To jest straszna rzecz, kiedy się idzie tak spokojnie na śmierć. To jest znacznie trudniejsze od strzelania. Przecież o wiele łatwiej się umiera strzelając, o wiele łatwiej było umierać nam niż człowiekowi, który idzie do wagonu, a potem jedzie wagonem, a potem kopie sobie dół, a potem rozbiera się do naga… Już to rozumiesz? – Zdążyć przed Panem Bogiem (rozmowa z Markiem Edelmanem)
Hanna Krall-Szperkowicz – polska pisarka i dziennikarka żydowskiego pochodzenia – urodziła się 20 maja 1935 roku w Warszawie w żydowskiej rodzinie urzędników, jako córka Salomona Kralla i Felicji Jadwigi z domu Reichold. Dzieciństwo spędziła w Lublinie. Podczas II wojny światowej zginęło wielu członków jej najbliższej rodziny, w tym ojciec. Wojnę przeżyła tylko dlatego, że była ukrywana. Cudem została ocalona w czasie transportu do getta. Holocaust i losy Żydów polskich z czasem stały się głównym tematem jej twórczości.
Po wojnie przebywała w domu dziecka w Otwocku. Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1955 roku pracowała w redakcji Życia Warszawy, a od 1969 do 1981 w Polityce, której korespondentką w ZSRR była w latach 1966-1969. Reportaże z ZSRR wydała w tomie Na wschód od Arbatu. W latach 1982-1987 była zastępczynią kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Tor”. Na początku lat 90’ szkoliła reporterów w Gazecie Wyborczej.
Światową sławę przyniósł jej oryginalny w formie wywiad z Markiem Edelmanem Zdążyć przed Panem Bogiem (1977). Wydała także zbiory reportaży, m.in. Trudności ze wstawaniem (1990), Taniec na cudzym weselu (1994), Dowody na istnienie (1996), Tam już nie ma żadnej rzeki (1998), To ty jesteś Daniel (2001). Cztery ostatnie w 2007 zebrała w książce Żal. Jest także autorką powieści: Okna i Sublokatorka. Ostatnio ukazały się reportaże książkowe: Wyjątkowo długa linia, Król Kier znów na wylocie, Różowe strusie pióra. Jej teksty były podstawą scenariuszy filmów Krótki dzień pracy Krzysztofa Kieślowskiego i Daleko od okna Jana Jakuba Kolskiego.
W 1999 otrzymała Nagrodę Wielką Fundacji Kultury. Jej twórczość przetłumaczono na wiele języków. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2001 za demaskację prawd pozornych oraz za popularyzację uniwersalnych wartości moralnych została odznaczona Orderem Ecce Homo. W 2005 została nominowana do Nagrody NIKE za książkę Wyjątkowo długa linia. Jej książka Król Kier znów na wylocie w 2007 roku została nominowana do Literackiej Nagrody Środkowoeuropejskiej Angelus. W tym samym roku okazał się wywiad – rzeka pt. Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall Jacka Antczaka. W 2008 Król kier znów na wylocie został uznany w plebiscycie księgarzy, czytelników i bibliotekarzy za Książkę Roku 2006. W listopadzie 2009 otrzymała nagrodę w studenckim plebiscycie MediaTory w kategorii AuTORytet. W grudniu 2009 otrzymała najwyższe wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich – Dziennikarski Laur.
Dzieła:
Na wschód od Arbatu, Warszawa: Iskry, 1972
Zdążyć przed Panem Bogiem, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1977
Sześć odcieni bieli, Warszawa: Czytelnik, 1978
Sublokatorka, Paryż: Libella, 1985; Kraków 1985 (pierwszy przedruk w drugim obiegu)
Okna, Londyn: Aneks, 1987; Warszawa 1987 (przedruk w drugim obiegu)
Trudności ze wstawaniem, Warszawa 1988 (w drugim obiegu). Wydanie oficjalne (łącznie z powieścią Okna) Warszawa: Alfa, 1990
Hipnoza, Warszawa: Alfa, 1989
Taniec na cudzym weselu, Warszawa: BGW, 1993
Co się stało z naszą bajką [opowieść dla dzieci], Warszawa: Twój Styl, 1994
Dowody na istnienie, Poznań: Wydawnictwo a5, 1995
Tam już nie ma żadnej rzeki, Kraków: Wydawnictwo a5, 1998
To ty jesteś Daniel, Kraków: Wydawnictwo a5, 2001
Wyjątkowo długa linia, Kraków: Wydawnictwo a5, 2004
Spokojne niedzielne popołudnie, Kraków: Wydawnictwo a5, 2004
Król kier znów na wylocie, Warszawa: Świat Książki, 2006
Żal, Warszawa: Świat Książki, 2007
Różowe strusie pióra, Warszawa: Świat Książki, 2009
Biała Maria, Warszawa: Świat Książki, 2011
Źródło: Wikipedia.org