William Szekspir – angielski poeta, dramaturg, aktor. Powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru.
William Shakespeare prawdopodobnie urodził się 23 kwietnia 1564 roku w Stratford-upon-Avon, gdzie także zmarł 23 kwietnia 1616 roku. Napisał około 40 sztuk, 154 sonety, a także wiele utworów innych gatunków. Mimo że cieszył się popularnością już za życia, jego sława rosła głównie po śmierci, dopiero wtedy został zauważony przez prominentne osobistości. Uważa się go za poetę narodowego Anglii.
Eksperci uważają, że większość swoich prac napisał między 1586 a 1612 rokiem. Przedmiotem ciągłej debaty jest ich chronologia, a nawet kwestia autorstwa większości z nich.
Czytaj dalej →
Sir James Matthew Barrie, szkocki dramaturg i powieściopisarz, na całym świecie znany jest jako autor klasycznej już sztuki i powieści pt. Piotruś Pan. Stworzona przez niego postać wiecznego chłopca często jest nieodłącznym elementem dzieciństwa kolejnych pokoleń dzieci w wielu krajach świata.
Bułat Szałwowicz Okudżawa – legendarny rosyjski bard, poeta, prozaik, kompozytor ballad, pieśni lirycznych i satyrycznych, dramaturg. Był jednym z najważniejszych „mistrzów” naszego rodzimego zaangażowanego poety – 
Howard Carter – angielski archeolog i egiptolog. Początkowo akwarelista, później archeologiczny kopista, kolorysta i rysownik, w końcu uznany egiptolog i odkrywca grobowca Tutanchamona. Utalentowany i pełen determinacji człowiek, którego życiorys z powodzeniem nadaje się na wciągającą powieść.
Władysław Stanisław Reymont (właściwie Stanisław Władysław Rejment) urodził się 7 maja 1867 w Kobielach Wielkich. Był polskim pisarzem, prozaikiem i nowelistą, jednym z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Laureat nagrody Nobla za czterotomową „epopeję chłopską” pt. Chłopi.
Henryk Sienkiewicz (a dokładnie: Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos) urodził się 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej. W Polsce, przynajmniej teoretycznie, nie trzeba go nikomu przedstawiać – był znanym, wręcz sztandarowym polskim nowelistą, powieściopisarzem i publicystą. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
Lars von Trier – duński reżyser filmowy, którego twórczość odmieniła oblicze kina lat 90-tych. Współtwórca manifestu Dogma 95, wzywającego do powrotu do minimalizmu w sztuce filmowej. Artysta, który nie obawia się wzbudzać kontrowersji. Dziś jest jednym z najpopularniejszych reżyserów skandynawskich.
Sir Terence David John Pratchett — tak brzmi pełne nazwisko, wraz z należnym mu od 2008 roku tytułem szlacheckim, pisarza uwielbianego przez rzesze czytelników i czytelniczek na całym świecie – Terrego Pratchetta. Ten angielski pisarz fantasy i s-f, najbardziej znany jest jako autor wyjątkowego cyklu Świat Dysku… no i ze swojego poczucia humoru.
Gustaw Holoubek – jedno z najważniejszych nazwisk polskiego teatru. Jego najsłynniejsza rola teatralna to Gustaw – Konrad w Dziadach Kazimierza Dejmka. Wybitny polski aktor teatralny i filmowy, reżyser i dyrektor teatrów, pedagog, prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Był aktorem niezwykle wszechstronnym; potrafił zagrać westernową postać w filmie Prawo i pięść, lirycznego, wrażliwego Profesora Tutkę, a także nieugiętego króla Władysława Jagiełłę. Każdą rolę odtwarzał po mistrzowsku, każda była przekonującą i zapadającą w pamięć kreacją, w każdej ujawniał cząstkę samego siebie. „Aktor intelektualny”, zdystansowany, o którym pisano, że należy do owej rasy aktorów, którzy zawsze grają tylko siebie, a których nigdy nie ma się dosyć.
Irena Eichlerówna była jedną z najoryginalniejszych i najwybitniejszych aktorek XX wieku. Porównywano ją do Heleny Modrzejewskiej, nazywano polską Eleonorą Duse. Uważana była za mistyczkę sceny, która potrafi zagrać wszystko. Miała niezwykły głos, z którego uczyniła instrument i posługiwała się nim jak śpiewaczka operowa. Doskonale czuła się jako wielka tragiczka i z ról dramatycznych była najbardziej znana, lubiła też jednak grać w komediach. Spektakle z jej udziałem wystawiano po kilkaset razy. Stworzyła swój własny styl, zwany eichlerowskim. Była jednocześnie aktorką bardzo nowoczesną i ostatnią wielką gwiazdą w stylu XIX wiecznego teatru. Jeszcze za życia stała się legendą.