Jej filmy telewizyjne i kinowe były wielokrotnie nagradzane na festiwalach międzynarodowych. Jest trzykrotnie nominowana do Oscara – w 1985 w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za Gorzkie żniwa, w 1991 w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany za Europa, Europa, a obecnie (2011) za film W ciemności. W jej filmach występowała czołówka aktorów polskich i światowych. Na przykład w jej filmie Całkowite zaćmienie – opartym na biografii dwóch francuskich XIX-wiecznych poetów − Arthura Rimbaud i Paula Verlaine, oraz historii ich burzliwego romansu, w rolę Rimbaud wcielił się Leonardo DiCaprio, a w filmie Kopia mistrza Beethowena zagrał Ed Harris. Współpracowała ze znanymi polskimi kompozytorami: Tomaszem Stańką, Janem Kantym Pawluśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem czy Janem A. P. Kaczmarkiem. Nakręciła też kilka filmów dokumentalnych i reklamowych. W 2009 r. wyreżyserowała wraz z młodą reżyserką Anną Smolar spektakl Aktorzy prowincjonalni w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu.

Agnieszka Holland zazwyczaj sama pisze scenariusze do swoich filmów. Stworzyła scenariusze do kilku filmów Wajdy (m.in. Bez znieczulenia, 1978, Danton, 1982, Miłość w Niemczech, 1983 i Korczaka, 1990) oraz współpracowała (była konsultantem scenariusza) przy trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory.

{youtube}c7g6E6adHfg{/youtube}

Kino Agnieszki Holland reprezentuje polską szkołę tzw. kina moralnego niepokoju. Bohaterowie jej filmów często stają przed trudnymi wyborami. Holland porusza kontrowersyjne wątki związków międzyludzkich, wyobcowania społecznego, nie waha się przedstawiać trudnych kwestii politycznych i religijnych.

Przetłumaczyła z czeskiego Nieznośną lekkość bytu, powieść Milana Kundery (1984). Jest jedną z osób, będących inicjatorami protestu przeciwko drastycznemu w formie projektowi (autorstwa prof. Mariana Koniecznego) warszawskiego pomnika ofiar rzezi wołyńskiej dokonanej na polskiej ludności cywilnej przez ukraińskich nacjonalistów z UPA. Była jedną z osób, które stanęły w obronie projektu kontrowersyjnego filmu Tajemnica Westerplatte, którego reżyserem i autorem scenariusza był Paweł Chochlew.

{youtube}4tyI5jzftYQ{/youtube}

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 listopada 2001 za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy twórczej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość dekoracji miała miejsce dwa lata później, 1 września 2003, w kinie Relax i połączona była z premierą filmu Julia wraca do domu.

19 grudnia 2008 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W tym samym roku została europejską ambasadorką Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego. W roku 2011 została zaś odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

W 2013 roku wyreżyserowała Gorejący krzew (cze. Hořící keř) – telewizyjny miniserial biograficzny produkcji czeskiej, którego głównym bohaterem jest Jan Palach, student z Pragi, który 16 stycznia 1969 roku, protestując przeciwko bierności społeczeństwa po inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, dokonał aktu samospalenia i trzy dni później zmarł. Serial ukazuje też zmagania jaką toczyła jego rodzina, walcząca po jego śmierci o jego dobre imię. Od stycznia 2014 jest przewodniczącą zarządu Europejskiej Akademii Filmowej w Berlinie. W 2014 roku wyreżyserowała dwuodcinkowy miniserial produkcji amerykańskiej Rosemary’s Baby oryginalnie nadany przez telewizję NBC w maju 2014 roku. Jest to adaptacja powieści grozy Iry Levina o tym samym tytule. W tytułową rolę Rosemary wcieliła się Zoe Saldana.

{youtube}KkuQCnXvazo{/youtube}

Źródło: Wikipedia.org