Naprawdę nazywa się William Bradley Pitt i w zasadzie można się zgodzić, że Brad Pitt brzmi lepiej. Jest jednym z najpopularniejszych aktorów w Hollywood; poza tym zajmuje się także produkcją filmów.
Przyszedł na świat 18 grudnia 1963 roku w Shawnee (Oklahoma) w rodzinie baptystów jako najstarszy syn kierownika firmy transportu ciężarowego Williama A. Pitta i szkolnej pedagożki Jane Etty Hillhouse. Ma rodzeństwo – brata Douga i siostrę Julie Neal. Dzieciństwo spędził w Springfield w Missouri. W 1982 ukończył szkołę średnią Kickapoo High School w Springfield. W latach 1982-1986 studiował dziennikarstwo ze specjalizacją w reklamie w Missouri School of Journalism przy University of Missouri-Columbia, lecz w 1986, tuż przed zakończeniem studiów, zdecydował się wyjechać do Hollywood.
Miał studiować reklamę i grafikę w Art Center College of Design w Pasadenie, jednak ostatecznie przez sześć lat uczył się aktorstwa pod opieką Roya Londona. W międzyczasie podjął pracę jako kierowca, a także ubrany w kostium wielkiego, grubego i brzydkiego kurczaka reklamował sieć restauracji El Pollo Loco. Pojawiał się w telewizji, m.in. w operach mydlanych: Inny świat (1987) i Dallas (1987-1988) Dzieciaki, kłopoty i my (1987-1989) oraz serialach: Jump Street (1988) z Johnnym Deppem i Dni Chwały (1990).
Na kinowym ekranie zadebiutował rolą uczestnika party w ekranizacji powieści Breta Eastona Ellisa o zblazowanych bogatych nastolatkach z Los Angeles Mniej niż zero (Less Than Zero 1987) z Robertem Downeyem Jr. Był modelem w reklamowym spocie marki Levi’s. Przełomem w karierze stała się postać zadziornego i uwodzicielskiego autostopowicza J.D. w filmie Thelma i Louise (Thelma & Louise, 1991) z Geeną Davis i Susan Sarandon. W ekranizacji autobiograficznej powieści Normana Macleana reżyserowanej przez Roberta Redforda Rzeka życia (A River Runs Through It, 1992) zagrał zbuntowanego i lekkomyślnego młodszego syna fanatycznego kaznodziei Kościoła metodystów.
Dzięki kolejnej roli psychopatycznego seryjnego mordercy, prostaka i cynika oczekującego od życia mocnych wrażeń w dramacie kryminalnym Kalifornia (1993) odebrał w 1993 nagrodę ShoWest jako Gwiazdor Jutra. Za postać wampira Louisa de Pointe du Laca w kasowym horrorze Wywiad z wampirem (Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles, 1994) Neila Jordana otrzymał dwie nagrody MTV Movie Awards i nominację do nagrody Saturna, ale jednocześnie dostał wraz z Tomem Cruise antynagrodę Złotej Maliny. Rola nieokrzesanego buntownika i niespokojnego duchem Tristana, pełnego pasji jednego z braci Ludlow w melodramacie wojennym Wichry namiętności (Legends of the Fall, 1994) przyniosła mu nagrodę Brązowego Kowboja i nominację do nagrody Złotego Globu. Znakomite recenzje, nagrodę Złotego Globu, Saturna, Blockbuster Entertainment, Universe Reader’s Choice Award i nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego zdobył za kreację obłąkanego syna znanego naukowca i znawcy wirusów w dramacie sci-fi 12 małp (Twelve Monkeys, 1995). Natomiast za rolę aroganckiego detektywa w thrillerze Siedem (Se7en, 1995) został uhonorowany nagrodą MTV Movie Award.
W 2001 w filmie Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (Ocean’s Eleven) wcielił się w postać Rusty’ego Ryana; swoją rolę powtórzył sequelach filmu: Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve, 2004)) i Ocean’s Thirteen (2007). Za postać Willa Colberta w sitcomie Przyjaciele (Friends, 2001) nominowany był do nagrody Emmy. Użyczył swojego głosu Patchowi Boomhauerowi, bohaterowi animowanego sitcomu Bobby kontra wapniaki (King of the Hill, 2003). Jako producent filmowy dramatu kryminalnego Martina Scorsese Infiltracja (The Departed, 2006) z Jackiem Nicholsonem, Leonardem DiCaprio, Mattem Damonem, Markiem Wahlbergem i Alekiem Baldwinem otrzymał nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. Rola turysty na pustyni w Maroko – męża kobiety postrzelonej w autokarze (z którą wybrał się w podróż mającą poprawić ich małżeńskie relacje po stracie dziecka) w dramacie Alejandro Gonzáleza Iñárritu Babel (2006) przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu. W 2008 został obsadzony w roli Chada Feldheimera w filmie Joela i Ethana Coen Tajne przez poufne (Burn After Reading).
Spotykał się z wieloma aktorkami, 29 lipca 2000 poślubił Jennifer Aniston, jednak pięć lat później, 7 stycznia 2005, ogłosili separację i 2 października 2005 rozwiedli się.
Brad związał się z Angeliną Jolie, która 27 maja 2006 urodziła jego córkę Shiloh Nouvel, a 12 lipca 2008 bliźnięta: Vivienne Marcheline Jolie-Pitt i Knoxa Leona Jolie-Pitta. Oprócz biologicznych dzieci mają jeszcze trójkę adoptowanych: dwóch chłopców Maddoxa Chivana (od 2001) i Paxa Thiena (od 2007) oraz dziewczynkę – Zaharę Marley (od 2006).
W 2005 magazyn People umieścił go na liście 50 najpiękniejszych ludzi świata.
Jest znany ze swojego społecznego zaangażowania. We wrześniu 2008, wraz ze swoją partnerką Angeliną Jolie, przeznaczył 12 mln $ na rzecz walki z wirusem HIV i epidemią AIDS oraz gruźlicą w Etiopii. Przekazał też 100 tys. $ na fundusz walczący z inicjatywą legislacyjną „Proposition 8”, której celem było zablokowanie możliwości zawierania małżeństw osób tej samej płci w Kalifornii.
Pitt i Jolie znaleźli się na liście „Stu najbardziej wpływowych ludzi świata” magazynu Time. Aktorska para dostała wyróżnienia w kategorii Bohaterowie i pionierzy. Tygodnik Time docenił fakt, że nie tylko mówią o wspieraniu biednych krajów, ale aktywnie angażują się w pomoc ich mieszkańcom.
Brada Pitta ostatnio mogliśmy oglądać m. in. w bardzo dobrze przyjętym przez krytykę Moneyball (2011), w produkcji Zabić, jak to łatwo powiedzieć (2012), a w tym roku w produkcjach: World War Z, Adwokat i Zniewolony.
Źródło: Wikipedia.org