J. K. Rowling przyszła na świat 31 lipca 1965 roku w Chipping Sodbury, niedaleko Bristolu w Anglii. Już od najmłodszych lat wiedziała, że największą przyjemność sprawia jej pisanie. Bynajmniej nie była typem popularnej dziewczyny – w szkole była niepewna siebie i często wyśmiewana ze względu na swoją chudość i piegi. Marzyła, by studiować filologię angielską, jednak – pod naciskiem rodziców – wybrała filologię romańską na University of Exeter, z wykształcenia jest więc filolożką klasyczną. Chociaż marzyła o innym kierunku studiów, czas spędzony na uczelni wspomina z sentymentem, jako czas znakomitych okazji do spotkania ludzi kreatywnych, o podobnym sposobie myślenia.  Przez rok studiowała w Paryżu.

Ukończywszy studia, pracowała jako… sekretarka. Co gorsza, pracodawcy nie zawsze mieli o niej dobrą opinię – część z nich uważała ją za zbyt słabo zorganizowaną. Rowling więc stosunkowo często zmieniała pracę. Najdłużej zagrzała miejsce w sekretariacie Amnesty International, organizacji walczącej o prawa człowieka. Co ważne, pracując tam, odczuwała wreszcie satysfakcję z pracy.

Niestety, nie wszystko układało się po jej myśli, a w jej życiu pojawiły się też momenty bardzo trudne. Przed wydaniem pierwszej części opowieści o Harrym Potterze, J. K. Rowling była samotną matką żyjącą z zasiłku przyznanego przez pomoc społeczną, cierpiała także na poważną depresję. Rozważała samobójstwo.

… A stosunkowo niedługo później była już drugą, po królowej, najbogatszą kobietą w Wielkiej Brytanii.

Zanim postanowiła stworzyć przygody Harry’ego Pottera, J. K. Rowling napisała dwa utwory (żaden z nich nie został wydany). Na pomysł opowieści o małym czarodzieju wpadła podczas czterogodzinnej jazdy pociągiem. Jak sama mówi, zanim osiągnęła cel swojej podróży, miała już gotowe postacie oraz znaczną część fabuły książki Harry Potter i kamień filozoficzny.  Sam proces prac nad książką jednak także nie był wcale łatwy – w tym samym czasie pisarka przeżywała bardzo trudne chwile. Najpierw pisanie przerwała jej wiadomość o śmierci matki, z którą była bardzo związana – to dlatego postanowiła, że Harry Potter będzie sierotą, a utraconej matczynej miłości przypisała magiczną moc.

W 1991 roku przeżywa rozczarowanie pracą i decyduje się na przeprowadzkę do Portugalii, by nauczać języka angielskiego. Tam w 1992 roku zostaje żoną dziennikarza Jorge’a Arantes’a, a po kilku miesiącach rodzi ich córkę. Niestety, małżeństwo nie należy do udanych – nieustanne kłótnie oraz fakt, że mąż wyrzucił ją z małym dzieckiem z domu, doprowadzają do rozwodu. Rowling, rozżalona i przybita, w złej formie emocjonalnej, znów się przeprowadza; tym razem do Edynburga, by być blisko siostry.

Tam Rowling podejmuje pracę jako nauczycielka, jednak ostatecznie traci ją z powodu samotnie sprawowanej opieki nad dzieckiem i kłopotów finansowych. Przygnieciona przez kolejne niepowodzenia, trafia do szpitala. Diagnoza brzmi: depresja. W protokole szpitalnym pojawia się zapis o powracających myślach samobójczych. Pamiątką po tych wydarzeniach są w książkach Rowling złowrodzy, wysysający szczęście strażnicy-upiory: dementorzy, będący wręcz personifikacją depresji. W 1995 roku Joanne Kathleen kończy wreszcie pisanie Harrego Pottera i kamienia filozoficznego. Dziś trudno w to uwierzyć, ale wówczas miała prawdziwe kłopoty ze znalezieniem wydawcy! Udało się dopiero w 1997 roku, kiedy to Harry Potter został opublikowany przez wydawnictwo Bloomsbury. Powieść szybko zostaje doceniona przez krytyków, a Rowling otrzymuje stypendium pisarskie, z którego może się utrzymać. Od tamtej pory sukces goni sukces, a jej życie zmieniło się o 180 stopni.

Przed publikacją Harry’ego Pottera i kamienia filozoficznego wydawca, w obawie przed odstraszeniem potencjalnych czytelników damskim imieniem na okładce, zasugerował, aby podpisać książkę inicjałami, dodając drugie imię. Rowling wybrała imię swojej babci, Kathleen, chociaż sama nigdy go nie nosiła. W ten sposób powstał pseudonim J. K. Rowling. Obecnie nazywa się Joanne Murray, po mężu. Sama o sobie mówi Jo i dodaje, że w dzieciństwie pełnym imieniem zwracali się do niej tylko ci, którzy byli na nią źli.

Dziś Joanne Rowling nazywa się Joanne Murray i jest żoną Neila Murraya, za którego wyszła 26 grudnia 2001 roku. Z poprzedniego małżeństwa ma córkę Jessicę. Oprócz tego ma jeszcze dwoje dzieci, syna Davida i córkę Mackenzie.

Wśród wielu nagród, którymi pisarka została uhonorowana, jest także międzynarodowe odznaczenie – Order Uśmiechu – przyznane jej przez polskich młodych czytelników w 2002 roku.

W 2012 roku Rowling wydała pierwszą książkę dla dorosłych. Pomysł okazał się słuszny – wszak wielu czytelników, którzy pod koniec lat 90’ XX wieku pokochali Harrego Pottera to dziś dorośli ludzie. Książka nosi tytuł The Casual Vacancy. Głównym wątkiem książki jest konflikt w idyllicznym, prowincjonalnym miasteczku Pagford, w którym głównym punktem odniesienia jest stare opactwo i wstrząsająca śmierć jednego z mieszkańców – Barry’ego Fairweathera. Powieść ukazała się w Polsce w listopadzie 2012 roku nakładem Wydawnictwa Znak pod tytułem Trafny wybór.

To jednak nie wszystko. W lipcu 2013 roku fanki i fanów Rowling zelektryzowała wiadomość, że pisarka wydała kolejną książkę… pod pseudonimem. Jako autor The Cuckoo’s Calling został wymieniony Robert Galbraith, a premiera powieści miała miejsce 30 kwietnia 2013. J.K. Rowling nie nacieszyła się jednak anonimowością długo – dwóch niezależnych językoznawców, Peter Millican z Oxfordu oraz Patrick Juola z uniwersytetu Duquesne, zauważyło stylistyczne podobieństwa między The Cuckoo’s Calling a Trafnym wyborem czy Insygniami śmierci. W dodatku „dorosła” powieść Rowling i debiut Galbraitha miały tego samego wydawcę. Po dalszych dociekaniach autorka zdecydowała się wyznać prawdę. Przyznała, że Robert Galbraith to jej literackie alter ego i że cudownie było przez chwilę poczuć się kimś nieznanym, wydać książkę bez szumu i oczekiwań i bardzo żałowała, że tajemnicy nie dało się utrzymać dłużej. Sama powieść zaś, choć sprzedała się w niskim nakładzie (1500 egzemplarzy), zbierała już wcześniej dobre recenzje.

The Cuckoo’s Calling jest pierwszym tomem serii. Drugą powieść o przygodach Cormorana Strike’a autorka zapowiedziała na przyszły rok.

Twórczość:

Seria Harry Potter:

1997: Harry Potter i kamień filozoficzny (Harry Potter and the Philosopher’s Stone), polskie wydanie: 2000 (10 kwietnia)
1998: Harry Potter i komnata tajemnic (Harry Potter and the Chamber of Secrets), polskie wydanie: 2000 (13 września)
1999: Harry Potter i więzień Azkabanu (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban), polskie wydanie: 2001 (31 stycznia)
2000: Harry Potter i czara ognia (Harry Potter and the Goblet of Fire), polskie wydanie: 2001 (29 września)
2003: Harry Potter i Zakon Feniksa (Harry Potter and the Order of Phoenix), polskie wydanie: 2004 (31 stycznia)
2005: Harry Potter i książę półkrwi (Harry Potter and the Half-Blood Prince), polskie wydanie: 2006 (28 stycznia)
2007: Harry Potter i insygnia śmierci (Harry Potter and the Deathly Hallows), polskie wydanie: 2008 (26 stycznia)

Książki dodatkowe do serii Harry Potter:

2001: Quidditch przez wieki (Quidditch through the Ages), polskie wydanie rok 2002
2001: Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć (Fantastic Beasts and where to find them), polskie wydanie: 2002
2007: Baśnie Barda Beedle’a (The Tales of Beedle the Bard), polskie wydanie: 2008 (6 grudnia)
Opowiadania dodatkowe do serii Harry Potter:
2008: Prequel serii Harry Potter

Inne książki:

2008: What’s Your Story? Postcard Collection
2012: The Casual Vacancy
2013: The Cuckoo’s Calling

Źródła: Afektywni.pl, Gazetaprawna.pl, Kawerna.pl, Wikipedia.org