Tadeusz Konwicki, jeden z najważniejszych polskich prozaików współczesnych, a zarazem scenarzysta i reżyser, twórca tzw. „kina autorskiego”, bywa niekiedy określany jako sumienie społeczeństwa i jego krzywe zwierciadło. Jest jednym z tych pisarzy, którzy odcisnęli najtrwalsze piętno na literaturze i kulturze Polski powojennej, uznaje się go za wyraziciela dążeń, postaw, nadziei i frustracji kilku pokoleń.

Czytaj dalej

Philippa Gregory trzyma poziom. Praktycznie od 1998 roku wydaje jedną powieść rocznie, a od momentu, w którym zaczęła „na boku” tworzyć Zakon Ciemności, to nawet dwie. Oczywiście nie jestem taką fanatyczką, żeby twierdzić, iż dosłownie każda jej książka jest niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Po pierwsze – nie mam najmniejszego prawa tak uważać, bo jeszcze sporo do przeczytania mi zostało, po drugie – sporadycznie trafiają się jej z lekka słabsze pozycje. Niemniej jednak uważam, że ta kobieta nie jest w stanie wypalić się jako pisarka – jeśli już zdarza jej się popełnić coś nie do końca dopracowanego, to przez następne lata nadrabia to wieloma znakomitymi pozycjami sygnowanymi jej nazwiskiem.

Czytaj dalej

Andrzej Sapkowski to jedna z najważniejszych postaci w polskiej fantastyce. Ceniony pisarz fantasy, twórca kultowej sagi o wiedźminie Geralcie, pięciokrotny zdobywca nagrody im. Janusza A. Zajdla, doceniany także poza światem polskiego fandomu, m. in. tytułem Ambasadora Łodzi w walce o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016 oraz, od 9 lipca 2008 roku, honorowym obywatelstwem tego miasta. Autor powieści i opowiadań fantastycznych, a także esejów i słowników dotyczących tego gatunku literackiego.

Czytaj dalej

Jean-Paul Sartre – powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski. Przedstawiciel nurtu filozoficznego – egzystencjalizmu. Był laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964, jednak odmówił jej przyjęcia.

Sartre był czołowym przedstawicielem egzystencjalizmu ateistycznego. Pod koniec życia odszedł od egzystencjalizmu i rozwinął własną wersję socjologii marksistowskiej. Jego ostatnim znaczącym dziełem filozoficznym jest napisana w 1960 r. Critique de la raison dialectique (Krytyka dialektycznego rozumu ), w której starał się stworzyć syntezę egzystencjalizmu z marksizmem.

Czytaj dalej

Powieści grozy osadzone w rodzimych realiach, o fabule nawiązującej do ludowych wierzeń i wiejskich zabobonów, cieszą się ostatnio coraz większą popularnością – wystarczy wspomnieć Dom na Wyrębach czy serię Czarny Wygon Stefana Dardy lub powieści Łukasza Henela – On i Szkarłatny blask. Kolejnym autorem, któremu udało się z powodzeniem wstrzelić w ten nurt, jest Piotr Kulpa. W powieści Pan na Wisiołach inaugurującej cykl Mroczne siedlisko autor łączy popularne, charakterystyczne dla gatunku motywy, jednak z zaskakująco dobrym rezultatem, któremu nie brak ani świeżości, ani oryginalności.

Czytaj dalej

21 czerwca to Noc Kupały ale też i Święto Muzyki (fr. Fête de la Musique) – cykliczna impreza odbywająca się na całym świecie pierwszego dnia lata.

Święto powstało w 1981 roku z inicjatywy Marcela Landowskiego, francuskiego kompozytora polskiego pochodzenia, i zostało spopularyzowane przez Maurice’a Fleureta oraz Jacka Langa, ówczesnego ministra kultury Francji. Impreza miała swoją premierę nad Sekwaną 21 czerwca 1982 roku. Wówczas to, w nagłośnionym medialnie wystąpieniu, minister zaprosił wszystkich Francuzów do wyjścia z muzyką w przestrzeń publiczną. Od tamtego czasu ta masowa manifestacja na cześć muzyki notowała rosnący sukces. Święto to, organizowane początkowo tylko we Francji, stało się dziś znaczącym, europejskim wydarzeniem artystycznym.

Czytaj dalej

Nicole Kidman – utalentowana australijska aktorka i piosenkarka urodzona w Stanach Zjednoczonych, laureatka Oscara za rolę Virginii Woolf w filmie Godziny.

Urodziła się 20 czerwca 1967 roku w Honolulu, gdzie jej ojciec, Australijczyk żydowskiego pochodzenia, Anthony David Kidman prowadził badania nad rakiem. Mieszkała w Stanach Zjednoczonych do czwartego roku życia, później przeprowadziła się z rodzicami do Sydney w Australii. Zaczęła brać lekcje baletu i aktorstwa w wieku trzech lat. Kształciła się w St. Martin’s Youth Theater, Australian Theater for Young People i Philip Street Theater.

Czytaj dalej

Aleksander Fredro hrabia herbu Bończa to dobrze nam znany ze swej twórczości polski komediopisarz, pamiętnikarz, poeta, wolnomularz, który tworzył w epoce romantyzmu. Prywatnie Fredro był człowiekiem pełnym wewnętrznych sprzeczności: aktywny i zaangażowany w sprawy publiczne, szukał zarazem samotności i przejawiał skłonność do mizantropii. Ostatnie lata życia, naznaczone chorobami, spędził z dala od świata w ścisłym gronie rodzinnym.

Czytaj dalej