Ponieważ interesuję się okresem II wojny światowej, dość często sięgam po literaturę podejmującą tę właśnie problematykę, w szczególności zaś tematykę obozową. W czytanych przeze mnie książkach na ten temat dominuje literatura faktu, a konkretnie wspomnienia tych, którzy żyli w tamtych czasach, którzy przeżyli piekło obozów koncentracyjnych. Stosunkowo rzadziej sięgam po powieści, których akcja osadzona jest w obozowych realiach – być może dlatego, że w przypadku tej tematyki bardziej przemawiają do mnie prawdziwe świadectwa ludzi, którzy doświadczyli tej tragedii. Moją uwagę zwróciła jednak powieść Moniki Held Tam, gdzie nie czuć już lęku. Czułam, że warto ją przeczytać. Nie pomyliłam się.„Tam, gdzie nie czuć już lęku”, Monika Held – recenzja
Ponieważ interesuję się okresem II wojny światowej, dość często sięgam po literaturę podejmującą tę właśnie problematykę, w szczególności zaś tematykę obozową. W czytanych przeze mnie książkach na ten temat dominuje literatura faktu, a konkretnie wspomnienia tych, którzy żyli w tamtych czasach, którzy przeżyli piekło obozów koncentracyjnych. Stosunkowo rzadziej sięgam po powieści, których akcja osadzona jest w obozowych realiach – być może dlatego, że w przypadku tej tematyki bardziej przemawiają do mnie prawdziwe świadectwa ludzi, którzy doświadczyli tej tragedii. Moją uwagę zwróciła jednak powieść Moniki Held Tam, gdzie nie czuć już lęku. Czułam, że warto ją przeczytać. Nie pomyliłam się.
Wydawnictwo Prószyński i S-ka od dłuższego już czasu wprowadza na rynek wznowienia powieści Orsona Scotta Carda – jednego z najpopularniejszych pisarzy gatunku, twórcy wspaniałej Sagi o Enderze. Tym razem w ręce czytelników wpada trzecia część Sagi Cienia, skupiająca się na losach ludzkości na Ziemi po wojnie z Formidami.
Wilcze przesilenie to drugi po 
Emilia Padoł wzięła na warsztat życiorysy dwunastu największych gwiazd filmu i teatru okresu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Fakty odgrywają tu jednak drugorzędną rolę. Książka Damy PRL-u jest bowiem zbiorem impresji, wspomnień i prób uchwycenia fenomenu każdej z nich. Autorka, decydując się na jej napisanie, zwróciła tożsamość ofiarom niezwykle sugestywnych kreacji wizerunkowych.
Jego życie jest doskonałym materiałem na pierwszorzędną powieść. O osiągniętym sukcesie zadecydowały m.in. upór i talent oraz zaangażowanie i powaga, z jaką traktuje swoją pracę. Jest twórcą wybitnym, rozpoznawalnym na całym świecie, do czego bez wątpienia przyczyniła się literacka Nagroda Nobla, jaką otrzymał w 2010 roku. Jorge Mario Pedro Vargas Llosa, bo o nim mowa, fascynuje swoich czytelników nie tylko za sprawą własnej twórczości, ale i nieprzeciętnej biografii. Tomasz Pindel, pracownik Instytutu Książki i były wykładowca Katedry Ameryki Łacińskiej UJ oraz tłumacz literatury hiszpańskojęzycznej, zdecydował się poświęcić właśnie tej postaci swoją najnowszą książkę. Biografia. Mario Vargas Llosa, wydana w listopadzie 2014 roku, to próba opisania relacji między życiem Peruwiańczyka a jego twórczością. Czy zamiar autora został osiągnięty? A jeśli tak, to z jakim efektem?
Stephanie Plum nie przestaje zaskakiwać. W trzynastym tomie serii łowczyni nagród wpada w dość spore tarapaty, choć to w jej przypadku nie jest żadną nowością. Janet Evanovich sprawiła, że Złośliwa trzynastka jak zwykle bawi, ale i zaskakuje.
O chorobie Alzheimera mówi się i pisze coraz częściej. To oczywiste, skoro na świecie notuje się coraz większą liczbę zachorowań, a w krajach rozwiniętych przypadłość ta należy do najbardziej kosztownych dla społeczeństwa. O tym, jaka jest naprawdę, wiedzą najlepiej najbliżsi osób nią dotkniętych. Ci z nich, którzy mają odrobinę talentu, odwagi i możliwość, próbują o chorobie Alzheimera informować społeczeństwo w jakiś niekonwencjonalny sposób, by przyciągnąć jego uwagę. Erwin Mortier, flamandzki powieściopisarz i poeta, zadedykował książkę własnej, cierpiącej na to schorzenie matce. Pełne liryzmu, cierpienia i współczucia Pieśni bełkotu dokumentują zmagania nie tylko samej chorej, ale przede wszystkim całej jej rodziny, która jest zmuszona nucić tytułowe pieśni razem z nią.
Surrealistyczny, prowokujący mnogość interpretacji Proces to powieść, w której na polskim gruncie spotykają się dwie wybitne osobistości świata literatury: sam Franz Kafka, znakomity autor oraz Bruno Schulz – tutaj w roli twórcy przekładu, a także, o czym rzadziej się wspomina – ilustracji. Najnowsze, a przy tym bardzo eleganckie wydanie powieści Kafki, zawiera wszystko co dobre: Kafkową treść oraz Schulzowy przekład i ilustracje.
Regina zamyka drzwi, najnowsza książka Jacka Melchiora, krytyka teatralnego, popularyzatora muzyki klasycznej oraz autora powieści XXL i romansu komediowego, zwróciła moją uwagę już jako zapowiedź. Po jej przeczytaniu dochodzę do wniosku, że to przykład naprawdę ciekawej literatury psychologiczno-obyczajowej. Co ważniejsze, to propozycja z rodzimego gruntu i potwierdzenie tezy, że współczesna polska proza ma się całkiem dobrze.
Mary Higgins Clark jest autorką ponad trzydziestu bestsellerowych powieści, trzech zbiorów opowiadań, powieści historycznej i pamiętników. Ponadto wspólnie z córką, Carol Higgins Clark, napisała pięć świątecznych powieści kryminalnych. Niektóre z jej utworów zostały zekranizowane. Gdybyś wiedziała to najnowsza książka amerykańskiej królowej suspensu.