Dan Burstein, Arne de Keijzer oraz John-Henri Holmberg, doświadczeni pisarze i publicyści, biorą na warsztat twórczość i biografię pisarza, analizują fenomen popularności Millenium i odnoszą treść książek Larssona do otaczającej go rzeczywistości kulturowej i społecznej. Na kartach swojej książki poruszają wiele zagadnień w bardzo różnorodny sposób – na publikację składają się teksty różnych autorów, komentarze, wypowiedzi przyjaciół pisarza, artykuły, wywiady. Wśród tych ostatnich znajdujemy m. in. rozmowę z Larsem Keplerem, czy może raczej Alexandrą i Alexandrem Ahndorilami, którzy tworzą kryminały (m. in. Hipnotyzer i Kontrakt Paganiniego), kryjąc się pod tym pseudonimem literackim. Odszukujemy w książce wiele interesujących zagadnień i szczegółów, nierzadko także ujętych w oryginalny sposób.

Autorzy próbują dociec, dlaczego świat Millenium, choć pod wieloma względami nieprzychylny i paskudny, tak wciąga czytelnika, przedstawiają najciekawsze fragmenty biografii pisarza oraz jego drogę do stworzenia trylogii i analizują źródła jego inspiracji; opowiadają o jego „romansie” z fantastyką i o bardziej stałym uczuciu wobec kryminału. Przedstawiają go wreszcie jako człowieka utalentowanego, a jednocześnie bardzo wrażliwego społecznie, który podjął trudną, pozornie nieatrakcyjną tematykę przemocy wobec kobiet (od której nie jest wolne nawet tak egalitarne społeczeństwo, jak Szwecja) w efekcie takiego, a nie innego światopoglądu i osobistych obserwacji.

Czytając Dziewczynę z tatuażem stopniowo wsiąkamy, zagłębiamy się w labirynt mrocznych zaułków świata Stiega Larrsona, poznajemy lepiej samego pisarza, jak i wykreowane przez niego postacie: niezwykłą Lisbeth Salander oraz towarzyszącego jej Mikaela Bloomkvista (dowiemy się także, co było inspiracją dla ich kreacji). Choć nie wszechstronnie, ale jednak lepiej rozumiemy także Szwecję. Dowiadujemy się wielu ciekawych rzeczy (np. dlaczego Larssonowi zależało, by pierwszy tom trylogii nosił tytuł Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet), na inne możemy spojrzeć w sposób odmienny, niż dotychczas. Czytamy o zmianach, jakie redaktorzy wprowadzili w treść kolejnych tomów serii Millenium, które wpłynęły na przedstawienie bohaterów i wydarzeń. Konfrontujemy się wreszcie z zagadkami, które pozostały po zmarłym pisarzu.

Dziewczyna z tatuażem to wszechstronny, dopracowany, dobrze skonstruowany przewodnik, w którym różnorodne elementy i motywy tworzą spójną, ciekawą całość. Zdarza się, że czasem powtarzają się niektóre wątki, zważywszy jednak na charakter tej publikacji – złożonej z tekstów i wypowiedzi wielu różnych osób, nie sposób było uniknąć powtórzeń. Książka jest obszerna i, mimo broszurowej oprawy, dość atrakcyjnie wydana. Bardzo dobrze się ją czyta – wciągnęła mnie już od pierwszej strony Wstępu. Sądzę też, że nawet bardzo dobrze zorientowane w życiu i twórczości Larssona osoby odnajdą w tej książce nowe i ciekawe treści. Jednocześnie nie uważam, że jest to lektura wyłącznie dla zagorzałych fanów i fanek pisarza – poruszane w niej treści mogą zainteresować także osoby słabiej znające jego twórczość; od tej książki można wręcz zacząć przygodę z pisarstwem Larssona, choć trzeba zaznaczyć, że można w niej trafić na tzw. „spojlery”. Tak czy inaczej – uważam tę książkę za zdecydowanie godną polecenia, ciekawą, a nawet – poszerzającą horyzonty, bo zwracającą uwagę na ważne problemy (bliskie sercu pisarza) oraz opowiadającą o społeczeństwie, które, choć różne od naszego, cierpi na podobne choroby przemocy, nienawiści i korupcji; potrafi się wszak do nich przyznać i dąży do wyleczenia.

Autorzy: Dan Burstein, Arne De Keijzer, John-Henri Holmberg
Tytuł: Dziewczyna z tatuażem. Nieautoryzowany przewodnik po świecie Stiega Larssona i trylogii Millennium
Wydawca: Bukowy Las
Data wydania: 11 stycznia 2012
Tłumaczenie: Małgorzata Słabicka
Liczba stron: 415
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Gatunek: opracowanie, przewodnik literacki

O Stiegu Larssonie więcej przeczytasz TUTAJ.