Sama o sobie mówiła: Nie jestem artystką polityczną. Ludzie myślą, że celowo staram się mówić światu o tym, co dzieje się w RPA. Tymczasem ja śpiewam o swoim życiu, a w moich stronach zawsze śpiewało się o tym, co nas dotyczy. Zwłaszcza o tym, co nas rani.

Była pierwszą z czarnych afrykańskich wykonawców i wykonawczyń, którzy zdobyli międzynarodową popularność. Głośno przy tym mówiła o wolności, której wypatrywali wówczas jej rodacy i rodaczki. Była jednocześnie wyjątkową osobą – artystką, aktywistką, matką, babcią, człowiekiem wielkiego serca i ponadprzeciętnej wrażliwości społecznej.

Miriam Makeba urodziła się 4 marca 1932 roku w Johannesburgu, stolicy owładniętego aparthaidem RPA. Wychowała się w Sophiatown, na przedmieściu Johannesburga. We wczesnych latach 60’ XX wieku, z powodów politycznych wyjechała z RPA ze swoim zespołem i osiedliła się w USA. Stała się jednym z symboli walki z apartheidem. Do rodzinnego kraju wróciła w 1990 po uwolnieniu z więzienia Nelsona Mandeli.

{youtube}kCc61z9IFu4{/youtube}

Karierę muzyczną rozpoczęła w 1953 roku w najsłynniejszym zespole południowoafrykańskim The Manhattan Brothers. Pod koniec lat 50’ wystąpiła w filmie dokumentalnym zatytułowanym „Come Back, Africa”, zwracającym uwagę świata na panujący w Południowej Afryce apartheid. Film odniósł sukces, jednak sama Miriam Makeba, lecąc z tej okazji na festiwal do Cannes, wiedziała już, że nie ma po co wracać do kraju. Mogły ją tam czekać tylko nieprzyjemności i represje.

Piosenki Miriam Makeby, Mamy Afriki, były głosem skargi, ale i nadziei uciskanych mieszkańców i mieszkanek czarnego kontynentu. W swoich tekstach artystka wyrażała sprzeciw wobec rasizmu i ubóstwa a także głosiła pokój i równość. Jej niezwykły, melodyjny głos i muzyka otworzył oczy i uszy wielu na kontynent afrykański.

W Stanach Zjednoczonych początkowo współpracowała z Harrym Belafonte. W 1966 zdobyła (jako pierwsza Afrykanka) nagrodę Grammy. Wylansowała kilka wielkich przebojów, koncertowała w ojczystym RPA, jak również Kongo i ówczesnej Rodezji. Jej pierwszym mężem był południowoafrykański trębacz Hugh Masekela. Z powodu działalności politycznej jej drugiego męża – Stokely Carmichaela – musiała opuścić USA i przeniosła się na zaproszenie prezydenta Sekou Toure do Gwinei.

W 1968 roku otrzymała pokojową nagrodę: „Dag Hammerskjold”. W roku 1988 opublikowała autobiografię pt. Miriam – My Story.

Życie Miriam Makeby stanowi dowód, że sztuka może z sukcesem służyć społeczno-politycznym celom, ale także na odwrót – z celów tych artyści i artystki czerpać mogą wielką inspirację, która nadaje ich twórczości autentyzmu, porusza.

10 listopada 2008 roku w Castel Volturno 76-letnia wokalistka zmarła na atak serca w trakcie koncertu.

4 marca 2013 roku wyszukiwarka internetowa Google uhonorowała artystkę w 81 rocznicę jej urodzin specjalnym, okolicznościowym logo zwanym doodle:

Dyskografia:

Miriam Makeba (1960)
The World Of Miriam Makeba (1963)
The Voice Of Africa (1964)
Makeba Sings (1965)
An Evening With Belafonte/Makeba (1965)
The Magic Of Makeba (1966)
The Magnificent Miriam Makeba (1966)
All About Miriam (1967)
Pata Pata (1967)
Makeba! (1968)
Keep Me In Mind (1970)
A Promise (1974)
Country Girl (1978)
Comme Une Symphonie D’Amour (1979)
Sangoma (1988)
Welela (1989)
Eyes On Tomorrow (1991)
Sing Me A Song (1993)
Homeland (2000)
Reflecting (2003)
Miriam Makeba – Forever (2006)

Źródła: Wikipedia.org, Planeteplus.pl