Będzie jedną z największych gwiazd filmowych wszystkich czasów przewidział przyszłe losy Nicholsona reżyser, Mike Nichols (New York Sunday Times, 6.04.1975). Intuicja go nie zwiodła. Dzisiaj Nicholsona uważa się za jednego z najwybitniejszych aktorów kina amerykańskiego. Dwanaście razy był nominowany do Oscara, trzykrotnie zdobył statuetkę. Podobnie jak James Dean, Montgomery Clift czy Marlon Brando reprezentuje introspektywny styl gry. Krytycy są zdania, że swoją karierę zawdzięcza nie tylko bezdyskusyjnemu talentowi, ale także demonicznemu czarowi i idącemu z nim w parze szerokiemu uśmiechowi, który zyskał sobie nazwę „uśmiechu mordercy”.
John Joseph „Jack” Nicholson przyszedł na świat 22 kwietnia 1937 roku w Neptune w stanie New Jersey. Wychował się na Wschodnim Wybrzeżu. Zapalonym kinomanem był od najmłodszych lat, w liceum pracował jako pomocnik kierownika w kinie. W wieku lat siedemnastu wyjechał do Kalifornii. W roku 1956 zatrudnił się jako goniec w MGM w dziale kreskówek. Dorabiał jako ratownik.
Przez pewien czas studiował aktorstwo w szkole aktorskiej Jeffa Coreya w Los Angeles. Na scenie zauważył go Roger Corman i zaproponował główną rolę w filmie The Cry Baby Killer. Później Nicholson zagrał jeszcze w kilku filmach Cormana (m. in. Kruk) a do jednego z nich (Podróż) sam napisał scenariusz. Początki jego kariery to zatem role w niskobudżetowych horrorach.
Nakręcony w 1969 roku Swobodny jeździec, w którym Nicholson zagrał rolę uzależnionego od alkoholu adwokata, okazał się przełomowym momentem w jego karierze. Jego kreacja zaowocowała nominacją do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Od tego filmu sława Nicholsona rosła, jego kariera szybko nabrała rozpędu; mógł odrzucać proponowane role (m.in. w Ojcu chrzestnym i Czasie Apokalipsy).
Trzy Oscary zdobył za role w filmach: Lot nad kukułczym gniazdem (1975) Miloša Formana, Czułe słówka (1983) i Lepiej być nie może (1997).
Role, które zyskały szczególne uznanie publiczności i krytyków wykreował także w filmach takich jak: Ostatnie zadanie (1973), Chinatown (1974), Lśnienie (1980), Batman (1990), Ludzie honoru (1992), Schmidt (2002) czy Lepiej późno niż później (2003).
Jako scenarzysta zadebiutował filmem Thunder Island (1963).
W 1960 roku poślubił Sandrę Knight, z którą ma córkę Jennifer. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w roku 1968. Dwa lata później poznał aktorkę Susan Anspach, która w grudniu 1970 urodziła ich wspólnego syna Caleba. W roku 1973 Jack zaczął się spotykać z aktorką Anjelicą Huston. Rozstali się w 1990, kiedy Jack dowiedział się, iż zostanie ojcem dziecka Rebeki Broussard – aktorki i modelki. Córka Lorraine urodziła się w 1990 roku.
Jest zaprzysięgłym kibicem drużyny NBA Los Angeles Lakers. Od 1970 ma wykupiony karnet na mecze, siedzi zawsze tuż przy boisku. Jeśli tylko nie jest na planie filmowym, zawsze jest obecny na meczach. Jest też miłośnikiem sztuki współczesnej, kolekcjonuje obrazy Jacka Vettriano.
Filmografia aktorska:
1958 The Cry Baby Killer
1960 Sklepik z horrorami
1963 Kruk
1963 Strach
1965 Niesłusznie oskarżeni
1967 Hell’s Angels on Wheels
1969 Swobodny jeździec
1970 Pięć łatwych utworów
1971 Porozmawiajmy o kobietach
1972 Król Marvin Gardens
1973 Ostatnie zadanie
1974 Chinatown
1975 Zawód: Reporter
1975 Tommy
1975 Lot nad kukułczym gniazdem
1976 Przełomy Missouri
1980 Lśnienie
1981 Listonosz zawsze dzwoni dwa razy
1981 Czerwoni
1982 Na granicy
1983 Czułe słówka
1985 Honor Prizzich
1986 Zgaga
1987 Chwasty
1987 Czarownice z Eastwick
1987 Telepasja
1989 Batman
1990 Dwóch Jake’ów
1992 Ludzie honoru
1992 Kłopoty z facetami
1992 Hoffa
1994 Wilk
1995 Obsesja
1996 Marsjanie atakują! (Mars Attacks!)
1997 Krew i wino
1997 Lepiej być nie może
2001 Obietnica (The Pledge)
2002 Schmidt
2003 Dwóch gniewnych ludzi
2003 Lepiej późno niż później
2006 Infiltracja
2007 Choć goni nas czas (The Bucket List)
2010 Skąd wiesz?
2012 Las Vegas
Źródło: Wikipedia.org, Filmweb.pl