Pozycję gwiazdy ugruntowała rolami w kontrowersyjnym Nieodwracalne Gaspara Noé, ekranizacji komiksu Asterix i Obelix: Misja Kleopatra oraz drugiej i trzeciej części trylogii Andy’ego i Larry’ego Wachowskich (Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje) W Pasji Mela Gibsona, gdzie wcieliła się w postać Marii Magdaleny.

Urodziła się 30 września 1964 roku w Città di Castello jako jedyne dziecko Luigiego Bellucciego, właściciela firmy spedycyjnej, i Marii Gustinelli, gospodyni domowej. Co ciekawe, data urodzenia aktorki pozostaje sporna. Podaje się lata 1964, 1968 i 1969; najwięcej zdaje się przemawiać za pierwszą z podanych dat.

W 1984 roku ukończyła Liceum Klasyczne im. Pliniusza Młodszego (Liceo Classico „Plinio il Giovane”) w rodzinnym mieście, a następnie rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie w Perugii (Università degli Studi di Perugia). Aby móc się utrzymać na studiach, na pierwszym roku rozpoczęła karierę modelki. Nie mogąc jednak pogodzić pracy ze studiami, rzuciła szkołę.

W roku 1988 przeniosła się do Mediolanu i podpisała kontrakt z Elite Model Management. Szybko została jedną z głównych modelek domu mody Dolce & Gabbana. Reklamowała biżuterię, perfumy i zegarki. Jej zdjęcia pojawiały się we włoskich (m.in. okładka Blow Up z maja 1992 roku) i zagranicznych magazynach (m.in. okładka francuskiego Photo z kwietnia 1990 roku; amerykański Sports Illustrated z 11 lutego 1991 roku). Pozowała m.in. dla takich fotografów jak Bruce Weber, Richard Avedon i Fabrizio Ferri.

Podobnie jak wiele modelek postanowiła spróbować swoich sił w filmie. W 1990 roku zagrała swoją pierwszą rolę we włoskim serialu Życie u boku dzieci w reżyserii Dina Risiego. Jej debiutem kinowym był film La Riffa z 1991 roku, gdzie wcieliła się we Francescę, wdowę zmuszoną do uprawiania prostytucji.

W jednym z magazynów zauważył ją Francis Ford Coppola i tylko na podstawie zdjęć dał jej niewielką rolę w Drakuli (1992). Bellucci, izraelska modelka Michaela Bercu oraz Rumunka Florina Kendrick zagrały trzy narzeczone transylwańskiego władcy.

Po występie u Coppoli kariera aktorska Monici Bellucci nie nabrała szczególnego rozpędu. W Bohaterach – komedii kryminalnej Carla Vanziny z 1994 roku – zagrała piękną Deborah, jednak zwykle dostawała role trzecioplanowe lub epizodyczne jak żona faraona w uhonorowanym nagrodą Emmy filmie biblijnym Józef (1995) czy księżniczka w niemiecko-włoskiej baśni filmowej Księżniczka Alisea (1996), gdzie nie została uwzględniona nawet w napisach końcowych. W filmie Il cielo è sempre più blu (1995) Antonia Luigiego Grimaldiego zagrała w epizodzie trwającym około minuty.

W 1996 roku, gdy zdobyła rolę Lisy w Apartamencie Gilles’a Mimouniego, definitywnie zdecydowała się na aktorstwo i wyjechała do Francji. Film okazał się sporym sukcesem, zdobywając m.in. nagrodę BAFTA w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Z kolei sama Bellucci w 1997 roku za występ w Apartamencie otrzymała nominację do Césara w kategorii najbardziej obiecująca aktorka.

Po Apartamencie wystąpiła w kolejnych francuskich produkcjach – m.in. sensacyjnym Dobermanie Jana Kounena (1997), komediowym W krzywym zwierciadle wyobraźni Laurenta Bénéguiego (1997) oraz w czarnej komedii Hervégo Hadmara zatytułowanej Jak ryba bez wody (1999). Pojawiła się też w Atomowym amancie (1998), melodramacie hiszpańskiej reżyserki Isabel Coixet. Włoska aktorka nie rezygnowała z występów w filmach produkowanych w jej ojczyźnie – w komediodramacie zatytułowanym Noworoczny koniec świata (1998) wcieliła się w postać zdradzanej przez męża Giulii, która mści się na niewiernym małżonku. Autorem scenariusza (opartego na powieści Niccolò Ammaniti’ego) i reżyserem tego filmu był Marco Risi, syna Dina Risiego, u którego osiem lata wcześniej debiutowała Bellucci.

W 2000 roku po raz pierwszy zagrała dużą rolę w hollywoodzkiej produkcji – w Podejrzanym wystąpiła obok Gene’a Hackmana i Morgana Freemana. Film był remakem francuskiego kryminału zatytułowanego Przesłuchanie w noc sylwestrową z 1981 roku. Bellucci zagrała Chantal, piękną i wyrachowaną żonę adwokata Henry’ego Hearsta, oskarżonego o zabójstwo dwóch nastoletnich dziewczynek. Po występie w Podejrzanym otrzymała wiele propozycji zagrania w amerykańskich filmach, które odrzuciła, decydując się przyjąć tytułową rolę w Malenie Giuseppe Tornatore.

W 2002 roku wystąpiła w filmie Nieodwracalne. Dzieło Gaspara Noé było przeznaczone dla widzów, którzy skończyli 21 lat m.in. ze względu na kilkunastominutową scenę gwałtu; Bellucci grała ją 6 razy bez przerw. Nie sądzę, by amerykańska aktorka jej klasy odważyła się na coś takiego. Monica ma jaja – komentował Noé. Krytyka doceniła jednak występ włoskiej aktorki. Dotąd bywała ozdóbką ekranów – teraz zabłysła w dojrzałej, dramatycznej roli – pisał Wiesław Kot.

Wybrana filmografia:

1990 – Życie u boku dzieci (Vita coi figli)
1991 – La Riffa jako Francesca
1992 – Drakula (Bram Stoker’s Dracula) jako szarlatanka w zamku Draculi, narzeczoną była Mina
1995 – Józef (Joseph) jako żona faraona
1996 – Księżniczka Alisea (Sorellina e il principe del sogno) jako księżniczka
1996 – Apartament (L’Appartement) jako Lisa
1997 – Doberman (Dobermann) jako Nathalie
1997 – W krzywym zwierciadle wyobraźni (Mauvais genre) jako Camille
1998 – Noworoczny koniec świata (L’Ultimo capodanno) jako Giulia
1998 – Atomowy amant (A los que aman) jako Valeria
1999 – Jak ryba bez wody (Comme un poisson hors de l’eau (Like a Fish Out of Water)) jako Myrtille
2000 – Podejrzany (Under Suspicion) jako Chantal Hearst
2000 – Franck Spadone jako Laura
2000 – Malena (Malèna) jako Malena Scordia
2001 – Braterstwo wilków (Le Pacte des loups) jako Sylvia
2002 – Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre) jako Kleopatra
2002 – Nieodwracalne (Irréversible) jako Alex
2003 – Pamiętaj mnie (Ricordati di me) jako Alessia
2003 – Łzy słońca (Tears of the Sun) jako dr Lena Fiore Kendricks
2003 – Matrix Reaktywacja (The Matrix Reloaded) jako Persefona
2003 – Matrix Rewolucje (The Matrix Revolutions) jako Persefona
2003 – Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sinbad: Legend of the Seven Seas) jako Marina (głos we francuskiej wersji językowej)
2004 – Pasja (The Passion of the Christ) jako Maria Magdalena
2004 – Tajni agenci (Agents secrets) jako Barbara/Lisa
2004 – Ona mnie nienawidzi (She Hate Me) jako Simona Bonasera
2005 – Nieustraszeni bracia Grimm (The Brothers Grimm) jako Królowa Luster
2005 – Za ile mnie pokochasz? (Combien tu m’aimes?) jako Daniela
2006 – Sheitan jako piękna wampirzyca
2007 – Tylko strzelaj (Shoot ‚Em Up) jako DQ
2009 – The Private Lives of Pippa Lee jako Gigi
2009 – Nie oglądaj się (Ne te retourne pas) jako Jeanne (w roli głównej, tę samą postać zagrała Sophie Marceau)
2010 – The Whistleblower
2010 – Uczeń czarnoksiężnika (The Sorcerer’s Apprentice) jako Veronica
2010 – 1:30 Train

Źródło: Wikipedia.org