Nazwisko Pameli Druckerman do tej pory kojarzyło się Czytelnikom z poradnikiem Dlaczego zdradzamy?, który stał się światowym bestsellerem. W tamtej książce autorka w sposób rzetelny i z poczuciem humoru omawiała przyczyny, dla których mężczyźni i kobiety pozostający w związkach nie potrafią dochować niewierności, oraz sposoby zdradzania. Czytało się to świetnie. Spostrzeżenia i przemyślenia autorki wyłożone były w sposób przystępny i bez zbędnego moralizowania. Teraz Druckerman wraca ze swoją najnowszą książką.

Do jej powstania przyczyniły się zmiany, jakie zaszły w życiu autorki. W czasie swoich podróży jako korespondentka zagraniczna, Pamela poznała Simona, dla którego, po wyrzuceniu z pracy, przeniosła się do światowej stolicy kultury, czyli Paryża. Simon, z pochodzenia Brytyjczyk, od urodzenia przyzwyczajony do podróżowania i częstej zmiany miejsca zamieszkania, nie miał żadnych planów związanych z zapuszczeniem korzeni, dopóki on i Pamela nie zostali rodzicami. Tym samym ich mały świat zyskał nową perspektywę: perspektywę Bean, ich maleńkiej córeczki, a później bliźniaków Joeya i Leo. Naturalną stała się więc decyzja o pozostaniu w Paryżu i wychowywaniu tam dzieci. Kiedy Bean miała więcej niż pół roku, Pamela odkryła niesamowitą rzecz: francuskie dzieci przesypiają smacznie całe noce, nie marudzą przy jedzeniu, potrafią bawić się same, słowem: we Francji dzieci nie grymaszą.

Wstrząśnięta i zafascynowana tym odkryciem Druckerman rozpoczyna dziennikarskie śledztwo. Jest bowiem przekonana, że francuscy rodzice posiadają tajną metodę, która pozostaje nieznana dla innych rodziców, zwłaszcza tych amerykańskich, którzy na tle Francuzów jawią się niczym rodziciele sfrustrowani i znerwicowani. W wytropieniu tej metody mieli jej pomóc zarówno zaprzyjaźnieni z nią francuscy rodzice, jak również wykwalifikowani pracownicy żłobków, czy nianie z wieloletnim doświadczeniem. Dzięki temu czytelnicy otrzymują poradnik utrzymany w reporterskim stylu, gdzie osobiste doświadczenia autorki przeplatają się z naukowymi danymi, a zalecenia pediatrów i psychologów z relacjami innych rodziców czy opiekunek dziecięcych. Pamela Druckerman nie ukrywa także problemów, z jakimi musiała się zmagać, doskonale zdając sobie sprawę, że jej doświadczenia mogą okazać się pomocne dla innych rodziców, tak samo zmęczonych, niewyspanych, co nie znaczy że mniej zatroskanych o dobro ich dzieci.

Dzięki tej książce dowiedziałam się, jak ważna jest tzw. pauza, którą nagminnie stosują francuskie matki i ojcowie, choć nie potrafią nazwać i opisać tego zjawiska. Odkryłam też, jak ciekawym miejscem są dla dzieci żłobki, które we Francji cieszą się o wiele większym zaufaniem rodziców niż w Stanach. Co zaskakujące, zgodnie z relacją autorki, karmienie piersią nie odgrywa we Francji tak ważnej roli, jaką przypisuje mu się w innych krajach, jak choćby w Polsce czy Stanach Zjednoczonych.

Sama nie posiadam potomstwa, trudno mi więc ocenić, czy sposoby postępowania z dziećmi przytaczane przez autorkę są rzeczywiście skuteczne. Nie narzuca ona swoim czytelnikom ich stosowania, każdy ma prawo wybrać, czy chciałby spróbować wprowadzić w swoim domu francuski styl wychowania. Spośród bogactwa tych zaleceń, każdy może wybrać coś dla siebie. Jako pewnik można chyba przyjąć, że autorka z pewnością stosuje opisane przez siebie wskazówki. Jak bowiem mogłaby w tak krótkim czasie napisać dwie dobre książki? Przecież rodzice mają czas dla siebie, kiedy dzieci nie grymaszą.

Autorka: Pamela Druckerman
Tytuł: W Paryżu dzieci nie grymaszą
Tytuł oryginalny: Bringing up Bebe
Wydawca: Wydawnictwo Literackie
Przekład: Małgorzata Kaczorowska
Data wydania: czerwiec 2013
Liczba stron: 392
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-08-05027-9
Kategoria: poradniki