Urodził się jako Issur Danielovitch Demsky. Jego rodzice, Herszel Danielovitch i Bryna Sanglel, byli żydowskimi emigrantami z Homla w carskiej Rosji. W 1908 osiedlili się w Amsterdamie, w stanie Nowy Jork. Obydwoje rodzice byli analfabetami, posługiwali się łamaną angielszczyzną i żyli w ubóstwie.
14-letni Demski postanowił zostać aktorem. Studiował język angielski na St. Lawrence University w Canton, w stanie Nowy Jork. Wkrótce otrzymał stypendium na Amerykańskiej Akademii Sztuk Dramatycznych w Nowym Jorku. Potem odbył służbę w Amerykańskiej Marynarce Wojennej, od włączenia się USA do II wojny światowej w 1941, do jej zakończenia w 1945. Po wojnie powrócił do Nowego Jorku i rozpoczął pracę w radiu, teatrze, reklamie oraz występach na Broadwayu.
W 1946 debiutował w filmie Dziwna miłość Marthy Ivers. Przez 60 lat wystąpił w 83 filmach i 9 sztukach. Przez wiele lat przyjaźnił się z amerykańskim aktorem filmowym, Burtem Lancasterem, z którym zagrał w pięciu filmach: I Walk Alone, 1948), Pojedynek w Corralu O.K. (1957), Uczeń diabła (1959), Siedem dni w maju (1964) i Twardziele (1986).
Zanim w 1996 otrzymał nagrodę Oscara za całokształt twórczości aktorskiej, był wcześniej trzykrotnie do tej nagrody nominowany, za role w filmach: Champion (1949), Piękny i zły (1952) i Pasja życia (1956). Za rolę Vincenta van Gogha w ostatnim z nich otrzymał nagrodę Złotego Globu. Sławę zdobył tytułową rolą nieugiętego gladiatora i przywódcy największego powstania niewolników w starożytnym świecie, w filmie Spartakus (1960) w reżyserii Stanleya Kubricka. Zagrał w hollywoodzkich produkcjach, takich jak Ostatni zachód słońca (1961), Układ (1969) czy Był sobie łajdak (1970). W 1968 odebrał nagrodę im. Cecila B. DeMille’a. Natomiast rola naukowca, Adama, mieszkańca pozaziemskiej stacji doświadczalnej „Tytan”, w thrillerze sci-fi, Saturn 3 (1980), przyniosła mu nominację do nagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora.
Jest autorem siedmiu książek – dwóch autobiografii: Syn śmieciarza i Wspinając się na górę, trzech powieści oraz dwóch książek dla dzieci.
Jest aktywny społecznie. W 1981 otrzymał prezydencki Medal Wolności, najwyższe cywilne odznaczenie przyznawane przez prezydenta USA. W 1999 został uhonorowany przez Amerykański Instytut Filmowy nagrodą za życiowe osiągnięcia w dziedzinie filmu. Ponadto pełnił funkcję ambasadora dobrej woli dla Departamentu Stanu i jest kawalerem francuskiego orderu Legii Honorowej.
W 1966 gościł w łódzkiej Filmówce, gdzie spotkał się ze studentami i dziennikarzami. Relacją z tej wizyty jest etiuda Marka Piwowskiego i Feriduna Erola, Welcome Kirk.
Ze swoją pierwszą żoną Dianą Dill (ur. 1923) był w związku od 1943 do 1951 i ma dwóch synów: aktora Michaela (ur. 1944) i producenta Joela (ur. 1947). Drugą żonę, Anne Buydens, poślubił w 1954 – mieli dwóch synów: producenta, Petera Vincenta (ur. 1955) i aktora, Erica Anthony’ego (ur. 1958, zm. 2004 wskutek przedawkowania narkotyków). Ma pięciu wnuków. Mieszka z żoną, Anne, w Beverly Hills.
Źródło: Wikipedia.org