Jego pełne nazwisko brzmi Michael York-Johnson. Jest synem byłego oficera wojskowego i prezesa Marks and Spencer – Josepha Gwynne’a Johnsona oraz muzyczki Florence Edith May. Uczęszczał do Hurstpierpoint College w West Sussex. Swoją karierę aktorską rozpoczął w 1956 roku od występu w przedstawieniu The Yellow Jacket. W 1959 roku zadebiutował na scenie West End w spektaklu szekspirowskim Hamlet. Po ukończeniu studiów na wydziale języka angielskiego na University College w Oksfordzie w 1964 roku, odbył podróż z londyńskim National Youth Theatre i występował z w zespole dramatycznym Oxford University Dramatic Society i University College Players, a następnie z szkockim Repertory Theatre w Dundee i londyńskim Royal National Theatre w sztuce Williama Szekspira Wiele hałasu o nic (1965) w reżyserii Franco Zeffirelliego.

W kinie zadebiutował w holenderskim melodramacie Konfesje par miłosnych (Liefdesbekentenissen, 1967) oraz w adaptacjach szekspirowskich Franco Zeffirelliego – Poskromienie złośnicy (The Taming of the Shrew, 1967) z Elizabeth Taylor i Richardem Burtonem w niewielkiej roli Lucencja. Inna jego wczesna rola to Tybalt, krewny pani Capuleti, w filmie Romeo i Julia (Romeo and Juliet, 1968).

Zabłysnął rolą Jolyona w miniserialu BBC Saga rodu Forsytów (The Forsyte Saga, 1967). Następnie został obsadzony w roli pełnego chęci do życia studenta Williama, który ginie w wypadku samochodowym w dramacie kryminalnym Wypadek (Accident, 1967). Oczarował publiczność i krytyków kreacją nieśmiałego smutnego nauczyciela języka angielskiego o homoseksualnych skłonnościach, obserwującego dekadencki Berlin w musicalu Boba Fosse Kabaret (Cabaret, 1972). Jego nieco chłopięca uroda sprawiła, że najchętniej obsadzano go w rolach nieco landrynkowatych kochanków lub romantycznych awanturników. Arcydziełem tego typu aktorstwa była postać sympatycznego acz niezbyt rozgarniętego D’Artagnana, najpierw działającego, później myślącego, zagrana została na granicy pastiszu w happeningowej ekranizacji Trzej muszkieterowie (The Three Musketeers, 1973) i sequelach Czterej muszkieterowie (The Four Musketeers, 1974), Powrót muszkieterów (The Return of the Musketeers, 1989) i telefilmie Muszkieterka (La Femme Musketeer, 2004).

Jako młody hrabia Andrenyi był jednym z ekscentrycznych pasażerów pociągu i jeden z uczestników zbiorowego morderstwa popełnionego w czasie podróży w adaptacji powieści Agathy Christie Morderstwo w Orient Expresie (Murder on the Orient Express, 1974). W komedii przygodowej Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej (The Last Remake of Beau Geste, 1977) wystąpił jako jeden z braci bliźniaków, którzy przeżywają nieprawdopodobne komediowe przygody, dochodząc do życiowej i klasowej emancypacji. Jest aktorem wszechstronnym, o czym świadczy rola Jana Chrzciciela w biblijnym miniserialu Franco Zeffirelliego Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth, 1977) czy postać zagubionego polskiego artysty-emiganta w dramacie Jerzego Skolimowskiego Sukces jest najlepszą zemstą (Success Is the Best Revenge, 1984).

Na małym ekranie był archeologiem w miniserialu Tajemnica Sahary (Il Segreto del Sahara, 1987), bogatym producentem szampana w ekranizacji bestsellerowej powieści Judith Krantz CBS Póki się znów nie spotkamy (Till We Meet Again, 1989), tajemniczym szpiegiem w dramacie telewizyjnym W upalny dzień (The Heat of the Day, 1989) i iście królewskim królem Karolem II w przygodowym Dama i rozbójnik (The Lady and the Highwayman, 1989). Za rolę Colina Rhome’a w serialu Los (The Lot, 2001) zdobył nominację do nagrody Emmy. W 2002 roku odebrał nagrodę na czeskim Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach.

Jego ostatni film to Młyn i Krzyż z 2011 roku. Co ciekawe – film powstał w polsko – szwedzkiej koprodukcji; jest to zrealizowany z technicznym rozmachem dramat historyczny inspirowany obrazem Petera Bruegela Droga krzyżowa.

Źródło: Wikipedia.org