Pojęcie „kabaretu” tłumaczy się obecnie jako formę sztuki widowiskowej, zwykle o charakterze satyrycznym, tworzoną przez kilkuosobowe grupy artystów. Początkowo jednak, owa nazwa funkcjonowała nieco inaczej. Kabaret był to lokal (gospoda, szynk bądź tawerna) gromadzący nocą artystyczny światek. Pierwsze takie miejsce otwarte zostało przez Rodolphe Salisa, 18 listopada 1881 roku w Paryżu przy ulicy Boulevard Rouchechouart 84, na peryferiach miasta, w dzielnicy Montmartre, kojarzoną w tamtym czasie z bezrobotnymi, przestępcami i prostytutkami. Wstępnie imprezy odbywały się pod nazwą cabaret artistique, później lokal nazwano Chat Noir, tzn. Czarny Kot (postać zaczerpnięta z utworów Edgara Allana Poe). Najistotniejszym elementem przedstawień była piosenka. Widowiska poruszały aktualne problemy społeczno-polityczne, posługiwały się absurdem i satyrą. Miejsce to szybko stało się najbardziej obleganym w Paryżu, najważniejszym ośrodkiem nocnego życia artystycznego.
* Na zdjęciu: Lautrec maluje autoportret. Fotomontaż wykonany przez Maurice’go Guibert’a około 1890.
Taniec H. Matisse’a i Tancerka Joan Miro – porównanie