Hotel Transylwania

Hotel Transylwania to amerykański film animowany z 2012 roku, wyprodukowany przez studio Sony Pictures Animation na zlecenie wytwórni Columbia Pictures. Obraz wyreżyserował Genndy Tartakovsky, twórca kultowych kreskówek Laboratorium Dextara czy Samuraj Jack. Muzykę skomponowali Ramin Djawadi i Mark Mothersbaugh. Scenariusz napisali Dan Hageman, David Feiss oraz Kevin Hageman.

Film opowiada o hotelu, w którym mieszkają klasyczne potwory – Frankenstein, Mumia czy Wilkołak. W XXI wieku ich istnienie nie ma większego znaczenia, dlatego chowają się w przybytku prowadzonym przez Drakulę (Adam Sandler), który jest nie tylko słynnym wampirem, ale i ojcem 116-letniej nastolatki Mavis (Selena Gomez). Nadopiekuńczy Drakula stara się zniechęcić Mavis do przygód i wojaży po świecie ludzi. Udaje mu się to do dnia, w którym do hotelu Transylwania przypadkowo trafia pewien młody człowiek.

W angielskiej wersji językowej głosów animowanym postaciom użyczyli: Adam Sandler jako Drakula, właściciel Hotelu Transylwania, Andy Samberg – Jonathan – 21-letni gość hotelu, Selena Gomez jako Mavis, Kevin James – Frank/Frankenstein, Fran Drescher – Eunice, David Koechner jako Quasimodo, Cee Lo Green – Mumia Murray, Steve Buscemi – wilkołak Wayne.

Początkowo w rolę Mavis, nastoletniej córki Drakuli, miała wcielić się Miley Cyrus, jednak ostatecznie jej miejsce zajęła Selena Gomez.

{youtube}uSckP11NEoU{/youtube}

Tytuł polski: Hotel Transylwania
Tytuł oryginału: Hotel Transylvania
Reżyseria: Genndy Tartakovsky
Scenariusz: Don Rhymer, Dan Hageman, Kevin Hageman
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: animowany, familijny, komedia, przygodowy
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 91 min
Przedział wiekowy: b/o

Pokłosie

Nowy, kontrowersyjny film Władysława Pasikowskiego, reżysera m. in. filmów Psy, Demony wojny wg Goi oraz Operacja Samum.

W filmie Pokłosie Franciszek Kalina (Ireneusz Czop) po latach emigracji przyjeżdża do Polski, zaalarmowany wiadomością, że jego młodszy brat (Maciej Stuhr) popadł w konflikt z mieszkańcami swojej wsi. Po przyjeździe odkrywa, że przyczyną jest mroczna tajemnica sprzed lat. Skłóceni od lat bracia próbują dojść prawdy. Prowadzone przez nich śledztwo zaostrza konflikt, który przeradza się w otwartą agresję. Ujawniona tajemnica odciśnie tragiczne piętno na życiu braci i ich sąsiadów.

Najodważniejszy polski film.

 

 

{youtube}w8uh9ZWimbw{/youtube}

Tytuł oryginału: Pokłosie
Reżyseria: Władysław Pasikowski
Scenariusz: Władysław Pasikowski
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: dramat, historyczny
Kraj produkcji: Polska
Czas trwania: 107 min
Przedział wiekowy: od 15 lat

Ja, Alex Cross

Detektyw i psycholog Alex Cross z Waszyngtonu (w nowym filmie – z Detroit) jest bohaterem cyklu siedemnastu bestsellerowych, powieściowych thrillerów autorstwa Jamesa Pattersona (kolejny ma mieć premierę w 2013 roku), doskonale znanych także i w Polsce. Pierwszy z nich ukazał się w 1993 roku. Błyskotliwy analityk, Cross pojawił się w dwóch przyjętych z uznaniem filmach – Kolekcjoner (Kiss the Girls, 1997, reż. Gary Fleder ) oraz W sieci pająka (Along Came a Spider, 2001, reż. Lee Tamahori), w których charyzmatyczną kreację stworzył Morgan Freeman.

Nowa produkcja o przygodach Crossa jedynie luźno bazuje na powieści Cross, a Tyler Perry to „nowa twarz” jej bohatera. – Jestem przekonany, że fani powieści oraz filmów z Morganem Freemanem w roli Crossa mogą być zaskoczeni naszym wyborem. Ale Tyler Perry jest doskonały i bliski powieściowego oryginału: u Pattersona Cross ma około czterdziestki, jest duży i dość ciężki. Wypisz wymaluj Tyler – mówił reżyser Rob Cohen. Aktor deklarował zaś: – Morgan był doskonały w tej roli, musiał stawiać czoło wielkiemu złu, ale nie ulegał terrorowi i sam budził dreszcz. Chciałem stać się jego godnym następcą.

Don’t Ever Cross Alex Cross.

{youtube}Tfzq5jxZD5M{/youtube}

Tytuł polski: Ja, Alex Cross
Tytuł oryginału: Alex Cross
Reżyseria: Rob Cohen
Scenariusz: Marc Moss
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: akcji, kryminał, thriller
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 101 min

Barbara

Barbara to niemiecki film dramatyczny z 2012 roku, wyreżyserowany przez Christiana Petzolda, który jest również autorem scenariusza. Obraz zdobył Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię na 62. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Berlinale. Muzykę do filmu skomponował Stefan Will. Produkcją zajęli się Florian Koerner von Gustorf, Andreas Schreitmüller i Caroline von Senden.

Niemiecka Republika Demokratyczna, lato 1980 roku. Lekarka Barbara złożyła wniosek o emigrację na Zachód. Za karę została wysłana ze stolicy do szpitala w małym miasteczku. Jörg, jej kochanek na Zachodzie, planuje zorganizować dla niej ucieczkę przez Morze Bałtyckie. Barbara musi czekać. Jej nowe mieszkanie, sąsiedzi, i życie na wsi nie podobają się jej. Mimo to opiekuje się swoimi małymi pacjentami na oddziale chirurgii dziecięcej.

W filmie w rolach głównych wystąpili: Nina Hoss jako tytułowa Barbara, Ronald Zehrfeld – André, Rainer Bock – Klaus Schütz, Christina Hecke – Karin, Claudia Geisler – Schlösser, Peter Weiss – student medycyny, Carolin Haupt – studentka medycyny.

{youtube}3epiqPOKuH0{/youtube}

Tytuł oryginału: Barbara
Reżyseria: Christian Petzold
Scenariusz: Christian Petzold
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: dramat
Kraj produkcji: Niemcy
Czas trwania: 105 min

Na zawsze Laurence

Najnowszy film Xaviera Dolana Na zawsze Laurence.

W latach 90′ Laurence powiedział swojej dziewczynie Fred, że chciałby stać się kobietą. Pomimo przeciwieństw stawiają razem czoła uprzedzeniom przyjaciół, radom rodzin i fobiom społeczeństwa, którego zasad nie cenią.

Wyruszają w dziesięcioletnią podróż, w czasie której mogą stracić nie tylko siebie nawzajem, ale również własną, wewnętrzną tożsamość. Przejście na drugą stronę nawet dla nich jest wielką tajemnicą.

 

 

 

 

{youtube}N07ZWM3tsjQ{/youtube}

Tytuł polski: Na zawsze Laurence
Tytuł oryginału: Laurence Anyways
Reżyseria: Xavier Dolan-Tadros
Scenariusz: Xavier Dolan-Tadros
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: melodramat
Kraje produkcji: Francja, Kanada
Czas trwania: 159 min

Niech żyją Antypody

Niech żyją Antypody (iVivan las Antipodas!) Victora Kossakovsky’ego to film dokumentalny z 2011 roku. Obraz był drugim filmem otwarcia 68. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji w 2011 roku. Film znalazł się także w programie 9. Planete Doc Film Festival, który odbywał się w dniach 11-20 maja 2012 roku w Warszawie i wybranych miastach w Polsce.

W filmie Niech żyją Antypody Kossakovsky zabiera widzów w wyjątkową podróż dookoła świata – w nieliczne miejsca naszej planety położone dokładnie naprzeciwko siebie, tzw. antypody. Jak tłumaczy Kossakovsky, „antypody” to pary punktów bądź też miejsc na Ziemi (wraz ze swoimi mieszkańcami), które leżą naprzeciwlegle (antypodycznie) wobec siebie – tak że gdyby poprowadzić przez nie linię prostą przecinającą środek Ziemi, powstałaby jej przekątna.

Na antypodach wszelkie zjawiska naturalne wynikające z obrotów ziemskich są wzajemnie przeciwstawne: gdy na jednym z antypodów jest południe, na drugim jest północ; gdy na jednym słońce wschodzi, na drugim zachodzi; gdy na jednym panuje lato, drugi zamarza z powodu zimy.

Zdjęcia do iVivan las Antipodas! powstały w ośmiu naprzeciwległych zakątkach Ziemi: Argentynie i Chile, Chinach i Rosji, Hawajach i Bostwanie oraz Nowej Zelandii i Hiszpanii. Widzowie towarzyszą samotnemu rybakowi z argentyńskiej prowincji oraz samotnej kobiecie sprzedającej ryby na ruchliwej ulicy w Szanghaju; chilijskiemu latarnikowi z przylądka Horn oraz rosyjskiemu oficerowi na pokładzie statku na jeziorze Bajkał. Ich historie są wzajemnie przeciwstawne, ale równocześnie w jakiś sposób do siebie podobne.

{youtube}2usgunwRAeI{/youtube}

Tytuł polski: Niech żyją Antypody!
Tytuł oryginału: iVivan las Antipodas!
Reżyseria: Victor Kossakovsky
Rok produkcji: 2011
Premiera kinowa: 9 listopada 2012
Gatunek: dokumentalny
Kraje produkcji: Argentyna, Chile, Holandia, Niemcy
Czas trwania: 108 min

Opisy pochodzą z materiałów dystrybutorów.