Ostatnimi czasy nastąpiło ponowne odkrycie wspaniałej polskiej rzeźbiarki – Aliny Szapocznikow. Na warszawski Żoliborz (skwer przy Teatrze Komedia) powróciła bowiem jej praca – Kobieta z dzieckiem (zwana również m.in. Macierzyństwo, z lat 1949-1950). Rzeźba przedstawia wykonane w piaskowcu dwie, uproszczone postaci – kobietę i dziecko, umieszczone wobec siebie w relacji rodzinnej bliskości, ciepła. Praca jest pogodna, emanuje z niej spokój i radość, jakie czerpie się z macierzyństwa. Fakt, że konserwację, tego zniszczonego i zapomnianego już dzieła, sfinansował urząd dzielnicy, napawa nadzieją, że przybędzie takiego rodzaju inicjatyw, które wspomagają polską kulturę.
Drugim bardzo istotnym wydarzeniem dla rodzimej sztuki, jest wystawa twórczości Aliny Szapocznikow w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, zatytułowana Sculpture Undone 1955 – 1972. Ekspozycja potrwa do 28 stycznia 2013 r. Obecność prac polskiej rzeźbiarki w najważniejszym muzeum sztuki współczesnej spowoduje, że na stałe zapisze się ona w historię światowej sztuki. Alina Szapocznikow to artystka i kobieta warta tego, by znała ją nie tylko Polska, ale cały świat.
Alina Szapocznikow jest jedną z najwybitniejszych polskich rzeźbiarek XX wieku. Urodzona w 1926 r. w Kaliszu, w rodzinie żydowskich lekarzy, przeżyła wojnę w sposób nadzwyczaj tragiczny. Więziona była w gettach i niemieckich obozach koncentracyjnych. Po wyzwoleniu znalazła się w Pradze, gdzie studiowała w Wyższej Szkole Artystyczno – Przemysłowej. W latach 1948-1950 uczyła się w Paryżu, w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts. Niestety, musiała opuścić szkołę z powodu poważnej choroby. Po powrocie do Polski w 1951 r., początkowo tworzyła w socrealistycznym stylu, który wówczas obowiązywał. Szybko jednak ujawniła swój indywidualizm, tworząc dość proste, ale pełne ekspresji rzeźby, niezwiązane z socrealizmem. Niezwykle wzruszającą pracą artystki jest rzeźba, zatytułowana Ekshumowany, stanowiąca wyraz wojennych przeżyć kobiety.
W 1963 r. wyjechała na stałe do Paryża, gdzie odkryła tworzywa sztuczne (np. poliester) jako materiał dla jej twórczości artystycznej. Wykonywała w nim odlewy swojego ciała i ciała syna, dzięki czemu jej prace naznaczone są osobistym charakterem, często nawet intymnym. Niektóre zainspirowane zostały chorobą nowotworową piersi, na którą zmarła Alina Szapocznikow. Artystka tworzyła, zarówno wielobarwne, jak i monochromatyczne rzeźby. Prawie wszystkie jednak zwracają uwagę swą formą, tworzywem, w jakim zostały wykonane oraz poruszającym tematem, jaki został w nich podjęty. Prace Szapocznikow, silnie przepełnione cielesnością, zamienioną często w przedmiot przeznaczony do użytku publicznego, przypominają dzieła mistrzów surrealizmu, którzy kawałkowali i uprzedmiotowiali nagie, kobiece ciała.
Alina Szapocznikow to artystka, którą podziwiam. Mimo przerażających życiowych doświadczeń, odnalazła siłę, aby dać ujście swoim emocjom w rzeźbie. Jest przykładem twórczyni, która pomoc w przetrwaniu z ciężką chorobą, odnalazła w sztuce. Jej dzieła wzbudzają szacunek, tkwi w nich niezwykła wrażliwość. Cieszę się, że pozna je świat.
Minigaleria prac artystki:
