Florent Quellier – autor książki, podjął temat dość nietypowy. Jednak przeglądając historię sztuki czy literatury, możemy się przekonać, że to właśnie w naszym stuleciu powstało najmniej dzieł, które moglyby przybliżyć temat łakomstwa. Nawet Kościół Katolicki nie przypomna o tym tak gorliwie, jak robił to jeszcze niedawno. Zjawisko tego tak wzmożonego przekładania tematyki grzechu obżarstwa na słowo czy obraz, jest również dostrzegalne w samym tytule Łakomstwo. Historia grzechu głównego.

Autor prowadzi odbiorców od samego początku, przez wszelkie ewolucje, które dotyczyły łakomstwa, konsekwencji z nim związanymi i, co ciekawe, tego, kto ma większe skłonności (i jest to jednocześnie jego przywara) do nieprzebierania w słodkościach. Chodzi tu oczywiście o kobiety i „mężczyzn podobnych kobietom”, jak niegdyś ich określano. Na ten wątek autor poświęcił caly rozdział, w którym dowiemy się że teoria, w której łakomstwo to słabość „słabej” płci, obecna była już od dawien dawna, a pierwsze wzmianki o podniebieniu „slabej” płci odnaleźć można już pod koniec średniowiecza.

Interesującym jest również rozdział, w ktorym autor opisuje mityczne miejsce, nazwane Kukanią – krainą pieczonych gołąbków. To opis pochodzący ze średniowiecznej legendy, w której to naszym oczom jawi się kraina wiecznego nicnierobienia, obżarstwa i szczęśliwości ludzi tam zamieszkałych.

Autor bardzo klarownie podzielił książkę, rozdziały nie powielają treści i bardzo płynie przechodzą do kolejnych zagadnień. Publikacja złożona jest z siedmiu zasadniczych części, do których dochodzą zakończenie i epilog, które to są usystematyzowaniem pojęcia łakomstwa w odniesieniu do naszych czasów, a także swoistym podsumowaniem całości.

Język, w jakim spisano książkę Łakomstwo. Historia grzechu głównego jest bardzo przystępny, przedstawione zagadnienia, postacii, historie są opisane w sposob prosty dla czytelnika. Dzięki takiemu warsztatowi pisarskiemu autora można w całości poświęcić się opowiedzianej przez Florenta Quellira historii grzechu głownego i jego „perypetii” na przestrzeni wieków.

Książka została atrakcyjnie wydana. Już sama okładka zaciekawia i przyciąga wzrok czytelnika, po jej otwarciu jest jeszcze lepiej – mnóstwo ilustracji, przede wszystkim obrazów, (które powstały, aby pokazać przerażające konsekwencje łakomstwa) ale także rycin. Same rozdziały są oddzielone od siebie w sposób bardzo zadawalający oko. Oprócz ilustracji, jest umieszczony cytat, który staje się swoistym wstępem do kolejnej części książki. Krój czzcionki to kolejny atut książki francuskiego autora, jej wielkość nie męczy oka, odstepy między kolejnymi liniami tekstu również są dobrze zaplanowane. Oprócz tego na każdej stronie możemy znależć dużo wyimków, które są elementem zwrócenia uwagi na co ciekawsze (i może obecnie wywołujące u nas zdziwienie) kwestie.

Łakomstwo. Historia grzechu głownego, to książka, która zaspokaja jedne zmysły – wzrok, i pobudza drugie – smak. Od momentu rozpoczęcia tej lektury, nasza wyobraźnia ciągle pracuje. Opisy są tak intensywne, iż nie można nie wyobraźić sobie ogromu przedstawionego obżarstwa. Książkę zdecydowanie polecam – jeżeli nie z zamiłowania do degustacji, to z samej ciekawości, jaką ta degustacjia przebyła drogę, abyśmy mogli ją oglądać pod dzisiejszą postacią. Bo czy ktoś z nas jest tak naprawdę wolny od podjadania? Od rozkoszowania się? A może dzisiaj jesteśmy skazani, aby czynić to w samotności? Tak więc, być może, nasza współczesna Kukania to ta, w której wszystko jest fit i bio?

Tytuł: Łakomstwo. Historia grzechu głownego
Autor: Florent Quellier
Przekład: Beata Spieralska
Wydawca: Bellona
Data wydania: 2013
Wymiary: 180  x 220 mm
Liczba stron: 224
Oprawa: twarda
ISBN: 978 – 83 – 11 – 12622 – 0
Kategoria: literatura faktu