Annie Lennox urodziła się 25 grudnia 1954 roku w szkockim mieście Aberdeen. Jej ojciec pracował w stoczni przy produkcji kotłów okrętowych, matka natomiast była kucharką. Była jedynaczką i wspólnie z rodzicami mieszkała w dwupokojowym mieszkaniu. Pomimo ciężkiej sytuacji finansowej, pobierała lekcje gry na fortepianie, a mając 11 lat, rozpoczęła także naukę gry na flecie. Interesowała się też śpiewaniem i często spędzała czas śpiewając popularne w tamtym czasie piosenki, m.in. zespołu The Beatles. Uczęszczała do Aberdeen High School for Girls.

W wieku 17 lat Lennox dostała się do Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, gdzie studiowała trzy lata muzykę klasyczną. Czuła się wówczas nieszczęśliwa, częściowo z powodu swojej samotności i nieśmiałości. Tuż przed końcowymi egzaminami rzuciła studia. Pracowała m.in. w fabryce rybnej i sklepie odzieżowy. Przez następne lata występowała w klubach i barach z różnymi zespołami, aż w końcu podjęła pracę jako kelnerka w Pippins Restaurant. Tam poznała Dave’a Stewarta. Pierwsze słowa, jakie do niej skierował, brzmiały podobno: „Czy wyjdziesz za mnie?”. Nie wyszła, ale niedługo potem Lennox i Stewart zostali parą i rozpoczęli wspólną karierę muzyczną.

{youtubejw}qeMFqkcPYcg{/youtubejw}

Razem z Peetem Coombesem założyli trio The Catch w 1975 roku. Dwa lata później ukazał się ich debiutancki (i jedyny) singel „Borderline”. Nie odniósł on jednak sukcesu i nie wszedł na żadną listę przebojów. Nie zniechęciło to jednak zespołu. Do grupy dołączyli Jim Tooney oraz Eddie Chin i odtąd The Catch działali jako The Tourists. Zespół wydał trzy albumy studyjne oraz kilka singli. Dwa z nich, „I Only Want to Be with You” i „So Good to Be Back Home Again”, dotarły do pierwszej dziesiątki brytyjskiej listy. Mimo to zespół nie odniósł większego sukcesu i w 1980 roku został rozwiązany.

Wraz z rozpadem The Tourists zakończył się też związek Annie i Davida. Postanowili jednak kontynuować wspólną karierę muzyczną i założyli synthpopowy duet Eurythmics (nazwa pochodziła od słowa „eurytmia”).

Pierwszy album duetu, In the Garden, ukazał się w 1981 roku. Mimo dobrych ocen krytyków, nie znalazł on zbyt wielu nabywców. Dopiero wydany w 1983 roku album Sweet Dreams (Are Made of This) okazał się wielkim sukcesem. Singel „Sweet Dreams” dotarł do pierwszego miejsca listy Billboard Hot 100 i drugiego na liście brytyjskiej. W wideoklipie „Sweet Dreams” Annie Lennox zaprezentowała swój charakterystyczny image kobiety z krótkimi, pomarańczowymi włosami, w męskim garniturze. W Europie nie wzbudziło to sensacji, lecz w USA wizerunek artystki wywołał oburzenie. Przez pewien czas zakazane nawet było emitowanie teledysków Eurythmics w MTV. Kontrowersje wzbudził też teledysk do piosenki „Love Is a Stranger”.

Pod koniec 1983 roku ukazał się kolejny album Eurythmics, Touch. Zawierał on takie hity jak: „Who’s That Girl?” i „Here Comes the Rain Again”. W tymże roku Lennox poznała Randha Ramana, zakonnika religii Hare Kryszna. Zafascynowana jego osobą i poglądami w 1984 roku wzięła z nim ślub. Małżeństwo rozpadło się jednak po upływie niespełna roku. W tym samym roku Stewart i Lennox przyjęli propozycję nagrania ścieżki dźwiękowej do filmu 1984. Ukazała się ona na krążku 1984 (For the Love of Big Brother). Płyta nie odniosła sukcesu, a zespół wdał się w nieporozumienie z reżyserem filmu i firmą Virgin Records, która zleciła nagranie soundtracku.

W roku 1985 Eurythmics wydali kolejny album, Be Yourself Tonight, który jest uważany za jeden z najlepszych w historii zespołu. Zawierał takie przeboje jak: „There Must Be an Angel” oraz „Sisters Are Doin’ It for Themselves” (zaśpiewane razem z Arethą Franklin). Następny album duetu, Revenge ukazał się w 1986 roku i kontynuował pop-rockowe brzmienie zapoczątkowane na poprzednim krążku. Spośród znajdujących się na nim piosenek singlami zostały m.in. „The Miracle of Love” i „Missionary Man”. W tym samym roku Lennox i Stewart wyruszyli w największą w swej karierze trasę koncertową – Revenge Tour. Koncertując w Japonii, artystka poznała izraelskiego producenta filmowego, Uri’ego Fruchtmanna. Dwa lata później, w 1988 roku, wzięli ślub. Małżeństwo to przetrwało 12 lat.

W 1987 roku na rynku ukazał się kolejny album Eurythmics, Savage. Zebrał on mieszane recenzje i nie powtórzył sukcesu swych poprzedników. W 1988 roku Annie Lennox razem z Alem Greenem nagrała świąteczną piosenkę „Put a Little Love in Your Heart”. Tego samego roku miało także miejsce tragiczne wydarzenie w życiu wokalistki. Urodziła ona martwego synka, Daniela. Skłoniło ją to do napisania piosenki „Angel”.

Następny album duetu, We Too Are One ukazał się w 1989 roku. W Wielkiej Brytanii sprzedawał się bardzo dobrze (zadebiutował na pierwszym miejscu listy sprzedaży), jednak w USA odniósł umiarkowany sukces. Po dziesięciu latach działalności duet rozstał się i zarówno Annie Lennox jak i Dave Stewart postanowili rozpocząć kariery solowe. Jednak, podczas gali rozdania Brit Awards, piosenkarka oświadczyła, że wycofuje się na 2 lata z życia publicznego, aby urodzić dziecko.

Jej pierwsza solowa płyta zatytułowana Diva ukazała się dopiero w 1992 roku i spotkała się z bardzo dobrym przyjęciem, zarówno krytyków jak i publiczności (numer 1 na brytyjskiej liście sprzedaży). Pochodzące z niej single „Why”, „Walking on Broken Glass” i „Little Bird” stały się wielkimi przebojami. Albumowi towarzyszyło wydawnictwo video zatytułowane Totally Diva, zawierające teledyski do piosenek z płyty. W tym samym roku piosenkarka nagrała utwór „Love Song for a Vampire” do filmu Drakula. 20 kwietnia 1992 roku Lennox wzięła udział w koncercie The Freddie Mercury Tribute Concert, wykonując w duecie z Davidem Bowiem „Under Pressure”.

Po kilkuletniej przerwie, podczas której artystka poświęciła się wychowywaniu dzieci, w 1995 roku ukazał się album Medusa, zawierający covery m.in. Boba Marley’a czy zespołu The Clash. Płyta powtórzyła sukces debiutanckiego albumu i dotarła do miejsca 1. na brytyjskiej liście sprzedaży. Dwa pierwsze single z płyty, „No More „I Love You’s”” i „A Whiter Shade of Pale” stały się ogromnymi przebojami, plasując się na wysokich miejscach list przebojów. Za piosenkę „No More „I Love You’s”” wokalistka otrzymała w 1995 roku Nagrodę Grammy. Latem wystąpiła jako jedna z głównych gwiazd polskiego Sopot Festival. W tym samym roku Lennox spotkała się z Dalajlamą i zajęła się działalnością charytatywną.

W 1998 roku, po śmierci jednego z byłych członków The Tourists, Annie Lennox odnowiła swój kontakt z Davidem Stewartem. W roku 1999 nastąpiła reaktywacja Eurythmics i wydana została płyta Peace. Przypadła ona do gustu i krytykom i publiczności, a singel „I Saved the World Today” osiągnął spory sukces. Zespół zorganizował także tournée pod nazwą Peacetour.

W roku 2003 ukazał się długo oczekiwany, trzeci solowy krążek Lennox, pt. Bare. Został on oceniony jeszcze lepiej niż Medusa i dotarł do 3. miejsca na liście sprzedaży w Wielkiej Brytanii. Trzy single z niego pochodzące trafiły na pierwsze miejsce amerykańskiej listy tanecznej. W tym samym roku piosenkarka nagrała utwór „Into the West” do filmu Władca Pierścieni: Powrót Króla. Za tę piosenkę została uhonorowana Oscarem.

W lipcu 2005 roku wystąpiła podczas koncertu Live 8 w Hyde Parku w Londynie, obok takich artystów jak Madonna czy Sting.

1 października 2007 ukazał się czwarty album artystki, Songs of Mass Destruction. Jak powiedziała sama wokalistka, na płycie znalazło się „dwanaście mocnych, emocjonalnych piosenek”. Album, nagrany w Los Angeles, prezentował bardziej mroczne oblicze, niż poprzednie wydawnictwa Annie Lennox. Pierwszym singlem z płyty został utwór „Dark Road”, a kolejnym „Sing”. W nagraniu tej drugiej piosenki, która manifestuje zaangażowanie Lennox w walkę z AIDS, wzięły udział 23 światowej sławy wykonawczynie, m.in. Madonna, Celine Dion, Melissa Etheridge, Pink, Shakira i zespół Sugababes. Artystka promowała płytę trasą koncertową pod nazwą Annie Lennox Sings. Wtedy też założyła kampanię charytatywną o nazwie SING Campaign.

W 2008 roku ogłoszono wydanie pierwszej solowej kompilacji Annie Lennox. Ostatecznie album The Annie Lennox Collection ukazał się w lutym i w marcu 2009 roku. Zawierał on dodatkowo dwa nowe utwory oraz, zależnie od wersji, płytę DVD z teledyskami. Składanka zadebiutowała na miejscu 2. w Wielkiej Brytanii[15]. Wydanie płyty The Annie Lennox Collection wypełniło warunki kontraktu z wytwórnią Sony BMG. W 2010 roku artystka związała się z firmą Universal Music, która w listopadzie wydała świąteczny album Annie, A Christmas Cornucopia.

Jej pierwszym mężem, w latach 1984 – 1985, był niemiecki kapłan Hare Kryszna, Radha Raman. Małżeństwo z kolejnym partnerem, izraelskim producentem filmowym Uri Fruchtmannem, trwało 12 lat (1988 – 2000). Z drugiego związku piosenkarki pochodzą dwie córki: Lola (ur. 1990) i Tali (ur. 1993).

Annie Lennox od wielu lat jest aktywną działaczką na rzecz praw człowieka i bierze udział w wielu akcjach humanitarnych.

W kwietniu 1992 roku wraz z wieloma innymi artystami wzięła udział w koncercie The Freddie Mercury Tribute Concert na stadionie Wembley w Londynie. Pieniądze z koncertu przeznaczono na walkę z AIDS.

Jest poważnie zaangażowana w pomoc dla afrykańskich kobiet zakażonych wirusem HIV. Od jesieni 2007 roku prowadzi swoją kampanię charytatywną o nazwie SING Campaign. Stara się zainteresować ludzi problemami Afryki.

Na początku lat 90., po zawieszeniu działalności Eurythmics, zajęła się pomocą dla bezdomnych.

Po zakończeniu trasy koncertowej Peacetour w 1999 roku, Annie Lennox i Dave Stewart przekazali cały dochód organizacjom Amnesty International i Greenpeace.

Annie Lennox wspiera organizację pozarządową Burma Campaign UK, która ma na celu przywrócenie praw człowieka i demokracji w Birmie.

Artystka głośno sprzeciwiła się również działaniom zbrojnym w Strefie Gazy. W styczniu 2009 wzięła udział w dwóch protestach na placu Trafalgar Square w Londynie. Apelowała też o zaprzestanie tego konfliktu w kilku programach brytyjskiej telewizji.

31 grudnia 2010 ogłoszono, iż w uznaniu jej działalności charytatywnej została uhonorowana Orderem Imperium Brytyjskiego klasy Oficer (OBE).

Źródło: Wikipedia.org