Nazwisko Mela Brooksa przeszło do historii kina – jako specjalisty od parodii. Ten amerykański aktor, scenarzysta, reżyser i producent, zdobywca Oscara, wyspecjalizował się bowiem w parodiach znanych dzieł i gatunków kinowych, wyśmiewając konwencje po mistrzowsku.
Naprawdę nazywa się Melvin Kaminsky. Urodził się 28 czerwca 1926 roku w Nowym Jorku w polsko-żydowskiej rodzinie. W trakcie II wojny światowej służył jako inżynier w amerykańskiej armii. Karierę komika, a później autora komediowego rozpoczął w roku 1961, poczynając od produkcjach telewizyjnych. Później został reżyserem filmowym, co ostatecznie przyniosło mu międzynarodową sławę. W swoich filmach bardzo często pojawiał się w rolach drugoplanowych bądź epizodycznych. Przybrał pseudonim Mel Brooks i to nim posługiwał się, realizując swoje filmy.
W latach 1951-1961 był żonaty z Florence Baum, z którą się rozwiódł. Później, w 1964 roku ożenił się ponownie – z Anne Bancroft, z którą pozostał aż do jej śmierci 6 czerwca 2005 roku. Z drugiego związku ma syna Maksa Brooksa.
W swoich filmach często wykorzystuje gagi, które parodiują błędy filmowców, np. gdy w Kosmicznych jajach, podczas walki na miecze świetlne, uderzony zostaje członek ekipy filmowej lub w Facetach w rajtuzach piękna pieśń zostaje nagle przerwana rozbiciem szyby podczas najazdu kamery.
Stale współpracował z niektórymi aktorami, którzy powtarzają się w jego filmach. Do „stałej ekipy” należą m.in. Gene Wilder, Dom DeLuise czy Harvey Korman.
Mel Brooks jest też zdobywcą Oscara – w 1968 roku Akademia uhonorowała go za najlepszy scenariusz oryginalny do filmu Producenci. Na swoim koncie ma także nagrody Emmy, Grammy oraz Tony.
Swój ostatni film wyreżyserował w 1995 roku, później jednak pojawiał się na ekranie jako aktor (m. in. Rzymska wiosna pani Stone, 2003), podkładał też głosy (m. in. Gwiazdka Muppetów, 2002, Roboty, 2005). W 2005 roku wyprodukował także (do własnego scenariusza) film Producenci.
Wybrana filmografia (reżyser, producent):
Producenci (The Producers, 1968)
Dwanaście krzeseł (The Twelve Chairs, 1970)
Płonące siodła (Blazing Saddles, 1974)
Młody Frankenstein (Young Frankenstein, 1974)
Nieme kino (Silent Movie, 1976)
Lęk wysokości (High Anxiety, 1977)
Historia świata: Część I (History of the World: Part I, 1981)
Kosmiczne jaja (Spaceballs, 1987)
Smród życia (Life Stinks, 1991)
Robin Hood: Faceci w rajtuzach (Robin Hood: Men in Tights, 1993)
Dracula – wampiry bez zębów (Dracula: Dead and Loving It, 1995)
Źródła: Filmweb.pl, Wikipedia.org