W dzisiejszym świecie trwa zażarta dyskusja na temat homoseksualizmu oraz jego przedstawicieli. Jedni popierają ideę nadania większych praw (m.in. legalizacji ich związków czy też prawa do adopcji dzieci), inni są zdecydowanie temu przeciwni. Mimo to, bez żadnych wątpliwości, homoseksualizm stał się ,”oswojony”, wyszedł na światło dzienne z przysłowiowej szafy. Istnieją jednak wciąż przypadki odmiennych orientacji seksualnych, które nadal są spychane na obrzeża świadomości. Jedną z nich z całą pewnością jest transseksualizm. Teraz (dzięki wydawnictwu W.A.B) możemy zapoznać się z tematem transseksualizmu u źródeł, dzięki książce Tango. Powrót do dzieciństwa, w szpilkach autorstwa Justina Vivian Bonda, jednego/jednej z najbardziej znanych przedstawicieli tej orientacji na świecie.

Justin Vivian Bond skupił/a się w swym debiucie literackim na swoim dzieciństwie oraz momencie odkrywania przez siebie swojej orientacji oraz własnego poczucia tożsamości. Autor/ka porusza w swojej książce przede wszystkim nie tyle własne problemy ze zrozumieniem siebie (jak sam/a pisze, po prostu urodziła się kobietą w ciele mężczyzny i zawsze w jakiś sposób o tym wiedziała) co raczej akceptacji swojej odmienności w ogarniętym schematami społeczeństwie, w którym się wychowywała. Swe wspomnienia Justin Vivian Bond rozpoczyna od momentu zaobserwowania swojej inności na tle innych rówieśników, kończy natomiast swą opowieść w momencie pełnego uświadomienia sobie własnego „ja”. Czytelnik przeżywa więc wraz z nią/nim pierwsze obozy, przyjaźnie a w końcu – miłości. Główną osią wydarzeń jest związek Justina z sąsiadem Michaelem Hunterem, oparty równocześnie na pożądaniu i obopólnej nienawiści do siebie nawzajem.

Tekst autorstwa Justina to nie tyle lekcja tolerancji, co wręcz akceptacji niezrozumiałej przez heteroseksualistów odmienności psychologiczno-seksualnej. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że nieomalże obyczajowej i światopoglądowej. Opisane przez autor/kę dzieciństwo stawia także pytania na temat seksualności dzieci – kiedy się ona budzi i na ile one same są jej w pełni świadome. Przytaczane przez autor/kę sytuacje, chociażby seksu analnego, są opatrzone komentarzem, że jako dzieci obaj chłopcy nie byli w stanie zrozumieć, co oznacza akt, którego dokonali – poza świadomością, że sprawia im on dużo przyjemności.

Tango napisane jest przejrzystym, jasnym stylem. Wielką zaletą tej książki jest osobowość Justina Vivian Bonda. Powraca on/a do swej przeszłości z dystansem, analitycznie, ale przede wszystkim – z dowcipem. Wszystkie opisywane historie opatrzone są jej/jego ironiczno-humorystycznym komentarzem. Dzięki temu zabiegowi Tango, choć może być kontrowersyjne w przekazie, w odbiorze na poziomie językowym staje się tekstem przyjemnym. Czytelnik może szczerze uśmiać się nie raz, nie tyle z perypetii bohater/ki (bo te są jednak dość dramatyczne w wymowie) co raczej z języka jakim prowadzi swe wspomnienia.

Wraz ze wstępem do polskiej wersji Tanga, tekst ten staje się źródłem jeszcze jednego tematu do przemyślenia, typowo polskiego. A mianowice jak mało nasz język jest elastyczny i podatny na jakiekolwiek modyfikacje. W związku z tym powstały językowe braki, które sprawiły nie mało zachodu tłumaczowi, aby, przekładając tekst Justin Vivian Bond, zachować świeżość oryginału. Justin używa bowiem określenia Mix, który w jej zastosowaniu staje się trzecim rodzajnikiem (obok Mister i miss), przy czym dodatkowo zabawnie i prosto akcentując niecodzienność swej sytuacji. W polskim języku próżno szukać odpowiednika, który byłby w stanie przełożyć to słowo dokładnie, zostaje nam do dyspozycji jedynie wyrażenie „ono”, które kompletnie nie oddaje zamierzeń autor/ki. Justin używa także zwrotu s/he, które teoretycznie można zastąpić polskim on/a, jednak w głównej mierze autor/ka pisze o sobie w pierwszej osobie liczby pojedynczej. W związku z tymi trudnościami tłumacz zdecydował się na używanie wymiennie rodzajnika żeńskiego i męskiego w zależności od kontekstu wypowiadanego zdania.

Tango. Powrót do dzieciństwa, w szpilkach to pozycja obowiązkowa dla wszystkich osób, które są zainteresowane innymi ludźmi i światem. Mam też nadzieję, że sięgną po tę pozycję również osoby, które są sceptycznie nastawione do osób o innej orientacji seksualnej i dzięki tej książce będą w stanie zrozumieć je trochę lepiej. Ale przede wszystkim warto ją po prostu przeczytać dla ciekawej historii w niej zawartej i silnej osobowości autor/ki, od której można się jedynie uczyć przezwyciężania wszelakich trudności życiowych i walczenia o prawo do bycia sobą w naszym dalej mało tolerancyjnym świecie.

Justin Vivian Bond – (ur. 1963r.) amerykańska pisarka, piosenkarka, malarka I performerka. Aktywistka ruchu LGBT. Początkiem jej kariery była rola Kiki du Rane w kabarecie Kiki and Herb nominowanym do Tony. Popularność przyniosła jej rola w filmie Shortbus Johna Cameron Mitchella. Wydała również dwa albumy Dendrophilia oraz Silver Wells. Tango, jej debiut literacki zostało nagrodzone Lambda Literary Award.

Tytuł: Tango. Powrót do dzieciństwa, w szpilkach
Tytuł oryginalny: Tango. My childhood, backwards and in high heels
Autor: Justin Vivian Bond
Przekład: Jacek Poniedziałek
Wydawnictwo: W.A.B.
Data premiery: maj 2013
Liczba stron: 143
Okładka: miękka
Format: 135 x 202 mm
ISBN: 978-83-7747-852-3
Gatunek: biografia
Seria: Na brzegu