W takim miasteczku, gdzie wszyscy się znają, zawitał też niedawno nowy uczeń – Rafa. Jest to dość tajemniczy młody człowiek, który wykazuje nadmierne zainteresowanie niektórymi dziewczynami, a jego wzrok pada w końcu na Mayę.

Sam opis z tyłu książki zaciekawił mnie, a ponieważ czytałam już kiedyś Najmroczniejsze moce tej autorki, które bardzo mi się podobały, postanowiłam zaznajomić się i z tą pozycją. Niestety nie dostałam tego czego oczekiwałam. Po pierwsze, zapoznając się z tekstem opisu, można było zwietrzyć jakąś ciekawą tajemnicę, sekrety piętrzące się w stosy… Jednak jest to według mnie całkiem nieadekwatne do tego, co ta powieść naprawdę w sobie kryje. Zamiast wielu zagadek wszystko otrzymujemy jak na tacy – historia okazuje się być zwyczajnie przewidywalna. Od samego początku, gdy tylko dowiadujemy się co nieco o bohaterce, jasne jest, jak potoczy się dalej akcja. Nadal pozostaje kilka rzeczy, których znaczenia nie odkryłam, to prawda. Niemniej były to kwestie, które nawet nie zostały wyjaśnione i nie wiadomo czy miały jakieś znaczenie. Autorka opiera się na samych utartych schematach, więc miłośnicy i miłośniczki romansu paranormalnego, jak i zagorzali czytelnicy szeroko pojętej fantastyki nie będę niczym zaskoczeni. Wiele z pojawiających się sytuacji, wyda im się po prostu banalnych.

Bohaterowie natomiast są zwyczajni. Pani Armstrong zarysowuje nam charaktery praktycznie przeciętnych nastolatków, choć oczywiście odznaczają się oni jakimiś szczególnymi cechami. Należałoby zacząć od samej Mai, która okazała się dziewczyną kochającą las, miewającą jak inni rozterki miłosne i poświęcającą wiele uwagi zwierzętom. Jest sympatyczna, lecz niezbyt przebojowa czy oryginalna. Również jej prawdziwa tożsamość była łatwa do odgadnięcia. Następny jest Daniel, jej najlepszy przyjaciel – opiekuńczy, z wyczulonym instynktem, który podpowiada mu, komu można zaufać. Jest jak taki starszy brat, który zawsze gotów jest pomóc Mai. Nie wolno oczywiście też zapomnieć o Rafie, nowym uczniu, który zdążył już zasłynąć tym, że co chwila zmienia dziewczyny, z którymi się zadaje. I on nie był trudny do rozszyfrowania. Kreacja bohaterów nie zachwyca, ale również nie denerwuje. Może poza jedną ważną kwestią. Co jakiś czas wydawało mi się, iż postacie nagle zidiociały i nie widziały najprostszych rozwiązań, leżących tuż pod ich nosem. Było to dość irytujące i chwilami odbierało przyjemność z czytania.

Fabuła zapowiadała się ciekawie, lecz – jak już pisałam – okazała się być dość przewidywalna. Nadal co jakiś czas pojawiały się sytuacje, które potrafiły prawdziwie czytelnika zaciekawić, niemniej to by było na tyle. Akcja biegnie jasno wytyczoną ścieżką bez zawahania czy zwrotów. Cała powieść jest prosta, nie sposób się w niej pogubić. Plusem natomiast jest styl pisania autorki, pasujący do tego typu pozycji – łatwy w odbiorze i ładnie wszystko obrazujący. Powieść napisana jest w narracji pierwszoosobowej i jest to nieźle zrealizowane. Autorka spokojnie wcieliła się w postać nastolatki, mimo iż chwilami robiła z niej zbyt naiwną bohaterkę, prawie tak, jakby była jeszcze o kilka lat młodsza. Niemniej całość czytało się przyjemnie, bez zbędnych problemów i nawet wymienione wcześniej błędy, nie przeszkadzały w szybkim i lekkim odebraniu tej lektury.

Osaczenie nie wybija się na żadnym polu. Jest pozycją całkiem przeciętną, dość schematyczną, podobną do wielu innych pojawiających się na rynku. I tak jak i one ma w sobie to coś, że czyta się ją szybko, łatwo i przyjemnie. Dzięki niej można się też zrelaksować. Osoby krytycznie podchodzące do książek, myślące tylko o tym jak je ocenić, z pewnością znajdą w niej błędy. Mogą również denerwować się w trakcie lektury, dlatego powinny trzymać się od niej z daleka. Niemniej osoby takie jak ja, które szukają najczęściej zwykłej przyjemności i kiedy widzą niezachwycającą książkę, to nie skupiają się na jej minusach, nie patrzą na nią krytycznym okiem, a chcą się jedynie zrelaksować, mogą odnaleźć w niej pewną dozę rozrywki. Ogólnie lekturę tę poleciłabym młodszej młodzieży, która może nie zwrócić uwagi na naiwność bohaterów, która była tutaj najbardziej denerwującym czynnikiem. Utwór ten można przeczytać bez negatywnych emocji, czerpiąc z niego radość, lecz trzeba wcześniej przygotować się na to, iż jest to zwyczajnie stereotypowa lektura z gatunku paranormal, skierowana do młodszych odbiorców.

O autorce:

Kelley Armstrong (urodzona w 1968 roku) to pisarka kanadyjska zaliczana do grona najoryginalniejszych współczesnych twórców powieści z gatunku Thrillera nadnaturalnego i kryminału. Zanim poświęciła się pisaniu, ukończyła studia psychologiczne i informatyczne. Jest autorką dwudziestu powieści w tym. m.in. trylogii Najmroczniejsze moce (Wezwanie, Przebudzenie, Odwet), cyklu zapoczątkowanego Ugryzioną – Uwięziona, Dime Store Magic, Industrial Magic, Haunted”oraz trylogii Mrok gęstnieje (Osaczenie, The Calling, The Rising). Z trojgiem dzieci i mężem mieszka na wsi w prowincji Ontario w Kanadzie.

Autor: Kelley Armstrong
Tytuł: Osaczenie
Tytuł oryginalny: The Gathering
Wydawca: Zysk i S-ka Wydawnictwo
Przekład: Jerzy Łoziński
Data wydania: 18 lutego 2013
Wymiary: 130 x 205 mm
Liczba stron: 336
Oprawa: broszurowa
ISBN: 978-83-7506-932-7
Kategoria: paranormal romance, młodzieżowe