Pochodzi z rodziny o żydowskich korzeniach. Jako nastolatek przebywał trzy miesiące w zakładzie karnym za posługiwanie się skradzioną kartą kredytową. Udało mu się jednak wrócić na dobrą drogę i ostatecznie skończył anglistykę na University of Cambridge. Tam też poznał swojego wieloletniego współpracownika i przyjaciela Hugh Lauriego. Byli oni członkami Cambridge Footlights – jednego z najbardziej znanych brytyjskich teatrów studenckich – gdzie stawiali pierwsze kroki na scenie.

Występ w Czarnej Żmii był jego pierwszą dużą rolą telewizyjną. Po zamknięciu serialu on i Laurie otrzymali szansę na samodzielne zaistnienie na małym ekranie. Program A Bit of Fry and Laurie, w którym odgrywali napisane przez siebie skecze, był wysoko oceniany przez krytyków i doczekał się łącznie czterech serii. Równocześnie obaj grali w tytułowych rolach w serialu kostiumowym Jeeves and Wooster.

Od połowy lat 90’ Fry skupił się bardziej na pracy w filmie, występując m.in. w takich obrazach jak Przyjaciele Petera, Wilde, Spice World, Adwokat, Odkrycie nieba, Rozwód po francusku, Gosford Park, Autostopem przez galaktykę czy V jak Vendetta. W 2003 premierę miał jego całkowicie autorski, włączając w to reżyserię, film Bright Young Things. W ostatnich latach Fry powrócił także do telewizji, grając główną rolę w sitcomie Władza absolutna i prowadząc program rozrywkowy w konwencji teleturnieju z udziałem gwiazd QI. W latach 2000-2006 był stałym prowadzącym rozdania nagród filmowych BAFTA.

Oprócz działalności w telewizji i filmie, Fry regularnie pisuje w czasopismach, opublikował cztery powieści i autobiografię Moab Is My Washpot.

Inny obszar jego aktywności to działalność polityczna i dobroczynna. Przez wiele lat wspierał Partię Pracy, jest także bliskim współpracownikiem księcia Karola w jego organizacji charytatywnej Prince’s Trust. Był jednym z gości zaproszonych na prywatne przyjęcie weselne księcia po jego ślubie z Camillą Parker Bowles. Był także świadkiem na ślubie Rowana Atkinsona oraz ojcem chrzestnym wszystkich trojga dzieci Hugh Lauriego. W 2007 Kancelaria Premiera Wielkiej Brytanii opublikowała na swojej stronie internetowej plik audio z rozmową na temat polityki, kultury i tego, co dzisiaj znaczy pojęcie „brytyjskość”, jaką Fry przeprowadził z premierem Tonym Blairem.

Twórczość literacka:

The liar, 1993 (Blagier, przeł. Małgorzata Tyszowiecka, 2000)
The hippopotamus, 1994 (Hipopotam, przeł. Przemysław Znaniecki, 1995)
Making History, 1997
Moab is my washpot: an autobiography, 2000
The stars’ tennis balls, 2000 (w Stanach Zjednoczonych pod zmienionym tytułem Revenge: A Novel)
The ode less travelled: unlocking the poet within, 2005
The Fry Chronicles, 2010

A oto próbki jego możliwości:

{youtube}LcOiIa0XBP0{/youtube}

{youtube}lXX0cp5gtu4{/youtube}

Źródło: Wikipedia.org