Gary Oldman − ceniony i lubiany brytyjski aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy.
Urodził się 21 marca 1958 roku w Londynie jako Leonard Gary Oldman w New Cross, w południowym Londynie i został wychowany przez matkę i dwie siostry. Jego ojciec, cierpiący na alkoholizm, z zawodu spawacz, opuścił rodzinę, kiedy Gary miał siedem lat. W wieku 16 lat Oldman zakończył naukę w szkole średniej i rozpoczął pracę w sklepie z artykułami sportowymi; w czasie wolnym od pracy studiował literaturę, a potem aktorstwo pod kierunkiem Rogera Williamsa.
Rozpoczął pracę w Greenwich Young People’s Theatre, a po odbyciu nauki w szkole teatralnej, do której mógł uczęszczać dzięki otrzymanemu stypendium, pracował w Citizens Theatre w Glasgow. Później związał się z zespołem z londyńskiego West End i w roku 1985 otrzymał nagrody dla najlepszego aktora i najciekawszej nowej twarzy za rolę w sztuce The Pope’s Wedding (Wesele papieża). W tym czasie Oldman wystąpił również w swoim kinowym debiucie Remembrance (1981) oraz w dwóch filmach telewizyjnych, spośród których wyróżnił się w Honest, Decent and True (1985).
Pierwszy przełom nadszedł w jego karierze, kiedy pojawił się w paradokumencie (Sid and Nancy, 1986), o tragicznym związku artysty punk-rockowego z Nancy Spungen. Kreacja pogrążonego życiowo rockmana, którą stworzył Oldman, zebrała entuzjastyczne krytyki. Zupełnie różna od poprzedniej, rola pisarza, Joe Ortona, w filmie Stephena Frearsa Kij wam w oko (1987), przyniosła mu nominację do nagrody dla najlepszego aktora, przyznawanej przez Brytyjską Akademię Sztuki Filmowej i Telewizyjnej.
W tym samym roku Oldman przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, by w 1988 roku ukazać się w filmie Nicholasa Roega Track29. Jego pierwszą rolą w dużej hollywoodzkiej produkcji była rola podejrzanego o zamach na Kennedy’ego, Lee Harveya Oswalda w filmie Olivera Stone’a JFK (1991); zagrał też tytułową rolę wampira w Drakuli Francisa Forda Coppoli (1992).
Oprócz ról ekscentryków, jak zapuszczający dredy i próbujący udowodnić, że jest rastamanem Drexel Spivey z True Romance (1993), Oldman gra również bardziej konwencjonalnych bohaterów, o czym możemy się przekonać oglądając go w roli policjanta Stansfielda w filmie Leon zawodowiec (1994).
Swoim reżyserskim debiutem uczynił mroczny, na poły autobiograficzny dramat o patologicznej londyńskiej rodzinie robotniczej, który zadedykował ojcu (Nic doustnie, 1997). Do grania ról dziwaków powrócił w Piątym elemencie Luca Bessona (1996). Postać wykreowana w filmie Air Force One zaowocowała kolejnymi nagrodami i nominacjami, podobnie jak rola w zrealizowanym w 2000 roku filmie pod tytułem The Contender. Kolejną ciekawą rola Oldmana jest postać Masona Vergera, oszpeconej ofiary psychopatycznego doktora Hannibala Lectera, w filmie Ridleya Scotta Hannibal (2001).
Ostatnie lata Oldmana zdominowała praca nad dwiema postaciami, Syriusza Blacka w cyklu filmów o Harry Potterze oraz policjanta Gordona w filmach z serii Batman. W 2011 roku wystąpił także w głównej roli w znakomitym filmie Szpieg, za którą był nominowany m. in. do Oscara.
Podkładał głos w znanych grach wojennnych Call of Duty: World at War oraz Call of Duty: Black Ops jako Viktor Reznov.
Oldman był czterokrotnie żonaty, z Lesley Manville (1987–1990), Umą Thurman (1990–1992) i Donyą Fiorentino (1997–2001). W styczniu 2009 ożenił się po raz czwarty − z 19 lat młodszą piosenkarką jazzową Alexandrą Edenborough.
Źródło: Wikipedia.org