Samowar to nie tylko naczynie do gotowania wody. Samowarami nazywa się inwalidów do korzeni pozbawionych nóg i rąk. Po każdej z wojen pojawia się ich w Rosji wielu. Samowar ma wszystko, czego potrzeba – korpus do gotowania substancji, głowę do odparowywania, kranik. Bohaterowie książki Michaiła Wellera są samowarami. Samowary to ofiary historii. Byli czajnikami, stali się samowarami. Okropne jest życie samowarów. Wystarczy przedstawić je z zewnątrz. Lub zajrzeć w głąb siebie, sowieckiego klocka, totalitarnej kaleki, inwalidy pierestrojki. Zresztą, coś go jeszcze czeka.
Książki Michaiła Wellera są odbierane w Rosji jako wyjątkowo kontrowersyjne. Tak jest również w przypadku ,,Samowaru”. Skrajna, szokująca otwartość niespotykanej dotąd w literaturze tego typu sceny erotycznej wywołała spór krytyków czy można publikować coś takiego. Dużo w tej powieści nieprzyzwoitych słów, nieprzyzwoitych scen, i najważniejsze – nieprzyzwoitych myśli. Dlatego nie wolno jej dawać dzieciom, lepiej również, aby nie czytali jej ludzie z chwiejną psychiką. Nie powinni czytać jej ludzie, którzy nie lubią nieprzyzwoitości. Szczerze mówiąc, dobrze by było, gdybyś i ty jej nie czytał. Możliwe, że w ogóle nie należałoby jej czytać.
Autor: Michaił Weller
Tytuł: Samowar
Przekład: Barbara Pestka
ISBN: 978-83-7674-081-2
EAN: 9788376740812
Rok wydania: 2010
Nr wydania: I
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Il. stron: 392
Cena: 34,90 zł