Zanim jednak wraz z główną bohaterką, autentyczną postacią historyczną, młodziutka, rudowłosą Nell Gwyn, przeniesiemy się na królewski dwór, poznamy jej niewesołe życie na londyńskiej ulicy. Historia rozpoczyna się w roku 1660, kiedy to nasza bohaterka jest prostą handlarką ostryg, tłamszoną i poniewieraną przez matkę – alkoholiczkę. Nie wytrzymuje wreszcie i, pragnąc wyrwać się z domowego piekła, decyduje się dołączyć do swojej siostry Rose, która pracuje… w domu publicznym. Śliczna, młoda dziewczyna szybko przełamuje nieśmiałość i zaczyna zdobywać stałych klientów. Jej marzenia sięgają jednak znacznie dalej – kiedy król wydaje zgodę na wznowienie pracy teatru, Nell odkrywa w sobie aktorską pasję, a wkrótce przekonuje się, że ma także talent… To właśnie na scenie, na której występuje jako jedna z pierwszych kobiet, dostrzega ją król Karol II. Młoda aktorka robi na nim tak duże wrażenie, że monarcha zaprasza ją na swój dwór. Odtąd jej losy splotą się z losami króla.

Nell jest postacią z miejsca budzącą sympatię. Sporo wycierpiała, miała niełatwe życie, wychowała się w nędzy, a mimo to nie zatraciła pasji życia i nie stała się zgorzkniała. Zamiast tego jest pełna wdzięku, radosna, wrażliwa, empatyczna i oddana, ale także świadoma władzy, jaką ma nad mężczyznami dzięki swojej urodzie. Nie jest jednak wyrachowana.

Królewska nierządnica to przede wszystkim opowieść o niezwykłym romansie, wiele tu seksu, namiętności, uczuć. Początkowo Nell w najśmielszych marzeniach nie spodziewa się, że mogłaby zbliżyć się do króla… Okazuje się jednak, że jej uroda w połączeniu z niezwykłym wśród dworaków charakterem zwróci uwagę monarchy. Ich związek okaże się też dużo bardziej niezwykły niż zwykły romans… Jest to też historia odważnej, silnej i budzącej wiele sympatii kobiecie, którą sytuacja zmusiła do tego, aby radziła sobie w taki, a nie inny sposób – jak to często bywało z kobietami z nizin społecznych w tamtym okresie. Miała dużo szczęścia – w końcu uroda to cecha przyrodzona nielicznym, ale wiele zawdzięczała także swemu charakterowi. Istotnym elementem tej historii jest też kariera teatralna naszej bohaterki, która na scenicznych deskach spotyka wspaniałych przyjaciół, ale teatr to przede wszystkim jej największa pasja, coś, co nadaje życiu sens.

Gillian Bagwell pisze barwnym językiem, jej styl jest przyjazny, choć miejscami trochę nazbyt rozwlekły. Narracja w trzeciej osobie pozwala nam zajrzeć w głąb każdej z postaci.  Autorka wyraziście kreuje bohaterki i bohaterów (a jest ich tu cała galeria i wielu z nich to postacie naprawdę żyjące w tamtym okresie), a także ciekawie opisuje realia rozpasanej, niestabilnej i brudnej Anglii drugiej połowy XVII wieku. Losy Nell śledzimy na tle panoszących się w królestwie pożarów, rozruchów i zarazy – wszystko to wydarzyło się naprawdę. Oczywiście, w powieści nie brak fikcji literackiej, autorka jednak zadbała, aby przedstawione wydarzenia były zarówno wiarygodne jak i ciekawe.

Królewska nierządnica to lekka, przyjemna, budząca emocje lektura, dobra w swoim gatunku. Jest też obszerna; blisko 500 stron zapewnia rozrywkę na długo. Dobra książka na jesienny wieczór, pozwalająca oderwać się od szarej codzienności i przenieść w świat pięknych kobiet, potężnych mężczyzn, balowych sukien i klejnotów. Literacki debiut Gillian Bagwell muszę uznać za udany.

Autorka: Gillian Bagwell
Tytuł: Królewska nierządnica
Wydawca: Bellona
Data premiery: maj 2012
ISBN: 978-83-11-12251-2
Liczba stron: 480
Wymiary: 145 x 205 mm
Okładka: miękka
Gatunek: romans historyczny