Claudia Cardinale – włoska aktorka filmowa. Obok Sophii Loren i Giny Lollobrigidy największa gwiazda kina włoskiego.
Urodziła się w rodzinie włoskich imigrantów 15 kwietnia 1938 roku w Tunisie (Tunezja) jako Claude Josephine Rose Cardinale. Jej ojciec pochodził z Sycylii, matka miała korzenie włosko-francuskie. Wychowywała się wraz z siostrą i dwoma braćmi. Udział i zwycięstwa w wielu konkursach piękności otworzyły jej drzwi do kariery filmowej. W roku 1957 w konkursie piękności zdobyła tytuł „Najpiękniejszej Włoszki w Tunezji”. Nagrodą była wycieczka do Wenecji. Kiedy tam pojechała, posypały się propozycje filmowe. Niedługo potem wyjechała do Rzymu i podjęła naukę aktorstwa w Centro Sperimentale di Cinematografia. Niewątpliwymi atutami aktorki były piękne włosy, twarz i ciało, miała też niski głos z charakterystyczną chrypką.
Jej filmowym debiutem była rola służącej w fiilmie Goha (1958). W tym samym roku odniosła pewien sukces międzynarodowy po filmie Sprawcy nieznani. Po roli w filmie Samotność występowała już tylko na pierwszym planie. Jednym z ważniejszych filmów w jej karierze jest Osiem i pół Federico Felliniego.
W zasadzie nigdy nie zdradziła Europy dla zdobycia Ameryki. Jej niektóre hollywoodzkie filmy to: Różowa Pantera (The Pink Panther, 1963), Świat cyrku (Circus World, 1964), Blindfold (1965) i Piekło z bohaterami (The Hell with Heroes, 1968).
W 1993 była członkiem jury Festiwalu Filmowego w Cannes. W 2002 na Festiwalu Filmowym w Berlinie otrzymała honorowego Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości.
Wybrana filmografia:
1958 – Sprawcy nieznani (I soliti ignoti)
1960 – Rocco i jego bracia (Rocco e i suoi fratelli)
1960 – Dziewczyna z walizką (La Ragazza con la valigia)
1963 – Cartouche-zbójca (Cartouche)
1963 – 8½ (8 1/2)
1963 – Lampart (Il Gattopardo)
1966 – Zawodowcy (The Professionals)
1968 – Dzień Puszczyka (Il giorno della civetta)
1968 – Pewnego razu na Dzikim Zachodzie (C’era una volta il West)
1970 – Przygody Gerarda
1971 – Królowe Dzikiego Zachodu (Les Pétroleuses)
1971 – Włoch szuka żony (Bello, onesto, emigrato Australia)
1973 – Libera – moja miłość (Libera, amore mio…) jako Libera Valente
1974 – Portret rodzinny we wnętrzu (Gruppo di famiglia in un interno)
1977 – Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth)
1979 – Ucieczka na Atenę (Escape to Athena)
1982 – Fitzcarraldo
1983 – Księżniczka Daisy (Princess Daisy)
1993 – Syn Różowej Pantery (Son of the Pink Panter)
2002 – Piano Bar (And Now… Ladies and Gentlemen)
2009 – Nić (Le Fil)
Źródła: Wikipedia.org, Filmweb.pl