Świat w płomieniach

(ang. White House Down) to amerykański thriller z 2013 roku w reżyserii Rolanda Emmericha. Wyprodukowany został przez Columbia Pictures. Światowa premiera filmu będzie miała miejsce 28 czerwca 2013 roku. W Polsce premiera filmu odbędzie się 28 czerwca 2013 roku.

Scenariusz pióra Jamesa Vanderbilta („Niesamowity Spider-Man”) porównywany jest do historii znanych z serii „Szklana pułapka” oraz „Air Force One”. Opowiada on o przejęciu Białego Domu i tajnym agencie (Channing Tatum), który musi uratować prezydenta (Jamie Foxx). Agent jednocześnie musi także zapewnić bezpieczeństwo swojej córce, Emily.

„Świat w płomieniach” to już kolejna produkcja Rolanda Emmericha, w którym twórca zaprezentuje widowiskowe efekty specjalne. Reżyser ma na swoim koncie takie filmy jak „2012”, „Dzień Niepodległości” czy też „Pojutrze”.

W filmie „Świat w płomieniach” w rolach głównych wystąpili: Channing Tatum jako John Cale, Jamie Foxx jako prezydent James Sawyer, Maggie Gyllenhaal jako Alice Dawson, Jason Clarke jako Stenz, Richard Jenkins jako przewodniczący jednej z izb Kongresu, James Woods jako Walker, Garcelle Beauvais jako Pierwsza Dama Stanów Zjednoczonych, Lance Reddick jako pułkownik Janowitz, Joey King jako Emily Cale, Rachelle Lefevre jako Melanie.

{youtube}cbf0zSSMLPM{/youtube}

Tytuł polski: Świat w płomieniach
Tytuł oryginału: White House Down
Rok produkcji: 2013
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: akcja, dramat
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 137 min

Iluzja

(ang. Now You See Me) to amerykański thriller kryminalny z 2013 roku. Film wyreżyserował Louis Leterrier na podstawie scenariusza autorstwa Edwarda Ricourta, Boaza Yakina oraz Eda Solomona. Produkcją obrazu zajęli się Alex Kurtzman, Roberto Orci i Bobby Cohen. Za zdjęcia odpowiadali Larry Fong oraz Mitchell Amundsen. Muzykę skomponował Brian Tyler.

„Iluzja” to efektowny thriller rozgrywający się w fascynującym środowisku zawodowych iluzjonistów, którzy całe swoje życie poświęcają na odwracanie uwagi publiczności od prawdy zawartej w swoich występach. Film Louisa Leterriera jest również listem miłosnym do świata magii i tajemnic, który w XXI wieku nie tylko nie stracił swojej mocy, ale dzięki nowoczesnym gadżetom zyskał na wyrazistości.

Czwórka utalentowanych iluzjonistów zadziwia międzynarodową publiczność serią odważnych i oryginalnych napadów rabunkowych, które odbywają się… w trakcie ich przedstawień. Bohaterowie ściągają tym samym na siebie uwagę agentów FBI oraz Interpolu, a także zainteresowanie byłego iluzjonisty, który stał się demaskatorem wszelakich sztuczek magicznych. Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy, że Czterej Jeźdźcy, bowiem tak zwie się grupa, realizują przy okazji swoje ukryte cele, wyprzedzając wszystkich, łącznie z publicznością, co najmniej o kilka kroków. Pozostaje nurtujące pytanie: czy iluzjonistom pomaga ktoś z zewnątrz, czy może ich sztuczki nie są sztuczkami, lecz… prawdziwą magią?

W „Iluzji” główne role zagrali: Jesse Eisenberg jako Daniel Atlas, Woody Harrelson – Merritt McKinney, Mélanie Laurent – Alma Dray, Mark Ruffalo – Dylan Rhodes, Isla Fisher – Henley Reeves, Dave Franco – Jack Wilder, Michael Caine – Arthur Tressler, Morgan Freeman – Thaddeus Bradley, Common – Evans.

{youtube}OvFfv4Ou5TM{/youtube}

Tytuł polski: Iluzja
Tytuł oryginału: Now You See Me
Rok produkcji: 2013
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: kryminał, thriller
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 115 min

Przed północą

(ang. Before Midnight) to amerykański film dramatyczny z 2013 roku. Za reżyserię odpowiada Richard Linklater, który napisał scenariusz razem z Julie Delpy oraz Ethanem Hawke’em. Muzykę skomponował Graham Reynolds, zaś za produkcję odpowiadają Richard Linklater, Christos V. Konstantakopoulos oraz Sara Woodhatch.

„Przed północą” to ostatnia część trylogii okrzykniętej przez krytyków największym romansem współczesnego kina, w którym swoje życiowe role zagrali Julie Delpy i Ethan Hawke. Ta przygoda zaczęła się w 1995 roku premierą „Przed wschodem słońca”. Francuzka Celine i Amerykanin Jesse spotykają się przez przypadek w pociągu jadącym do Wiednia. Kilka słów przeradza się w rozmowę, a następnie w całą przegadaną noc. W 2004 bohaterowie spotykają się ponownie – w „Przed zachodem słońca”. Znowu pochłania ich rozmowa. Na trzecie spotkanie, „Przed północą”, musieliśmy czekać kolejne sześć lat. Gdzie są teraz? Czy uczucie, które ich połączyło przetrwało do dziś?

Zdjęcia do filmu powstały latem w Grecji. Linklater oraz jego aktorzy pracowali w tajemnicy przed mediami. Gdy jakiś dziennikarz próbował dowiedzieć się czegoś więcej, odpowiadali, że myślą o nowej części, sprawdzają możliwe plenery, i że być może uda im się napisać ciekawy scenariusz. Swojej wersji trzymali się do czasu, aż ogłosili koniec prac.

W filmie „Przed północą” w rolach głównych wystąpili: Julie Delpy jako Celine, Ethan Hawke – Jesse, Seamus Davey-Fitzpatrick jako Hank, Ariane Labed – Anna, Athina Rachel Tsangari – Ariadni, Xenia Kalogeropoulou – Natalia, Walter Lassally – Patrick, Yannis Papadopoulos – Achilleas, Panos Koronis – Stefanos.

{youtube}HPjAkTcOdhg{/youtube}

Tytuł polski: Przed północą
Tytuł oryginału: Before Midnight
Rok produkcji: 2013
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: dramat
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 108 min

Viramundo

to francusko-szwajcarski film dokumentalny z 2012 roku w reżyserii Pierre’a-Yvesa Borgeauda. Za produkcję odpowiadają Frédéric Corvez, Clément Duboin, Emmanuel Gétaz, a za zdjęcia Camille Cottagnoud. Obraz jest częścią wspieranego przez Komisję Europejską projektu The TIDE Experiment, będącego sposobem poszukiwania nowych rozwiązań dystrybucyjnych w cyfrowej erze. Wyjątkowość projektu polega na jednoczesnej premierze filmu w kinach oraz na platformach VOD w dziesięciu europejskich krajach.

„Viramundo” to filmowa podróż w najdalsze strony świata w poszukiwaniu ginącej w globalnym świecie różnorodności. Artysta, polityczny outsider, gwiazda brazylijskiej muzyki, aktywista na rzecz środowiska naturalnego, były minister kultury Brazylii. Życiorys, którym można by obdzielić wiele osób należy do jednego niezwykłego człowieka – Gilberto Gila, bohatera filmu „Viramundo”.

„Viramundo” zaczyna się w małej amazońskiej wiosce, gdzie Gil gra koncert transmitowany w świat za pomocą internetu. Ten występ jest swoistym manifestem wyjątkowego artysty, który postanowił wyruszyć w podróż po południowej półkuli w poszukiwaniu śladów ginącej w globalnym świecie różnorodności. Wyprawa ta poprowadzi legendarnego brazylijskiego muzyka i jednego z pionierów Tropicalismo z jego ojczyzny, przez Południową Afrykę aż do Australii.

Po drodze Gil organizuje koncerty, spotyka się z mieszkańcami małych wiosek, przedstawicielami umierających powoli kultur. Śpiewa i głośno mówi o rzeczach, które są dla niego najważniejsze – o równości, różnorodności, wolności. Używa muzyki i nowych technologii, by świat był lepszym, ciekawszym i pełnym nadziei miejscem.

W filmie dokumentalnym „Viramundo” na ekranie zobaczymy takie osoby jak: Gilberto Gil, Peter Garrett, Paul Hanmer oraz Vusi Mahlasela.

{youtube}9rQ3FtF-Srw{/youtube}

Tytuł oryginału: Viramundo
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: dokumentalny
Kraje produkcji: Francja, Szwajcaria
Czas trwania: 95 min

Mój przyjaciel wróg

(tytuł oryg. Zaytoun) to francusko-brytyjsko-izraelski film dramatyczny z 2012 roku w reżyserii Erana Riklisa. Scenariusz napisał Nader Rizq, zaś muzykę skomponował Cyril Morin. Za produkcję odpowiadają Gareth Unwin oraz Fred Ritzenberg. Światowa premiera filmu miała miejsce w 2012 roku podczas 37. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto.

Jest rok 1982. Pilot izraelskiego myśliwca zostaje zestrzelony nad Bejrutem i schwytany przez bojowników z Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Do pilnowania jeńca zgłasza się 12-letni palestyński uchodźca Fahed. Chłopak nienawidzi Izraela, ale – skuszony obietnicą powrotu do Palestyny – pomaga pilotowi w ucieczce.

Chłopiec, który przez całe swoje życie słuchał idyllicznych opowieści o wiosce nazywanej przez jego dziadka prawdziwym domem, z czasów gdy Israel był jeszcze częścią Palestyny, czuje silne pragnienie powrotu do kraju przodków. Chce też zobaczyć drzewo oliwne, które hodował jego ojciec. Po oswobodzeniu więźnia, chłopiec połyka kluczyki do kajdanek, które Yoni wciąż ma na rękach, żeby mieć pewność, że nie zostanie oszukany. Yoni nie ma zbyt wielkiego wyboru – musi dotrzymać obietnicy, którą złożył Fahedowi.

Chłopiec i pilot wspólnie podążają przez rozdarty wojną Liban, zmierzając do granicy. Początkowa nieufność Faheda, którego ojciec zginął od izraelskiej bomby, przeradza się w niezwykłą przyjaźń.

W filmie „Mój przyjaciel wróg” w rolach głównych wystąpili: Stephen Dorff jako Yoni, Abdallah El Akal jako Fahed, Loai Noufi jako Aboudi, Ashraf Barhom jako bojownik OWP, Alice Taglioni jako Leclair, Tarik Kopty jako Seedo, Mira Awad jako Im Ahmed, Ashraf Farah jako Khaled, Morad Hassan jako Rami.

{youtube}ZC4ilZ1hXeg{/youtube}

Tytuł polski: Mój przyjaciel wróg
Tytuł oryginału: Zaytoun
Rok produkcji: 2012
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: dramat
Kraje produkcji: Francja, Izrael, Wielka Brytania
Czas trwania: 107 min

Reżyseria: Woody Allen

Dzień, w którym Woody Allen kończy jeden film, jest również dniem, w którym zaczyna pracę nad scenariuszem następnego”. (cytat pochodzi z filmu „Reżyseria: Woody Allen”)

Znakomity dokument Roberta B. Weide’a potwierdza to, co po cichu myśli sobie każdy miłośnik kina: jak świat długi i szeroki nie ma drugiego takiego oryginała jak Woody Allen. Ten facet z pewnością nie jest normalny.

Reżyser, który przez kilka lat przekonywał Allena, żeby wziął udział w tym projekcie, bardzo rzetelnie podąża śladem najważniejszych faktów w biografii twórczej swego bohatera. Powraca razem z Allenem do czasów jego dzieciństwa, zatrzymuje się przy pierwszych opublikowanych na łamach „New Jork Timesa” żartach, które przyniosły mu rozgłos, przywołuje stare skecze Allena z lat 60., odwiedza wraz z nim miejsca w Nowym Jorku, które są dla niego ważne. Nie zapomina także o fragmentach jego klasycznych filmów: „Annie Hall”, „Danny Rose z Broadwayu” czy „Manhattan”. Pokazuje drogę, jaką przebył Allen, zanim ostatecznie stał się żyjącą legendą kina. Nie ukrywa przy tym swego podziwu dla twórcy, który mimo prawie osiemdziesiątki na karku, wciąż jest tytanem pracy, pełnym świeżych i nośnych pomysłów. Nie można oglądać tego filmu bez ciągłego uśmiechu na twarzy, tym bardziej, że po raz pierwszy przed kamerą Mistrz odłożył na bok swoją „paraliżującą nieśmiałość”, jest uśmiechnięty i rozluźniony. Niekwestionowana charyzma i jego pokręcone poczucie humoru nadają filmowi dodatkową wartość.

Robert B. Weide wykorzystał w swoim filmie dużą ilość anegdot, niepublikowanych dotąd archiwalnych materiałów filmowych oraz wywiadów z rodziną i przyjaciółmi Allena, a także gwiazdami Hollywood, które współpracowały z nim przy jego filmach. O artyście mówią m.in. Sean Penn i Martin Scorsese, jak również jego stare i nowe muzy: Diane Keaton, Penélope Cruz oraz Scarlett Johansson.

{youtube}Xgtj1zkMrtw{/youtube}

Tytuł polski: Reżyseria: Woody Allen
Tytuł oryginału: Woody Allen, a Documentary: Director’s Theatrical Cut
Rok produkcji: 2013
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: dokumentalny
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 113 min

18 spotkań przy stole

okładka filmu    Uliczny muzyk usiłujący odzyskać straconą miłość, dwóch skacowanych przyjaciół przy śniadaniu, aktor gotujący dla ukochanej, która nigdy nie przychodzi, dwóch kochanków ukrywających się przed światem, kucharka marząca o karierze piosenkarki, zagubiony Macedończyk, starsi państwo jedzący w milczeniu… Wszystkie te historie łączą się w jedną krążącą nieustannie wokół stołu i jedzenia. Jeden dzień, 6 śniadań, 6 obiadów, 6 kolacji i 6 historii starych i nowych miłości: tych szczęśliwych, tych, którym nie daje się szansy oraz tych, które już wygasły. Układanka z uczuć wielu różnych postaci, które łączy jeden cel: szczęście.

 

 

{youtube}gqLu6Tpo0z8{/youtube}

Tytuł polski: 18 spotkań przy stole
Tytuł oryginału:  18 comidas
Rok produkcji: 2010
Premiera kinowa: 28 czerwca 2013
Gatunek: dramat, komedia
Kraje produkcji:Argentyna, Hiszpania
Czas trwania: 107 min

Opisy pochodzą z materiałów dystrybutorów.