Każdy plan, nawet ten tworzony z ogromną dbałością o szczegóły i niezwykłą pieczołowitością, może zdać się na nic i obrócić w niwecz, gdy zacznie przy nim majstrować pewien zawzięty i wredny jegomość zwany Pechem, którego wszędzie pełno i który za nic nie przepuści okazji by namieszać w życiu pewnej dziewczyny. Ida Brzezińska, dziedziczka wielopokoleniowego rodu osób magicznie uzdolnionych za nic nie chciała kontynuować tej chwalebnej tradycji, była wyrodną córką i czarną owcą w rodzinie. Jedyne, czego pragnęła, to święty spokój oraz normalne życie bez magii i wszystkiego, co z nią związane.

Jednak wszędobylski i nieodłączny towarzysz Idy miał co do niej własne, określone od dłuższego czasu zamiary. Swe iście makiaweliczne pomysły systematycznie wprowadzał w jej (już i tak ciekawe) życie, starannie i bezlitośnie, z uśmiechem na twarzy krzyżując wszelkie jej plany. Najpierw zaczęła widzieć zmarłych, których starała się ignorować, choć sami zainteresowani nie dawali o sobie tak łatwo zapomnieć. Czytaj dalej →

Bukowy Las prezentuje niecodzienną powieść o młodej, pełnej pasji dragonce, której przyjdzie walczyć o zachowanie wszystkiego czym jest.

Jacinda kocha wolność i brakuje jej tego uczucia. Ograniczona zasadami stada, narzuconymi normami, dusi się w swojej ludzkiej powłoce. Pragnie szybować w blasku dnia po bezchmurnym niebie, czując na swej dragońskiej skórze krople rosy. Kiedy łamie zasadę – latania tylko nocą, jej matka podejmuje szybką decyzję dyskretnego opuszczenia stada. W przeciwieństwie do matki i siostry dziewczyna nie chce stać się człowiekiem, pragnie utrzymać swą dragońską naturę.

Czytaj dalej →

Peter Watts, odkąd trzy lata temu pojawiła się na polskim rynku jego genialna powieść Ślepowidzenie, odniósł niewątpliwy sukces w gronie tutejszych entuzjastów fantastyki naukowej. Nic dziwnego, że obecnie pojawia się kolejne wydanie tej książki, natomiast wydawnictwo Ars Machina postanowiło wydać wcześniejszy cykl kanadyjskiego autora. Rozgwiazdę przeczytałem w oryginalne (cały cykl udostępniony jest w sieci, na licencji creative commons) w niedługim czasie po tym jak skończyłem Ślepowidzenie, jakieś 2 lata temu.  Mogę o sobie spokojnie powiedzieć, że jestem maniakiem prozy Petera, którego kwalifikuję jako jednego z najbardziej obiecujących pisarzy science fiction początku XXI wieku. Dodatkowo, zwyczajnie cieszy mnie fakt wydania jego debiutanckiego dzieła w Polsce – prozę Wattsa nie tylko się czyta, ale i wspaniale omawia. Czytaj dalej →

Lloyd Simcoe przygotowuje się do jednej z najważniejszych chwil swojego życia. Nadzoruje eksperyment, podczas którego Wielki Zderzasz Hadronów ma być uruchomiony z mocą pozwalającą na spełnienie jednego z największych marzeń współczesnych fizyków: uzyskanie bozonu Higgsa. Kiedy nadchodzi godzina zero i LHC startuje – dochodzi do zdarzenia, którego nikt nie mógł się spodziewać. Świadomość miliardów ludzi przenosi się w czasie o dwadzieścia jeden lat – przez krótki czas każdy jest w stanie śledzić swoją przyszłość.

Wyjściowy pomysł, prosty i genialny (co udowadnia przebojowe wykorzystanie go w telewizyjnym hicie Przebłysk jutra), Sawyer połączył z doskonałą fabułą. Od początku pisarz prowadzi wiele intrygujących wątków, które tworzą spójną całość; wykorzystuje jednocześnie możliwość zaprezentowania świata przyszłości z wielu perspektyw. Lloyd zaczyna wątpić w miłość, Theo szuka sensu życia, Gaston obawia się swego nienarodzonego syna – a gdzieś w tle pozostają przecież setki znudzonych dziennikarzy, którzy poszukują kogoś, kogo mogliby oskarżyć o ogromne tragedie związane z tymczasową utratą świadomości u ludzi. Tekst rozwija się powoli i nabiera dynamiki dopiero w ostatniej części, kiedy przenosimy się do czasów, które wcześniej poznaliśmy z wizji bohaterów, ale bez przerwy trzyma w napięciu. Sama końcówka wydała mi się ckliwa, ale doszedłem do wniosku, że dobrze podsumowuje powieść i nieźle puentuje ukazane w niej wydarzenia.

Czytaj dalej →