Filmy Lyncha mają także charakter demaskatorski (Mulholland Drive, Dzikość serca, Blue Velvet) dzięki odsłanianiu kurtyny, przedstawianiu zakulisowego życia bohaterów, skrywanych przed zewnętrznym światem intryg. Fabuła jego filmów poprzez to staje się wielopłaszczyznowa, przy czym płaszczyzny te przenikają się wzajemnie. Rzeczywistość snu przenika się z rzeczywistością codzienności, przez co rozmyte wątki trudno jednoznacznie zinterpretować. Widz skazany jest na konieczność samodzielnego rozwiązywania zagadek, surrealistycznych metafor, łączenia przypadkowych zdarzeń w całość.

David Lynch, amerykański reżyser, producent i scenarzysta filmowy a także muzyk urodził się 20 stycznia 1946 w Missoula w stanie Montana. Od najmłodszych lat był zainteresowany kinem. Za film zrealizowany w 1968 roku pt. Alfabet, łączący cechy obrazu fabularnego i animowanego (miał wówczas 22 lata) otrzymał stypendium na realizację kolejnego filmu Babcia. W 1978 r. Lynch nakręcił film, który szybko zyskał status kultowego i przyniósł mu rozgłos – Głowa do wycierania. Mel Brooks, będąc pod wrażeniem Głowy…, zaproponował Davidowi reżyserowanie Człowieka słonia, którego Brooks był producentem. Film wszedł na ekrany w roku 1980, zbierając znakomite recenzje. Za recenzjami przyszło 8 nominacji do Oscara, z których aż dwie przeznaczone były dla Lyncha (za najlepszy film i reżyserię).

W 1983 roku Lynch nie przyjął lukratywnej propozycji pracy przy filmie Powrót Jedi; zamiast tego postanowił zrealizować ekranizację dzieła Franka Herberta Diuna. Niestety, film okazał się komercyjną klęską; nie przyniósł zysków, nie był też przychylnie przyjęty przez krytykę. David bynajmniej się nie zniechęcił i w 1986 roku powrócił do popularności niepokojącym obrazem Blue Velvet, który przyniósł mu kolejną nominację do Oscara.

Film z 1990 roku pt. Dzikość serca przyniósł reżyserowi największy rozgłos. Był najszerzej dyskutowanym filmem na ówczesnym festiwalu w Cannes; zresztą na samych dyskusjach się nie skończyło, bo Lynch opuścił festiwal wyposażony w Złotą Palmę. Jeszcze w tym samym roku zrealizował jeden z najgłośniejszych seriali telewizyjnych wszech czasów – Miasteczko Twin Peaks. Serial okazał się prawdziwym ewenementem – był jednocześnie sukcesem artystycznym i kasowym. Na ulicach miast całego świata zaczęli się pojawiać ludzie w koszulkach z napisem To ja zabiłem Laurę Palmer. Na fali powodzeniem serialu w 1992 r. Lynch zrealizował film kinowy Twin Peaks: Ogniu krocz ze mną. Kolejne filmy Lyncha zwykle również odnosiły sukces, jednak żaden nie dorównał popularnością Dzikości serca czy Twin Peaks.

8 stycznia 2014 roku dotarły do nas dobre wieści – Daily Mail poinformował, że David Lynch rozpoczął w Los Angeles casting do Twin Peaks Promo. Jak dotąd nie wiadomo wprawdzie jeszcze, czy będzie to kontynuacja kultowego serialu, czy tylko dodatek do jubileuszowego wydania DVD, ale jedno jest pewne: dla fanek i fanów kultowego serialu jest to niespodzianka, na którą musieli czekać niemal ćwierć wieku…

Wybrana filmografia:

Sześć postaci, którym robi się niedobrze (1966)
The Alphabet (1968)
Grandmother (1970)
The Amputee (1974)
Głowa do wycierania (Eraserhead, 1978)
Człowiek słoń (Elephant Man, 1980)
Diuna (Dune, 1984)
Blue Velvet (1986)
Dzikość serca (Wild at Heart, 1990)
Miasteczko Twin Peaks (serial) – reżyser sześciu odcinków i współproducent całej serii
Twin Peaks: Ogniu krocz ze mną (Twin Peaks: Fire Walk With Me, 1992)
Na antenie (serial)
Lumiere i spółka (Lumière et compagnie, 1995)
Zagubiona autostrada (Lost Highway, 1996)
Prosta historia (The Straight Story, 1999)
Mulholland Drive (2001)
Darkened Room (2002)
Dumbland (2002)
Short Films of David Lynch, The (2002)
Axxon N. (2002)
Rabbits (2002)
Inland Empire (2006)
Lady Blue Shanghai (2010)
I Touch a Red Button (2011)
Crazy Clown Time (2012)

Źródła: Wikipedia.org, Filmweb.pl, Rmf25.pl