To jedyna kobieta, jaką znam, która wchodząc do zatłoczonego pokoju potrafi sprawić, by wszyscy zastygli w bezruchu… Jej obecność to dowód na to, że piękno jeszcze wciąż stąpa po tym świecie. Tak o Avie Gardner mówił jeden z jej najbliższych przyjaciół, brytyjski aktor, pisarz i scenarzysta Dirk Bogarde.

Ava Gardner urodziła się w 24 grudnia 1922 roku w niewielkiej miejscowości Smithfield (Karolina Północna, USA). Była najmłodszym z siedmiorga dzieci niezbyt zamożnego plantatora tytoniu. Dla świata filmu została odkryta przypadkowo, gdy mając osiemnaście lat akurat chwilowo przebywała u siostry w Nowym Jorku. Początkowo grała mało znaczące role, ale wkrótce to się zmieniło i zyskała ogromną popularność. Do najbardziej znanych filmów z jej udziałem zaliczyć można: Laski na Broadwayu, Śniegi Kilimandżaro, Mogambo, Bosonoga Contessa, Ludzie mieszanej krwi, Słońce też wschodzi, Ostatni brzeg, Noc Iguany, Mayerling. Aktorka była trzykrotnie zamężna: z Mickeyem Rooneyem, Artiem Shawem oraz Frankiem Sinatrą. Zmarła 25 stycznia 1990 roku w Londynie na zapalenie płuc.

 Ava Gardner – gdy popatrzymy na jej zdjęcia, rzeczywiście uderza jej niezwykła, zjawiskowa uroda. A jaką była osobą? Gdy się nad tym zastanowiłam, zdałam sobie sprawę z tego, że tak naprawdę niewiele wiem na temat tej artystki. Aby to zmienić, sięgnęłam po książkę Lawrence’a Grobela, która ukazała się nakładem wydawnictwa Axis Mundi.

Lawrence Grobel określany jest jako mistrz i guru amerykańskiego dziennikarstwa. Przez magazyn Playboy został obwołany najlepszym wśród dziennikarzy przeprowadzających wywiady. Jest autorem poczytnych biografii Trumana Capote’a, Marlona Brando, Jamesa Michenera oraz rodziny Huston. Przeprowadził także wiele unikalnych wywiadów, zaś do jego rozmówców należeli m.in. z Al Pacino, Angelina Jolie, Madonna, Luciano Pavarotti, Kim Basinger, Barbra Streisand, Anthony Hopkins, Henry Fonda. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie dziennikarstwa wielokrotnie był nagradzany. Obecnie mieszka w Los Angeles i jest wykładowcą na Uniwersytecie Kalifornijskim.

Książka Lawrence’a Grobela Ava Gardner oparta jest na rozmowach, jakie autor przeprowadził z aktorką dwukrotnie: w 1986 oraz w 1988 roku. Jego narracja przeplata się tu z jej wypowiedziami.

Ava Gardner przybliża krótko historię swojej rodziny. Powraca wspomnieniami do czasów swego dzieciństwa, kiedy to była – jak sama twierdzi – straszną chłopczycą. Opowiada też o swoich rodzicach i rodzeństwie oraz o pracy na polach tytoniowych ojca. Wspomina swoją pierwszą dziecięcą sympatię, jak też pierwszy pocałunek. W książce przeczytamy również o jej aktorskich początkach i rozwijającej się karierze, a także o tym, jak wyglądała praca nad niektórymi z filmów, w których występowała. Artystka mówi o współpracy z reżyserem Johnem Hustonem oraz o aktorach, z którymi grała, m.in. o Paulu Newmanie, Marlonie Brando i Richardzie Burtonie. Wspomina też swoją znajomość z Ernestem Hemingwayem. Dzięki książce Lawrence’a Grobela możemy wreszcie poznać szczegóły jej burzliwych romansów i związków z mężczyznami, w tym trzech nieudanych małżeństw.

To, co w książce uderza i zwraca uwagę, to niezwykła otwartość, z jaką Ava Gardner rozmawiała z Grobelem. Zazwyczaj nie lubiła mówić o sobie. Znana była z nieufności i niechęci wobec prasy i dziennikarzy, zresztą także tutaj o tym wspomina. Tymczasem w rozmowach, które przeczytamy w książce, wypowiadała się szczerze, nie uciekając od osobistych wspomnień i historii ze swojego życia.

Nigdy nie zrozumiałam, dlaczego byłam taka sławna. Te słowa, które wypowiedziała aktorka, świadczą o jej wielkiej skromności. Ale nie tylko one, lecz również wiele innych wypowiedzi oraz jej zachowanie w różnych sytuacjach, o których przeczytamy w książce. Ava podziwiała talent innych osób, sama zaś nie pozowała na wielką gwiazdę, choć niewątpliwie nią była. Z kart książki wyłania się portret pięknej kobiety i z pewnością utalentowanej, a jednocześnie w głębi serca zwyczajnej osoby, która nie stroni od alkoholu, papierosów, rozrywek i potrafi używać dosadnego języka.

Mówiąc o swoich dolegliwościach zdrowotnych czy wspominając życiowe porażki, nie użala się nad sobą – zachowuje dystans i niejeden raz wykazuje się poczuciem humoru. Wygląda na to, że twarda ze mnie sztuka – mówi i będąc po lekturze książki Lawrence’a Grobela, muszę się z nią zgodzić.

Choć wspomnienia Avy Gardner nie pojawiają się w książce chronologicznie, podczas lektury układają się  w jedną całość, tworząc pasjonującą opowieść o niezwykłej kobiecie, której nie można odmówić statusu legendy kina, gdyż mocno zaznaczyła na tym polu swoją obecność. Przeczytałam te wspomnienia z prawdziwym zainteresowaniem i przyjemnością. Przyczyniła się do tego nie tylko ciekawa treść, ale i język, jakim została napisana książka – ze względu na przytaczane wypowiedzi aktorki bardzo żywy. Taka forma znakomicie oddaje atmosferę minionych lat i sprawiła, że w wyobraźni przeniosłam się do tamtych czasów, mogłam poczuć ich klimat. Ponadto podczas lektury wydawało mi się, jakby czytała o osobie wciąż żyjącej. Dopiero ostatnia strona książki przywróciła mnie do rzeczywistości. To według mnie ogromna zasługa autora, który potrafił stworzyć i wywołać we mnie takie wrażenie.

Komu poleciłabym książkę Lawrence’a Grobela Ava Gardner?  Przede wszystkim tym wszystkim, którzy pragną ją bliżej poznać – jako aktorkę, ale przede wszystkim jako kobietę. Jestem pewna, że usatysfakcjonowani lekturą będą również miłośnicy biografii oraz kina lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.

Zachęcam więc do tego, aby poznać nieznane do tej pory oblicze Avy Gardner – nieprzeciętnej kobiety, o której krytyczka filmowa Pauline Kael napisała: Była pięknym, bezdomnym i bezpańskim zwierzęciem, w jakiś sposób niekompletnym, lecz nigdy zwyczajnym. Zapraszam do lektury!

Autor: Lawrence Grobel
Tytuł: Ava Gardner. Rozmawia Lawrence Grobel
Tytuł oryginalny: Conversations with Ava
Przekład: Mariusz Berowski
Data wydania: 25 września 2013
Wymiary: 190×130 mm
Liczba stron: 222
Oprawa: twarda
Wydawnictwo: Axis Mundi
ISBN: 978-83-61432-60-0
Gatunek: literatura faktu, biografia, wspomnienia