dla chłopaków, z którymi grałem w kosza i próbowałem pierwszych fajek (nie smakowały nam) kimś w rodzaju idola. Facetem, który w naszym języku rapował o naszych sprawach i problemach, jakby sam je przeżył! W końcu Liroy to nie tylko Scyzoryk i Scobiedooya, które, nawiasem mówiąc, były totalnymi hitami i przyniosły Liroyowi – ku niezadowoleniu naszych rodziców i nauczycielek (nauczyciele jakby mniej się tym przejmowali) – sukces mierzony w setkach tysięcy sprzedanych płyt. Album Alboom z 1995 roku tym samym stał się wówczas największym osiągnięciem komercyjnym w historii polskiego rapu.
Mam dużą słabość do autobiografii – ale tylko tych dobrze napisanych. Mają one niepowtarzalną zaletę, którą nie dysponuje żadna, nawet najlepsza biografia czy powieść biograficzna – pozwalają tak dogłębnie i bezpośrednio, jak to tylko możliwe przy użyciu druku, poznać osobę, której dotyczy opowieść: jej uczucia, myśli, poglądy, subiektywne spojrzenie na świat i samą czy samego siebie. Mam nieodparte wrażenie, że tak jest właśnie w wypadku autobiografii Johna Taylora.
AC/DC to jedna z ikon światowej muzyki rockowej. Cała historia zespołu jest jednym z najważniejszych rozdziałów historii hard rocka, jednak szczególnie doniosły wpływ na tę historię miały właśnie pierwsze lata istnienia zespołu, wczesne lata z Bonem Scottem.
Chyba nie da się słuchać heavy metalu i nie wiedzieć, kim jest Bruce Dickinson. Ten facet, sprawiający wrażenie, jakby urodził się po to, by przekazywać czystą energię ze sceny wprost do falującego tłumu, jest dziś prawdziwą ikoną ciężkiego brzmienia i jednym z najbardziej uznanych heavymetalowych wokalistów i frontmanów wszech czasów. Jest też prawdziwym człowiekiem renesansu, a obszerna lista jego umiejętności obejmuje nawet… pilotaż potężnych 230-miejscowych samolotów pasażerskich Boeing 757. Kapitan Dickinson lata nimi w brytyjskich liniach lotniczych Astraeus Airlines – w grudniu 2007 roku lądował nawet w Polsce…
Tom Reiss to amerykański pisarz, historyk i dziennikarz, autor książek o charakterze dokumentalnym. W 2013 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera za publikację, która właśnie ukazała się na naszym rynku – Czarny hrabia. Chwała, rewolucja, zdrada i prawdziwy hrabia Monte Christo. To idealna pozycja dla miłośników i miłośniczek historii i przygody, szczególnie dla wielbicieli i wielbicielek twórczości Aleksandra Dumasa. Książka jest biografią czarnoskórego generała, który wsławił się podczas rewolucji francuskiej, a dzięki usilnym działaniom wpływowych ludzi popadł w zapomnienie. Podczas lektury czytelnik przekonuje się, że jego losy są mu zupełnie obce, a jednocześnie bliskie i znajome.