Złotego Niedźwiedzia, najważniejszą z festiwalowych nagród, otrzymali twórcy włoskiego filmu Cesare Deve Morire (dosł. Cezar musi umrzeć) w reżyserii braci Paolo i Vittorio Tavianich. Klasycy i weterani włoskiego kina, obaj po 80-tce, podjęli się niezwykłego przedsięwzięcia – nakręcili dramat dokumentalny wewnątrz więzienia o zaostrzonym rygorze, zaś bohaterami filmu uczynili odsiadujących tam wyroki za poważne przestępstwa więźniów, przygotowujących przedstawienie w oparciu o sztukę Szekspira Juliusz Cezar.

Prace nad filmem trwały pół roku i towarzyszyły im silne emocje, zaś sami twórcy mówią, że na pomysł wpadli przypadkiem, kiedy odwiedzali więzienie Rebibbia, w którym odbywał się akurat wieczór poetycki dedykowany dziełu Dantego Piekło.

Paolo Taviani tak mówił o swoim dziele: Dzięki prostym, a jednocześnie wspaniałym słowom Szekspira przez parę dni ci więźniowie mogli znowu żyć. To było tylko kilka dni, ale wiązały się z wielką pasją – dodał także: Mamy nadzieję, że widzowie po obejrzeniu filmu będą mogli powiedzieć, że także więzień, na którym ciąży wielka kara, na przykład dożywocie, również jest i pozostanie człowiekiem.

Na gali zamykającej tegoroczną edycję Festiwalu przyznano także nagrody Srebrnych Niedźwiedzi. Druga co do ważności nagroda – Grand Prix Jury oraz Srebrny Niedźwiedź dla filmu – przypadła filmowi z Węgier pt. Csak a Szel (ang. Just The Wind), w reżyserii Bence’a Fliegaufa. Jest to wstrząsający dramat oparty na prawdziwych wydarzeniach – pogromach Romów w węgierskiej wiosce.

Film Barbara, choć był jednym z faworytów do tegorocznej nagrody Złotego Niedźwiedzia, ostatecznie nagrody nie zdobył; jednak jego reżyser, Niemiec – Christian Petzold został uhonorowany Srebrnym Niedźwiedziem za najlepszą reżyserię. Jego poruszający film opowiada losy lekarki Barbary, która w dawnym NRD, w 1980 roku zabiega o możliwość wyjazdu na Zachód (gdzie czeka na nią narzeczony), za co czekają ją represje i oddelegowanie do szpitala na prowincji.

Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki odebrała Rachel Mwanza, kongijska aktorka, która wystąpiła w kanadyjskim filmie Rebelle (ang. War Witch) w roli czternastoletniej dziewczynki wcielonej do wojska w trakcie wojny domowej w Kongo. Film wyreżyserował Kim Nguyen. Za najlepszego aktora festiwalu uznano z kolei Mikkela Boe Folsgaarda, Duńczyka, odtwórcę roli psychicznie chorego Christiana VII, króla Danii w obrazie En Koneglig Affaere (ang. A Royal Affair).

Nikolaj Arcel i Rasmus Heisterberg odebrali nagrodę za najlepszy scenariusz – napisali go dla filmu En Koneglig Affaere. Z kolei Srebrny Niedźwiedź przyznawany za wybitny wkład artystyczny powędrował do Lutza Reitemeiera, twórcę zdjęć w chińskim filmie Bai Lu Yuan (ang. White Deer Plain).

Prestiżową Nagrodę im. Alfreda Bauera, przyznawaną za wyznaczanie nowych kierunków w sztuce filmowej, przyznano portugalskiemu reżyserowi Miguerowi Gomesowi, twórcy filmu Tabu. Z kolei nagrodę specjalną jury otrzymała szwajcarsko-francuska produkcja L’enfant d’en haut (ang. Sister) w reżyserii Ursuli Meier. W kategorii filmów krótkometrażowych zwyciężył zaś obraz Rafa pochodzącego z Portugalii reżysera Joao Salavizy.

Wprawdzie w głównym konkursie zabrakło filmu z Polski, na Festivalu nie obyło się jednak bez mocnych, polskich akcentów. Wśród aktorów i aktorek, które w tym roku zyskały tytuł „shooting stars” (czyli wschodzących, europejskich gwiazd) znalazł się też Jakub Gierszał (Wszystko, co kocham, Sala samobójców). Sekcję Panorama otworzył film w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej Sponsoring, zbierając przychylne recenzje. Z kolei w sekcji Forum z bardzo dobrym odbiorem spotkał się film Przemysława Wojcieszka, Sekret.

O Festiwalu pisaliśmy także TUTAJ.

Lista nagrodzonych (tytuły anglojęzyczne):

Złoty Niedźwiedź: Caesar Must Die, reż. Paolo i Vittorio Taviani (Włochy)

Srebrny Niedźwiedź: Just The Wind, reż. Bence Fliegauf (Węgry-Francja-Niemcy)

Najlepszy reżyser: Christian Petzold (Barbara, Niemcy)

Najlepsza aktorka: Rachel Mwanza (War Witch, reż. Kim Nguyen, Kanada)

Najlepszy aktor: Mikkel Boe Folsgaard (A Royal Affair, reż Nikolaj Arcel, Dania)

Wybitny wkład artystyczny: Lutz Reitemeier (White Deer Plain, reż. Wang Quan’an, Chiny)

Najlepszy scenariusz: Nikolaj Arcel i Rasmus Heisterberg (A Royal Affair, reż. Nikolaj Arcel)

Nagroda specjalna: Sister, reż. Ursula Meier

Nagroda krytyki FIPRESCI: Tabu, reż. Miguel Gomes (Portugalia)

Najlepszy film krótkometrażowy: Rafa, reż. Joao Salaviza.

Źródło: Wyborcza.pl