Joanna pisze powieści kryminalne. Jej popularność można określić mianem „umiarkowanej”. Sprzedaje średnio od trzech do pięciu tysięcy egzemplarzy każdej ze swoich kolejnych książek. Co innego mąż Joanny. Temu się powodzi. Jako autor bestsellerowych poradników psychologicznych, w których podaje recepty na udane związki, zarabia krocie, jest rozpoznawalny i rozchwytywany przez wszelkiej maści telewizje śniadaniowe. Problem z Krzysztofem, mężem Joanny, polega na tym, że w życiu prywatnym zupełnie nie stosuje się do własnych rad. Jest zadufanym w sobie materialistą, który traktuje żonę przedmiotowo, a nawet zachowuje się wobec niej pogardliwie. Zdradza ją także, o czym Joanna świetnie wie. Poza tym Krzysztof ma irytujących znajomych. Joanna czuje się osaczona przez swoje otoczenie, ale trudno jej tupnąć nogą i powiedzieć: „dość”. Przychodzi jednak moment, w którym się wreszcie na to odważy. Niestety – erotyczna przygoda ze świeżo poznanym młodym policjantem uruchamia lawinę nieprzewidzianych i makabrycznych wydarzeń. Joanna znajduje się w dwuznacznej sytuacji, a po tragedii, która ma miejsce w jej domku letniskowym nad Bugiem, kobietę coraz bardziej osaczają znajomi Krzysztofa. Każdy z nich usiłuje zrobić z Joanny wariatkę. Każdy coś ukrywa. Każdy coś podejrzewa. Wreszcie do Joanny dociera, że nie może ufać nikomu. Musi uciekać. Musi znaleźć odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Zanim jednak to się stanie, Joanna zabije dwie osoby, a później w opłakanym stanie, w porwanym ubraniu i zakrwawiona, znajdzie się na ławce. To właśnie wtedy ją poznajemy. A ona krok po kroku opowiada nam swoją historię.

Kryminalistka nie jest klasyczną powieścią kryminalną. To mieszanina kryminału z thrillerem, powieścią psychologiczną i powieścią obyczajową. Autorka często wykorzystuje również konwencję oniryczną, kształtując pewne wydarzenia na podobieństwo marzeń sennych. Powiedziałabym nawet, że więcej tutaj thrillera niż kryminału. I to thrillera w najlepszym wydaniu. Narrację Jodełka prowadzi w iście Hitchcockokowskim stylu, podobnie jak mistrz suspensu zagęszcza atmosferę, komplikuje wydarzenia i wplątuje swoją bohaterkę w sytuacje zupełnie dla niej niezrozumiałe. Jeśli oglądaliście takie filmy, jak Rebeka, Urzeczona, Podejrzenie czy Starsza pani znika, w Kryminalistce odnajdziecie ten sam niepokojący nastrój. Można się tutaj również doszukać podobieństwa do powieści Wyspa skazańców Dennisa Lehane’a i głośnego filmu na jej podstawie – Wyspa tajemnic, w reżyserii Martina Scorsese. Jodełka znakomicie tka fabularną sieć, w której główną rolę grają pozory. Nic nie jest tutaj jednoznaczne, nic nie jest oczywiste ani łatwe do wpisania w przewidywalny schemat. Przede wszystkim nie jest jednoznaczna główna bohaterka. Tajemnica, którą próbuje przeniknąć, łączy się z tajemnicą, którą ona sama nosi w sobie. A wszystko sprowadza się do punktu widzenia. Jak to zawsze w literaturze. Jak to zawsze w życiu.

Kryminalistka Jodełki to kolejna powieść, która dowodzi, że kryminał czy thriller pisze się i czyta nie tylko dla rozrywki. Że w tych gatunkach można zamknąć ważne przesłanie i powiedzieć coś istotnego o człowieku. I stworzyć kawał niezłej literatury. Świetnie napisanej, inteligentnej, poruszającej, a na dodatek o fabule wciągającej już od pierwszych fraz. Czego chcieć więcej?

Autor: Joanna Jodełka
Tytuł: Kryminalistka
Wydawnictwo: Świat Książki
Data premiery: 18 marca 2015
ISBN: 9788379436729
Liczba stron: 320