
których się prosi lękliwie do stoła
że chmura zwisa u mojego czoła
że piołun w sercu a w słowach brak miodu
Bo jestem cały nie z wagi nie z miary
ale z kamienia na swój nagrób własny
Ten świat dokoła dla mnie jest za ciasny
za wolno biją te wasze zegary.
Ernest Bryll, Ja