Dara i Sara to bohaterowie irańskiego elementarza. Dara i Sara to bohaterowie Irańskiej historii miłosnej. Ale to nie jest prosta opowieść o miłości. Bo takiej w Iranie nie da się napisać. Bo Iran to kraj pełen zakazów, w którym każdy gest wydaje się podejrzany, a porządku strzegą patrole Kampanii Przeciwko Zepsuciu Społecznemu. Darze nie wolno patrzeć Sarze w oczy, więc zza szafek bibliotecznego katalogu przygląda się jej butom. Zamiast wyznać swoje uczucie, szyfruje listy miłosne w zakazanych książkach. Zamiast pójść z nią na spacer, zabiera ją do szpitala, bo tam nikt ich nie zauważy.Pisarz, który próbuje opowiedzieć historię Dary i Sary, próbuje wyprzedzić myśli cenzora. Pisze między skreślonymi wierszami. Mistrzowska, skrząca się dowcipem powieść, w której miłość i literatura wciąż muszą wymykać się cenzurze.
Powieść tak dowcipna, jak przerażające są mechanizmy cenzury.
„The Boston Globe”
„The Boston Globe”
Historia, którą układa się niczym kostkę Rubika. To wizja życia w Iranie, od której długo nie można się uwolnić.
„The New York Times”
Wyjątkowa książka. Pełen pasji i humoru obraz nonsensu w społeczeństwie rządzonym przez strach.
„The Times”
To proza zmysłowa jak najbardziej realistyczny sen […]. Wielki triumf Mandanipoura.
„Los Angeles Times”
Pisarstwo Mandanipoura jest radosne i mądre zarazem, czarująco igra sobie ze słowami.
„The New Yorker”
Dowcipna i żywiołowa… Diaboliczna i wciągająca… Przerażająco zabawny portret totalitarnego szaleństwa.
„Bloomberg News”
To powieść pełna humoru – łączy zjadliwą ironię i inteligentny, nieco zuchwały dowcip.
„Bookpage”
Czarująca, mądra i pomysłowa opowieść o odwadze i wolności.
„Booklist”