Sen czy wizja szaleńca?

III Rzesza odkryła nowe, tajemnicze źródło energii – Eskalację. To właśnie ona ma zapewnić Hitlerowi, będące na wyciągnięcie macki, zwycięstwo w wojnie. Nowa energia zasila humanoidalne mechy, latające vimany, w końcu zaś broń ręczną. Niestety posiada również swoje skutki uboczne – jednym z nich są trujące i degradujące środowisko naturalne mgły i gazy, unoszące się wokół Zegara Fannsbacha, dumnie górującej nad Berlinem iglicy, będącej głównym źródłem odkrytej siły. Drugi to możliwość… odwiedzin, istot pochodzących z Voghtoth – miejsca narodzin Eskalacji.

Korzystając ze wszystkich dobrodziejstw odkrycia, naziści błyskawicznie zniewalają Stary Kontynent i usilnie zbroją się do ataku na Stany Zjednoczone – ostatnią przeszkodę na drodze do tryumfu i hegemonii Trzeciej Rzeszy.

Młody Bóg – kurtyna w górę

Kapitan Erhard udaremnia próbę sabotażu na Wrotach – transmiterze Eskalacji – i podejmuje rutynowe śledztwo mające na celu dotarcie do sabotażystów, które jednak nie będzie tak rutynowe jakby mogło się wydawać…

Hauptmann Reiner Erhard to – przynajmniej na początku – typowy przedstawiciel Gestapo, zimny, bezwzględny, pozornie pozbawiony ludzkich uczuć drań. Wraz jednak z rozwojem fabuły, można zaobserwować dynamiczną przemianę psychiki bohatera. Od fanatycznego nazisty, gotowego pójść za Führerem w ogień, przez zmanipulowanego frustrata do… No właśnie, do kogo?

W książce pojawia się również kilka innych, charakterystycznych postaci. Arab Aziz, przewodnik i mentor Erharda, tajemniczy jegomość Veller czyli człowiek w masce, zwący się Upiorem, a także pewna francuska aktorka, piękna Delphine. Bohaterów tych, bynajmniej, nie łączą jednak więzy przyjaźni i braterstwa. Przeciwnie – u Wełnickiego nikt, nigdy, nikomu nie ufa.

Oko Świata – spojrzenie z drugiego peryskopu

Podczas podróży, na ścieżce którą kroczy Herr Erhard, czytelnik będzie świadkiem wielu intryg, przewrotów oraz zmian stronnictw. Tutaj nikt nie jest tym za kogo się podaje, a pod każdą maską tkwi kolejna. W przenikających się paralelnych światach, zapętlającym się czasie, próbując uniknąć kolejnych zdradzieckich ciosów, ciężko jednak zajrzeć pod pokrywkę i wyłowić smakowite kąski, które autor zgotował. Kolejne zwroty akcji nie pomagają zrozumieć tajemnic Eskalacji i pradawnych sił stojących za nią, a tylko gmatwają opowieść w której czytelnik zaczyna się gubić, powoli tracąc wątek.

Wspomniawszy o „ścieżce” trzeba to sprostować. Niestety bowiem, książka strukturą fabuły przypomina grę komputerową. Bohater – rzecz nienowa – dąży do celu, powolutku pokonując wszystkie przeszkody stojące mu na drodze, jednakże w Śmiertelnym Bogu ma to charakter niemalże misji, zlecanych głównemu protagoniście przez towarzyszące mu lub napotkane postacie, co wywołuje średnio przyjemne skojarzenia.

Książka Marcina Wełnickiego to dobry debiut i kawał solidnej, rzemieślniczej roboty, który nie znuży, choć nie zapadnie też głęboko w pamięć. Nieco razi kompozycja fabuły, a także – objawiająca się niekiedy – naiwność bohaterów. Jednak świetne połączenie różnych gatunków dało interesujący efekt – hitlerowskie Niemcy, futurystyczna technologia oraz obrzydliwe potwory rodem z Cthulhu znakomicie ze sobą współgrają, tworząc ciekawą wizję.

Czytając pamiętajcie, że są sny, których śnić się nie powinno.

Autor: Marcin Wełnicki
Wydawnictwo: Niezależna Oficyna Wydawnicza Nowa, SuperNOWA ,
Data wzdania: październik 2010
ISBN: 978-83-7578-025-3
Liczba stron: 408
Oprawa: miękka
Gatunek: fantastyka