Philippa Gregory, brytyjska pisarka, autorka poczytnych i uznanych powieści historycznych, których akcja rozgrywa się w Anglii, zdobywa kolejne czytelniczki i czytelników w wielu krajach – za sprawą pisarskiego kunsztu oraz wiarygodności psychologicznych portretów i historycznych realiów.

Urodziła się 9 stycznia 1954 roku w Kenii. Wraz z rodziną przeprowadziła się do Anglii, gdzie ukończyła historię na Uniwersytecie Sussex oraz uzyskała stopień doktorski z literatury XVIII-wiecznej na Uniwersytecie w Edynburgu. Dziś mieszka wraz z rodziną na niewielkiej farmie w Północnej Anglii. Literaturę pisze i wydaje od roku 1987.

Zadebiutowała powieścią Dziedzictwo (Wideacre), która zapoczątkowała sagę rodu Laceyów i przyniosła pisarce popularność – był to bardzo udany debiut. Kolejne części trylogii zatytułowane Dziecko szczęścia (The Favoured Child) i Meridon były godnymi następczyniami pierwszej powieści i utrwaliły pozycję Gregory na rynku literackim.

Pisarka, dając upust swej fascynacji historią Anglii, z pasją, swadą i pieczołowitością kreśli na kartach swych utworów realia i obyczaje epoki, silnie oddziałując na wyobraźnię czytelnika. Odkrywa też zapomniane czy pomijane biografie oraz mniej lub bardziej chlubne wydarzenia, jakie w tamtych czasach rozgrywały się na królewskich i szlacheckich dworach. Pisze o historii i ludzkich namiętnościach, umiejętnie wydobywając z nich wartości uniwersalne. Zachwyca przy tym sugestywnością i wiarygodnością psychologiczną przedstawionych postaci, które na kartach jej książek zmieniają się w ludzi z krwi i kości.

W jej twórczości można wyróżnić cykle składające się na następujące pozycje (linki prowadzą do recenzji książek, które ukazały się dotychczas na naszych łamach):

Saga rodu Laceyów:
Dziedzictwo
Dziecko szczęścia
Meridon

Cykl Wojny Dwu Róż (Wojny kuzynów):
Władczyni rzek
Czerwona królowa
Biała królowa
Córka Twórcy Królów

Cykl tudorowski:
Wieczna Księżniczka
Kochanice króla
Dwie królowe
Błazen królowej
Kochanek dziewicy
Uwięziona królowa

Cykl Zakon Ciemności:
Odmieniec

Warto sięgnąć też po książkę Kobiety Wojny Wojny Dwu Róż, która nie jest powieścią, ale książką popularno – naukową, esejem historycznym.

Źródło: Wikipedia.org